கால்நடை வளர்ப்பு / பால்பண்ணை மற்றும் விவசாயமானது ஒரு விவசாயினுடைய இரண்டு கண்களாகக் கருதப்படுகின்றது. பொதுவாகவே, இயற்கையின் பேரழிவுகளால் உண்டாகும் பயிர் இழப்புகளானது வேளான் விளைபொருள் வடிவில் ஈட்டப்படும் வருவாய் மூலமாகப் பதிலீடு செய்யப்படுகின்றன. பண்ணை வைத்திருக்கும் ஒரு விவசாயி பயப்படத் தேவை இல்லை என்பது வழக்கச் சொல்லாகும்! பசுக்கள், எருதுகள் மற்றும் இதர பால் சார்ந்த கால்நடைகளை இனப் பெருக்கம் செய்யும் ஒரு விவசாயி தனது பயிர்களைச் சரியானபடி அறுவடை செய்யாவிடினும் அவருடைய மூன்று வேளைக்கான உணவைப் பெறமுடியும்.
துரதிர்ஷ்டவசமாக, பல காரணங்களால், விவசாயக் குடும்பங்கள் கால் நடை இனப்பெருக்கத்திலிருந்து விலகிச் செல்லும்போது, பொருளாதார ரீதியாக மன அழுத்தமடையத் தொடங்குகின்றனர். சர்க்கரை ஆலைகளின் திறவுகோலாக உருப்பெற்றுள்ள கரும்பு விவசாயிகளுக்கான ஊக்கத் தொகை குறைபாட்டினால் சர்க்கரைத் தொழிலானது நெருக்கடி நிலையில் உள்ளது.
உலகளவில், பால் உற்பத்தியில், ஒரு நேரத்தில், உச்சத்தில் இருந்த இந்தியாவின் பால்பண்ணைத் தொழிலானது இப்போது அதே தலைவிதியினை எதிர்கொள்ளுமா? ஊக்க ஊதியம் இல்லாமை, பால் பண்ணையாளர்கள் சந்திக்கும் இன்னல்களை அலட்சியப்படுத்துதல், பால் பண்ணைத் தொழிலில் உள்ள ஆரோக்கியமற்ற போட்டிகள், பால் உற்பத்தியிலும், விலையிலுமுள்ள நிலையற்றத் தன்மை, வெளிநாட்டு இறக்குமதிகளின் அதிகரிப்பு போன்றவைகள் இன்று நாட்டின் பால்பண்ணைத் தொழில் சந்தித்துக் கொண்டிருக்கும் சவால்களாகும்.
| இந்தியாவில் பால் உற்பத்தி | |
| ஆண்டு | உற்பத்தி |
| 2000 – 01 | 8.06 |
| 2005 – 06 | 9.71 |
| 2010 – 11 | 12.18 |
| 2015 – 16 | 15.55 |
| 2016 – 17 | 16.54 |
| 2017 – 18 | 17.63 |
| 2018 – 19 | 18.77 |
ஆதாரம்׃ இந்திய அரசாங்கத்தின் கால்நடை பராமரிப்பு மற்றும் பால்பண்ணைத் துறை |
விலையை ஸ்திரப்படுத்துவதின் மீதான நன்நம்பிக்கை
நாட்டின் பல பகுதிகளில் அதிக வெப்பம் நிலவுவதாலும், தாமதமான பருவமழை மற்றும் தண்ணீர் வசதியின்மை போன்ற காரணங்களாலும், பிற மாநிலங்களில் உண்டான வெள்ளப் பெருக்கினாலும், கால்நடை ஆரோக்கியம், மக்காச்சோளம் மற்றும் கரும்பு போன்ற பயிர்களில் கணிசமானதொரு சரிவும் மற்றும் கோழிகளுக்குப் பசுந்தீவனம் கிடைக்காத நிலையும் ஏற்பட்டுள்ளது.
இதனையடுத்து, பால் உற்பத்தியானது சரிவைக் காணும் சூழ்நிலையினை அடைந்துவிட்டது. இந்த நிலையானது படிப்படியாக உயர்ந்து, டிசம்பரில் பால் உற்பத்தியானது அதிகரிக்கலாம் என்று ஒரு கணக்கெடுப்பு அறிவிக்கிறது. இதற்குக் காரணம், காரிப் சீசன் முடிவில் அபரிமிதமாகப் பெய்யும் வழக்கமான மழைப்பொழிவே ஆகும்.
மேலும், நாட்டின் பல பகுதிகளில் பெய்துள்ள கன மழை காரணமாக, பல்வேறு மாநிலங்களில் உள்ள நீர்த்தேக்கங்கள், ஜனவரி மாதத்தில் கிட்டத்தட்ட 41 சதவிகிதம் வரை நீர் சேகரிப்பினை அதிகரித்திருக்கிறது என்றும், இந்த அளவானது கடந்த பத்து ஆண்டுகளில் அதன் அதிகபட்சக் கொள்ளளவாக இருக்கிறது என்றும் அந்த அறிக்கையில் கூறப்பட்டுள்ளது.
கோழிப்பண்ணைக்கு பசுந்தீவனம் பெருமளவில் கிடைக்கப்பெறுவதால், இது ரபி பருவத்தில் மகசூலை அதிகரிக்கச் செய்யும் என்று எதிர்பார்க்கப் படுகிறது. இந்த முன்னேற்றங்களானது, பால் கொள்முதல் விலையினைகூட ஸ்திரப்படுத்தக்கூடும் என்ற நம்பிக்கையை அந்த அறிக்கையானது வெளிப்படுத்துகிறது.
கடந்த வருட பாலின் விலையை உயர்த்த நாட்டில் உள்ள பால் பண்ணைகள் போட்டியிட்டன. தனியார் பால் பண்ணைகளுடன் போட்டியிடும் வகையில், அமுல் மற்றும் மதர் டைரி போன்ற நிறுவனங்கள் அதிகபட்ச சில்லறை விலையினை லிட்டருக்கு ரூ.2 மற்றும் ரூ.3 என அதிகரித்துள்ளது. இந்த ஆண்டு ஜனவரி இறுதிவரை, பெரும்பாலான தனியார் பண்ணைகள் எம்.ஆர்.பியை இரண்டு முறை ரூ.5 அக உயர்த்தியுள்ளது. டிசம்பரில், பால் உற்பத்தியாளர்கள் தங்கள் பொருளாதார ஸ்திரத்தன்மையினை மீண்டும் பெறவேண்டிமட்டும் நுகர்வோர் மீது விலையுயர்வானது சுமத்தப்பட்டது என்று பல தனியார் பால் பண்ணைகள் அறிவித்துள்ளது.
மீண்டும், இந்த ஆண்டு, ஜனவரியில் கூட்டுறவு பால் பண்ணைகளில் விற்பனை குறைந்ததால் விலை அதிகரிக்கப்பட்டது. அதே நேரத்தில், பால் விவசாயிகளிடமிருந்து வசூலிக்கப்படும் பாலுக்கு பட்டுவாடா செய்யப்படும் தொகை மாறாமலிருந்தபடியால், விவசாயிகள் பலனடையவில்லை. தீவனம் மற்றும் புல் போன்றவற்றின் விலை உயர்வானது, பால் பண்ணையாளர்களின் பொருளாதார வீழ்ச்சிக்குக் காரணமாக உள்ளது.
போட்டியிடும் தனியார் பால் பண்ணைகளானது பால் விநியோகம் செய்யும் விவசாயிகளுக்கு நல்ல விலை வழங்குவதில் கவனம் செலுத்துவதில்லை. இருப்பினும், பால் உற்பத்தியானது வீழ்ச்சியடையும் போது, இந்தப் பண்ணைகள் தாங்கள் விநியோகிக்கும் பாலின் விலை உயர்வினை நிலையாக வைத்து நுகர்வோர் மீது சுமையை வைக்கிறது.
தெலுங்கானாவைப் பொறுத்தவரை, விஜயா பால் பண்ணையானது டிசம்பர் மாதத்தில் பால் விலையை ரூ.2 ஆகவும், ஜனவரி மாதத்தில் ரூ.3 ஆகவும் உயர்த்தி ஒரு லிட்டர் பாலின் விலையை ரூ.47 ஆக உயரச் செய்துள்ளது. பால் போட்டியாளரின் விற்பனைகளிலுள்ள வித்தியாசம் வெறும் ஒரு ரூபாய் மட்டுமே என்பதால், விஜயா பால் உற்பத்தி விற்பனையானது, 3.12 லட்சம் லிட்டரிலிருந்து 2.50 லட்சம் லிட்டராகக் குறைந்துள்ளது. மற்றப் பால் பண்ணைகளிலிருந்து 36 லட்சம் பால் விற்பனையானது குறிப்பிடத்தக்கதாகும். இந்த நிலையானது கோடை காலத்தில் இன்னும் மோசமடைய வாய்ப்புள்ளது.
பால் பவுடர் இருப்பானது குறைவாக இருப்பது கவலையளிப்பதாக உள்ளது. பால் பண்ணை மேம்பாட்டுக்கான வசதிகளை செய்து தருவது, ஒரு லிட்டருக்கு 4 ரூபாய் ஊக்கவிலையாக அளிப்பது, 65000 கால்நடைகளை மானிய விலைக்குக் கொடுப்பது போன்ற நடவடிக்கைகளை அரசாங்கம் எடுத்திருந்தபோதிலும், விஜயா பால் பண்ணையைச் சுற்றியுள்ள பகுதிகளில் பால் சேகரிப்பானது எதிர்பார்த்த அளவுக்கு முன்னேறவில்லை.
தற்போது, நாடானது 50 கோடி லிட்டர் பால் உற்பத்தி செய்துகொண்டிருந்தாலும், விநியோகத்தில் ஐந்து லட்சம் லிட்டர் அளவு பால் இன்னும் தட்டுப்பாடாகவே இருக்கிறது. இந்தத் தேவையைப் பூர்த்தி செய்ய, சில கம்பெனிகள் பால் பவுடர் இறக்குமதியை அனுமதிக்க வேண்டும் என அரசாங்கத்தைக் கோரியுள்ளது. இருப்பினும், அமுல், கே.எம்.எப் போன்ற பெரிய பால் பண்ணைகள் இதனை எதிர்க்கின்றன. நாட்டில் இறக்குமதி அனுமதிக்கப்படுமேயானால், நாட்டின் விவசாயிகள் பாதிக்கப்படுவது மட்டுமன்றி, தனியார் பால் பண்ணைகளின் போக்கானது பொருத்தமற்றதாகிவிடும் என்று அவர்கள் கருதுகின்றனர்.
பால் உற்பத்தியானது நாட்டில் குறைவாக இருக்கும் போது, பல தனியார் பால் பண்ணைகள் விவசாயிகளுக்குத் தேவையான விலையைக் கொடுக்காமல், பால் பவுடர் வாங்க முயல்கிறார்கள் என்ற ஒரு களங்கம் இருக்கிறது. இந்தப் பால் பவுடரானது, அத்துடன் திரவம் சேர்க்கப்பட்டு பாலாக விற்க்கப்படுகிறது. இக்காரணத்திற்காகவே தனியார் பால் பண்ணைகள் பால் பவுடரை இறக்குமதி செய்கின்றன என்று அமுல் போன்ற பால் பண்ணைகள் கூறுகின்றன. ஆனால், குஜராத்தில் பால் பவுடர்கள் அதிக அளவில் கையிருப்பாக இருப்பதால், மத்திய அரசாங்கமானது இதைப்பற்றி அக்கறை கொள்வதில்லை என்று பல தனியார் பால் பண்ணைகள் குறைகூறுகின்றன.
2018 – 19 இல் உபரி பால் உற்பத்தி இருந்தபடியால், பெரும்பாலான பால் பண்ணைகள் பாலைக் கறந்து, உலர வைத்து, எதிர்காலப் பயன்பாட்டிற்காக சேமித்து வைக்கின்றன. பால் விளைச்சலானது, நடப்பு நிதியாண்டின் தொடக்கத்தில், குறைந்துவிட்டதன் விளைவாக, சில தனியார் பால் பண்ணைகள் பால் விநியோகத்தில் பற்றாக்குறையிருப்பதாகக் காட்சிப்படுத்தி, பாலின் விலையை லேசாக உயர்த்தியுள்ளன.
எனினும், அவர்கள் விவசாயிகளுக்கான ஆதரவு விலையை அவர்களுக்கு வழங்குவதில் கவனத்தைத் திருப்பவில்லை. அப்படிப்பட்ட சூழ்நிலைகளில், சில பண்ணைகள் தங்கள் பொடித்த பாலினை அதிக விலைக்கு விற்று லாபம் ஈட்டுவதாக ஒரு களங்கமும் இருக்கிறது. கடந்த நான்கு மாதங்களில் விற்பனை விலையானது சீரான உயர்வில் இருந்து வருவது இதனை உறுதி செய்கிறது என்று பால் பண்ணைத் துறை வல்லுநர்கள் கூறுகின்றனர்.
உற்பத்தி உயர்வுக்கான மானியங்கள்!
பல இடங்களில், பால் உற்பத்தியின் செலவுக்கு ஏற்ற விலை கிடைக்காதபடியால், விவசாயிகள் கால்நடைகளுக்கு சுகாதாரமான வசதிகளை கொடுப்பதிலும், தரமான தீவனங்களை அவைகளுக்கு வழங்குவதிலும் கவனம் செலுத்த முடியாமல் தவிப்பதால், கால்நடைகள் தங்கள் உயிரையும் இழக்கும் நிலை ஏற்பட்டுள்ளது. கால்நடைத் தொழிலை மேற்கொண்டு வந்தவர்கள், பால் உற்பத்தி செலவில் மூன்றில் ஒரு பங்கினையாவது ஈட்டவேண்டிய கட்டாயம், உயர்ந்துகொண்டேயிருக்கும் தொழிலாளர்களுக்கான கூலி, செயற்கை முறை கருவூட்டல் சேவைகள் இல்லாமை, மற்றும் அடிப்படைக் கால்நடை மருத்துவ வசதி இல்லாமை போன்ற காரணங்களால், தங்கள் தொழிலைவிட்டே வெளியேறி வருகின்றனர். இவர்களில், பெரும்பாலானோர் நவீனத் தொழில்நுட்பத்தின் அடிப்படைகளைப் பற்றிய புரிதல் இல்லாதபடியால் தோல்வியடைகின்றனர்.
பண்ணை விவசாயிகளுக்குச் சந்தையில் அதிக தேவையுள்ள பால் பொருட்களின் உற்பத்தியினைப் பெருக்க அவர்களுக்கு ஊக்கத் தொகை வழங்கப்பட்டால் மட்டுமே நிலைமை மேம்படும் என்பதை பால் பண்ணைகள் உணர வேண்டும். வெப்பம் அதிகரிப்பதைத் தாங்கக்கூடிய பாலினங்களைத் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும். வறட்சியைக்கூடத் தாங்கும் அளவுக்குக் கால்நடைகளைப் பராமரிக்க வேண்டும். உற்பத்தியினை அதிகரிக்க கால்நடைகளுக்கு மானியம் வழங்குதல் அவசியமாகும்.
கால்நடைக் கூடங்களில் வெப்பத் தணிவுக்கான நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்ளுதல் மூலம் பால் உற்பத்தி பெருகும்படி கவனம் செலுத்துதல் வேண்டும். கால்நடை பண்ணைகளில் அறிவியல் உரிமையுள்ள வழிமுறைகளைத் தழுவி, உற்பத்தியைப் பெருக்க கால்நடைகளும் காலநிலை மாற்றத்தினை ஏற்கக்கூடிய தயார் நிலைக்குப் பராமரிக்கப்பட வேண்டும். ஒருங்கிணைந்த பண்ணைக் கால்நடை உணவூட்டம், சமச்சீர் உணவு, உயர் சாதி எருதுகள், எருமையின இனப்பெருக்கம், சுகாதாரம், பால் உற்பத்தியாளர்களின் கூட்டுறவு நடவடிக்கைகள், தீவனப் பெருக்கம் போன்றவைகள் மேம்படுத்தப்பட்டால் பால் உற்பத்தி பெருகும் என்று பரவலாக எதிர்பார்க்கப்படுகிறது.
உற்பத்தித்திறனில் பின்னடைவு
இந்தியா, உலகில் முதலிடம் வகிக்கும் பால் உற்பத்தியாளராக இருந்தாலும், உள்நாட்டுப் பால் உற்பத்தியில் அதின் சராசரி உற்பத்தித் திறனைக்கூட அதிகரிக்க முடியவில்லை. பால் உற்பத்தியில் ஆண்டு வளர்ச்சியானது 4.5 சதிவிகிதமாக இருக்கிறது. உலக சராசரி 1.8 சதவிகிதமாக இருக்கிறது. வேளாண்மையுடன் ஒப்பிடும்போது கால்நடைத் துறையில் வளர்ச்சி விகிதம் தான் அதிகம். 2017 – 18 இல் நாட்டின் பால் உற்பத்தி சுமார் 17.63 கோடி டன் ஆகும். (அதாவது, உலக பால் உற்பத்தியில் 20.12 சதவிகிதம்). பால் உற்பத்தி தலா 375 கிராம் ஆகும். தேசிய பால்வள மேம்பாட்டு வாரியம் 1970 இல் வெள்ள நடவடிக்கை (பால் ஓட்டம்) என்ற திட்டத்தினை அறிமுகப்படுத்தியது முதல் நம் நாடு உலகின் மிகப்பெரிய பால் உற்பத்தியாளராக வளர்ந்துவிட்டது.
உள்நாட்டு உபயோகத்திற்காக பாலை இறக்குமதி செய்து கொண்டிருந்த நிலையிலிருந்து இந்தியா பாலை ஏற்றுமதி செய்யும் நிலையினை அடைந்துள்ளது. கால்நடைகள் இனப்பெருக்கத்தை மட்டுமே சார்ந்து வாழ்ந்த நாட்டின் மக்கள் தொகை 2.24 கோடி ஆகும். அவற்றில் பெண்கள் மட்டுமே சுமார் 1.68 கோடி ஆவர். அவர்கள் சிறு, குறு விவசாயிகளும், நிலமற்ற தொழிலாளிகளும் ஆவார்கள். உள்நாட்டு பால் உற்பத்தியில் பஞ்சாப், ஹரியானா, ராஜஸ்தான், குஜராத் மற்றும் இமாச்சலப்பிரதேசம் போன்ற மாநிலங்களே முதன்மையான ஐந்து இடங்களில் உள்ளன. பால் உற்பத்தியானது 2019 இல் 18.77 கோடி டன்னாக இருக்கும் என்று மதிப்பீடு செய்யப்பட்டுள்ளது.
நிதி அயோக், அது 2033 ஆம் ஆண்டு வாக்கில் 33 கோடி டன்னை அடையும் என்று எதிர்பார்க்கிறது. பால் வளத்துறை வட்டாரங்கள் 2013 ஆம் ஆண்டு வாக்கில் பால் தேவையின் அளவானது சுமார் 29.2 கோடி டன்னாக இருக்கும் என்று மதிப்பிடுகிறது. எனினும், பால் உற்பத்திப் பொருட்களின் உற்பத்தியில் ஒரு சீரான அதிகரிப்பு இருப்பதாகத் தெரிந்தாலும், நாட்டில் பால் விலைகளானது நிலையற்றத் தன்மையுடையதாக இருப்பதைக் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். சில தனியார் பால் பண்ணைகள் விவசாயிகளிடமிருந்து பெறப்படும் பாலுக்கு நல்ல விலை வழங்குவதில்லை. அதற்குப் பதிலாக, நுகர்வோருக்கு விற்பனை செய்யும் பாலின் விலைகளை அதிகரித்து லாபம் ஈட்டுகின்றனர்.
கூட்டுறவு பண்ணைகள் விவசாயிகளுக்கு ஒரு சில சலுகைகளை அளிக்க முயற்சித்துக் கொண்டிருந்தாலும், பல தனியார் பால் பண்ணைகள் விவசாயிகளுக்கு கொடுக்கும் தொகையை செலுத்தும் நடத்தையானது ஆட்சேபத்துக்குரியதாக இருக்கிறது. இந்த நிதியாண்டின் இறுதிக்குள், உள்நாட்டுப் பால் உற்பத்தியில் 5 – 6 சதவிகிதம் குறைவை எதிர்பார்க்கலாம் என்று சிஆர்ஐஎஸ்ஐஎல் அறிக்கை கூறுகிறது. இது சுமரா 1.76 கோடி டன்னாக இருக்கும் என்று கணிக்கப்படுகிறது. என்னும், கடந்த டிசம்பர் மாத இறுதியிலேயே உள்நாட்டுப் பால் உற்பத்தி ஏற்கனவே 6 சதவிகிதம் குறைந்துள்ளது என்பது குறிப்பிடத்தக்கதாகும். அரசாங்கமானது, இந்த நிலையை வெகு விரைவில் கட்டுக்குள் கொண்டுவர முன்வரவில்லையெனில், அது மிகவும் கவலையளிக்கும் விஷயமாகும்.
இதையும் படிங்க: நிறுவனக் குழுவில் பெண்களின் எண்ணிக்கையில் இந்தியா 12ஆவது இடம்
