வளர்ச்சியின் பெயரில் மனிதர்கள் மேற்கொண்டுள்ள புத்திசாலித்தனமான பிற்போக்கு நடவடிக்கைகள் அவனது வாழ்வாதரத்திற்கே பல தொல்லைகளை உருவாக்குகியுள்ளன. தொழில் மையமாக்கலால் ஏற்படும் மாசானது இயற்கை வளங்களான வானம், பூமி, நீர் ஆகியவற்றை விஷமாக்கி, மனித வாழ்க்கையை இரக்கமின்றி அழிக்கிறது.
உலகளவில் இயற்கை மாசு காரணமாகல கொல்லப்பட்ட 8.3 கோடி மக்களில் 2.3 கோடி பேர் இந்தியர்கள் என்று 2008ஆம் ஆண்டு நடத்த சர்வதேச ஆய்வில் கண்டறியப்பட்டுள்ளது. தொழில்துறை மாசுபாடு மட்டும் இந்தியாவில் கிட்டத்தட்ட ஒன்றரை கோடி மக்கள் இறந்துள்ளனர்த.
கொரோனா தொற்று தடுப்பு நடவடிக்கையின் ஒரு பகுதியாக நாடு தழுவிய லாக்டவுன் உள்ளதால், தொழில்துறை நடவடிக்கைகள் நிறுத்தப்பட்டுள்ளன, இதன் விளைவாக வியக்கத்தக்க வகையில் சுற்றுச்சூழலின் தூய்மை மேம்பட்டுள்ளது.
நதிகளில் நச்சுக் கழிவுகள் கலப்பது நிறுத்தப்படுவதால், தூய்மை மேம்பட்டுள்ளதாக உத்தரபிரதேச மாசு கட்டுப்பாட்டு வாரியம் தெளிவுபடுத்தியுள்ளது. கங்கை நதியை சுத்திகரிக்கும் நோக்கத்தை முப்பது ஆண்டுகளாக மத்திய அரசு முன்னெடுத்து வருகிறது. முன்னாள் பிரதமர் ராஜீவ் காந்தி ஆட்சியின் போது இந்த முயற்சி ரூ .4 ஆயிரம் கோடி செலவில் தொடங்கப்பட்டது.
இதில் எந்த தீர்வும் கிடைக்காததால், மோடி அரசு 2014 ஆம் ஆண்டில் 'நமாமி கங்கை' மெகா திட்டத்தை 310 திட்டங்களை இணைத்து ரூ. 28,790 கோடி செலவில் தொடங்கி 2020ஆம் ஆண்டு இறுதிக்குள் அதை முடிக்க வேண்டும் என இலக்கு வைத்திருந்தது. இருப்பினும், 37 விழுக்காடு பணிகள் மட்டுமே நிறைவடைந்துள்ளன. கழிவு நீர் சுத்திகரிப்பு திட்டங்களை விரிவாக எடுத்து கங்கையை சுத்தப்படுத்த அரசாங்கம் திட்டமிட்டிருந்த நிலையில், தொழில்துறை கழிவுகளை மாசுபடுத்தாவிட்டால், கங்கை தன்னை புதுப்பித்துக் கொள்ள முடியும் என்பதை தற்போதைய முன்னேற்றம் வெளிப்படுத்துகிறது.
தொழில்துறை மாசு தற்போது இல்லாத நிலையில் முக்கிய ஆறுகள் தங்களை புதுப்பித்துக் கொள்ளும் விதம், நதி நீரை சுத்தம் செய்வதற்கான அரசின் யுக்திகளில் மாற்றம் வேண்டும் என்பதை தெளிவுபடுத்துகிறது.
முதல் பிரதமர் ஜவஜர்லால் நேரு கங்கை நதியை இந்தியாவின் ஆத்மாவாக கருதினார். அந்த ஆத்மாவின் நீரை மாசுபடுத்தி குளிப்பதற்கு, குடிப்பதற்கு தகுதியற்றதாக மாறி எட்டு மாநிலங்களில் தனது பயனத்தை மேற்கொள்கிறது.
கங்கையின் பிரதான நீரோட்டத்தை ஒட்டியுள்ள 97 நகரங்களில், 155 பெரிய கால்வாய்கள் வழியாக ஒவ்வொரு நாளும் மூன்று பில்லியன் லிட்டர் கழிவுநீர் ஓடுகிறது.
சம்பந்தப்பட்ட மாசு கட்டுப்பாட்டு வாரியங்களின் அலட்சியத்தின் காரணமாக கங்கை மட்டுமல்ல, பல நதி படுக்கைகளுக்கு மாசு மற்றும் கழிவுகளை தடையின்றி வெளியிடுவது இந்திய நதிகளின் ஜீவனை அழித்துவிட்டன.
நாடு முழுவதும் 450 ஆறுகள் இருந்தாலும், அவற்றின் பாதி நீர் குடிப்பதற்கும், அதன் கால் பகுதி குளிக்க கூட தகுதியற்றதாக மாறியுள்ளன. இத்தகைய அசுத்தமான நீரில் வளர்க்கப்படும் பல பயிர்கள் பொதுமக்களுக்கு சுகாதார கேட்டை உருவாக்கின்றன.
கழிவு நீர் சுத்திகரிப்பில் இந்தியா இன்னும் பின்தங்கியிருக்கிறது. கங்கா மறுமலர்ச்சியின் ஒரு பகுதியாக திட்டங்களை நிர்மாணிப்பதில் ஒரு முக்கியத்துவம் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. மொத்தம் 310 திட்டங்களில், 152 கழிவுநீர் சுத்திகரிப்பு நிலையங்களை நிர்மாணிக்கவும், ஒரு நாளைக்கு 488 கோடி லிட்டர் சுத்திகரிக்கவும் அரசு விரும்புகிறது.
எவ்வாறாயினும், சுற்றுச்சூழல் வல்லுநர்கள் கழிவு நீர் சுத்திகரிப்பு தீவிரமாக எடுத்துக்கொள்ளப்பட வேண்டும் என்றும் மறுசுழற்சி செய்யப்பட்ட தண்ணீரை சரியான முறையில் மீண்டும் பயன்படுத்த வேண்டும் என்றும் தெரிவிக்கின்றனர். இதனால் ஆறுகள் எந்தவிதமான அசுத்தத்திலிருந்தும் விடுபட்டு புத்துயிர் பெறுகின்றன.
லாக்டவுன் முடிந்ததும், ஆறுகளில் தொழில்துறை கழிவுகளை நிறுத்த கடுமையான நடவடிக்கைகள் எடுக்கப்பட்டால் அது சுற்றுச்சூழலுக்கு உகந்ததாக இருக்கும். அசுத்தமான தண்ணீரைப் பயன்படுத்துவதன் மூலம் மக்கள் நோய்வாய்ப்படாமல் காப்பாற்றபட வேண்டுமென்றால், நமது நீர்வளங்களை மிகுந்த கவனத்துடன் பாதுகாப்பதைத் தவிர வேறு வழியில்லை.
இதையும் படிங்க: மிளகுதான் தற்போது முறையான மருந்து - ஆயுர்வேத மருத்துவர் பெடி ரமாதேவி
