சமூகத்தின் தேவைக்கேற்பவும் தொடர்ந்து எதிர்கொள்ளும் சவால்களைச் சந்திக்கவும் அரசியலமைப்பின் அடிப்படையை மாற்றாமல் இதுவரை 103 முறை திருத்தங்கள் மேற்கொள்ளப்பட்டுள்ளது. அதில், நாடடின் போக்கை மாற்றிய திருத்தங்களை கீழே காணலாம்...
முதல் சட்டதிருத்தம்(1951)
நீதித்துறையின் தலையீட்டால் நில சீர்திருத்தம் மற்றும் இதர சில சட்டங்களில் திருத்தங்கள் மேற்கொள்ளப்பட்டது. 3 நிபந்தனை வரம்புகள் சேர்க்கப்பட்டு அடிப்படை உரிமையான பேச்சுரிமையில் மாற்றம் செய்யப்பட்டது.
ஏழாவது சட்டதிருத்தம்(1956)
மொழிவாரியாக 14 மாநிலங்கள் மற்றும் 6 யூனியன் பிரதேசங்களாக நாடு பிரிக்கப்பட்டது. மொழியை பாதுகாக்கும் நோக்கில், தொடக்க பள்ளிகளில் அந்தந்த மாநில மொழிகளை கட்டாயமாக்கும் அரசியலமைப்பு சட்டம் 350-A பிரிவு சேர்க்கப்பட்டது.
24ஆவது சட்டதிருத்தம்(1971)
அரசியலமைப்பில் திருத்தம் மேற்கொள்ளும் அதிகாரம் மக்களவைக்கே உள்ளது. நாடாளுமன்ற இரு அவைகளிலும் நிறைவேற்றப்பட்ட சட்ட திருத்தத்திற்கு குடியரசுத் தலைவர் ஒப்புதல் அளிக்க வேண்டும்.
42ஆவது சட்டதிருத்தம்(1976)
சோசியலிஸ்ட், மதச்சார்பின்மை, நேர்மை போன்ற வார்த்தைகள் அரசியலமைப்பின் முகவுரையில் சேர்க்கப்பட்டன. குடிமக்களின் அடிப்படை கடமைகள் வரையறுக்கப்பட்டன. ரிட் மனுக்கள், மறு சீராய்வு மனுக்கள் ஆகியவற்றில் உச்ச நீதிமன்றம், உயர் நீதிமன்றங்களின் வரம்புகள் குறைக்கப்பட்டன. தேசிய சட்ட சேவைகள் ஆணையம் அமைக்கப்பட்டது.
44ஆவது சட்டதிருத்தம்(1978)
அவசர நிலை பிரகடன விதிகளில், உள்நாட்டு கலகம் என்ற வார்தைக்கு பதில் ஆயுத புரட்சி என்ற வார்த்தை சேர்க்கப்பட்டது. மத்திய அமைச்சரவை அனுமதி அளிக்காமல் குடியரசுத் தலைவரால் அவசர நிலை பிரகடனப்படுத்த முடியாது என்ற விதி கொண்டுவரப்பட்டது. அடிப்படை உரிமைலிருந்து சொத்துரிமை நீக்கப்பட்டது.
73ஆவது மற்றும் 74ஆவது சட்டதிருத்தம்(1992)
உள்ளாட்சி அமைப்பு உருவாக்கப்பட்டது. கிராம பஞ்சாயத்து, நகர உள்ளாட்சி அமைப்புகள் ஆகியவை அரசியமைப்பின் கீழ் கொண்டுவரப்பட்டது. புதிதாக நகராட்சிகள் உருவாக்கப்பட்டது. உள்ளாட்சி அமைப்புகளின் பிரதிநிதிகள் நேரடி தேர்தல் மூலம் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டனர்.
86ஆவது சட்டதிருத்தம்(2002)
6 முதல் 14 வயதுடைய குழந்தைகளுக்கு கல்வியுரிமை அடிப்படை உரிமைகளின் பட்டியலில் சேர்க்கப்பட்டது. இதன் மூலம் இலவச மற்றும் கட்டாய கல்வி அளிக்கப்பட்டது.
101ஆவது சட்டதிருத்தம்(2016)
அரசியலமைப்பு சட்ட பிரிவு 269-A, 279-A ஆகியவை அறிமுகப்படுத்தப்பட்டதன் மூலம் சரக்கு மற்றும் சேவை வரி அமல்படுத்தப்பட்டது.
102ஆவது சட்டதிருத்தம்(2018)
தேசிய பிற்படுத்தப்பட்டோர் ஆணையம் தொடங்கப்பட்டு அரசியலமைப்புக்கு கீழ் கொண்டுவரப்பட்டது. சமூக ரீதியாகவும் கல்வி ரீதியாகவும் பிற்படுத்தப்பட்ட மக்களின் புகார்களை விசாரிக்கவும் அவர்களின் நலதிட்டங்கள் குறித்து ஆராயவும் இந்த ஆணையம் அமைக்கப்பட்டது.
103ஆவது சட்டதிருத்தம்(2019)
பொருளாதாரத்தில் பின்தங்கிய உயர் சாதிகளுக்கு கல்வி மற்றும் வேலைவாய்ப்புகளில் 10 விழுக்காடு இடஒதுக்கீடு வழங்கிட சட்டத் திருத்தம் மேற்கொள்ளப்பட்டது.
வாக்குரிமைக்கான வயது வரம்பு 18ஆக குறைக்கப்பட்டது. 1988ஆம் ஆண்டு, ராஜிவ் காந்தி பிரதமராக இருந்தபோது 61ஆவது சட்டத்திருத்தம் மூலம் வாக்குரிமைக்கான வயது வரம்பு 21லிருந்து 18ஆக குறைக்கப்பட்டது. இதன் மூலம், இளம் தலைமுறையினர் தங்களுக்கான தலைவர்களை தாங்களே தேர்வு செய்ய வழிவகை செய்யப்பட்டது.
