ETV Bharat / bharat

લખનઉ: વ્હીલચેર પર બેડમિંટન રમીને શશાંક બન્યા યુવાનોની પ્રેરણા, જીત્યા 10 મેડલ

author img

By

Published : Oct 11, 2020, 12:47 AM IST

Updated : Oct 11, 2020, 5:49 AM IST

યુપીની રાજધાની લખનઉમાં રહેતા શશાંક બન્ને પગથી દિવ્યાંગ હોવા છતાં યુવાનો માટે પ્રેરણારૂપ બની ગયા છે. શશાંકે વ્હીલચેરની મદદથી પેરા બેડમિંટનમાં 8 રાષ્ટ્રીય અને એક આંતરરાષ્ટ્રીય મેચ રમીને 10 મેડલ જીત્યા છે.

વ્હીલચેર પર બેડમિંટન રમીને શશાંક બન્યા યુવાનોની પ્રેરણા
વ્હીલચેર પર બેડમિંટન રમીને શશાંક બન્યા યુવાનોની પ્રેરણા

લખનઉ: લખનઉના 26 વર્ષીય શશાંકને નાનપણથી જ પોલિયો થઇ ગયો છે. આ પોલિયોએ તેમને બન્ને પગથી દિવ્યાંગ બનાવ્યા છે, પરંતુ આમ છતાં શશાંકે શારીરિક કમજોરી અને આર્થિક સ્થિતિને ક્યારેય પણ અવરોધ ન થવા દીધો. શશાંકે વ્હીલચેરના માધ્યમથી પેરા બેડમિંટનમાં 8 નેશનલ અને 1 ઈન્ટરનેશનલ મેચમાં ભાગ લઇને 10 મેડલ જીતી સાબિત કર્યું કે, જીવન કોઈના પણ અંગમાં નહીં, ઈરાદામાં હોય છે.

વ્હીલચેર પર બેડમિંટન રમીને શશાંક બન્યા યુવાનોની પ્રેરણા

બારાબંકીના રહેવાસી શશાંકને 4 વર્ષની ઉંમરે પોલિયો થયો હતો. ગરીબ પરિવારમાંથી આવતા શશાંક 1999માં સરાવાર માટે ભાઈ સત્યનારાયણ અને રાજેશ સાથે લખનઉ આવ્યા હતા. રૂપિયાની અછતમાં ખાનગી હોસ્પિટલમાં 2 વર્ષ સુધી તેમની લાંબી સારવાર ચાલી હતી. ત્યારબાદ તેમના બન્ને પગ દિવ્યાંગ થઇ ગયા હતા.

લોકો યોગ્ય રીતે વાત નહોતા કરતા

બી.એ. સુધીનો અભ્યાસ કરનારા શશાંકના પિતા જગદીશ ચૈરસિયા વર્ષ 2009થી લાંબી બીમારીથી પીડિત હતા. ઘરની હાલત સારી ન હોવાને કારણે શશાંકને યોગ્ય સારવાર મેળી નહોતી. તેમના પિતાનું 2019માં અવસાન થયું હતું. તેમનું કહેવું છે કે, સમાજના લોકો તેમની સામે એવી નજરથી જોતા હતા, કે જાણે તે કોઈ બીજા સ્થળેથી આવ્યા હોય. ક્યારેય પણ કોઈ વ્યક્તિ યોગ્ય રીતે વાત નહોતા કરતા. જેનાથી શશાંકને પોતાની લાચારી પર દુખ થતું હતું. જેથી શશાંકે મનમાં ઘરની સાથે દેશનું નામ રોશન કરવાનું વિચાર્યું હતું.

અગાઉ ક્રિકેટ તરફ હતો પ્રેમ

શશાંકે કહ્યું કે મારો ભાઈ ક્રિકેટ જોવાનો ખૂબ શોખીન હતો. તે મારા માટે બેટ પણ લાવ્યો હતો. મને પહેલાં ક્રિકેટ પ્રત્યે લગાવ હતો, પરંતુ વર્ષ 2009-2010માં વ્હીલચેર મેચ નહોતી થતી. પછી મારા મિત્રએ કહ્યું કે, વ્હીલચેરનો પેરા બેડમિંટનમાં મેચ હો છે. આ રમવાથી કારકિર્દી બની શકે છે. ત્યારબાદ શશાંકે 2015માં બેડમિંટન રમવાનું શરૂ કર્યું હતું. જો કે, બેડમિંટન કીટ અને વ્હીલચેર નહીં હોવાથી તેમને ખૂબ મુશ્કેલ તબક્કામાંથી પસાર થવું પડ્યું હતું, પરંતુ પેરા બેડમિંટનના હેડ કોચ ગૌરવ ભાટિયાએ તેમને સંપૂર્ણ સહયોગ આપ્યો હતો. તેમણે એક સંસ્થા તરફથી વ્હીલચેર આપીને કીટની વ્યવસ્થા કરી, જે બાદ તે પ્રથમ આંતરરાષ્ટ્રીય મેચ હોસ્પિટલની વ્હીલચેર પર રમ્યા હતા.

10 મેડલ જીતીને કરી રહ્યા છે એશિયન ગેમ્સની તૈયારી

શશાંકે કહ્યું કે તે પેરા બેડમિંટનની 8 રાષ્ટ્રીય અને એક આંતરરાષ્ટ્રીય મેચમાં ભાગ લઇ ચૂક્યા છે. જેમાં 3 સિલ્વર અને 7 બ્રોન્ઝ મેડલ જીત્યા હતા. હવે શશાંકનો ઈરાદો 2021માં વર્લ્ડ ચેમ્પિયનશીપ અને 2022માં યોજાનારી એશિયન ગેમ્સમાં ભાગ લઈ જીત પ્રાપ્ત કરવાનો છે.

શશાંકની માતા બની ભાવુક

ઈટીવી ભારતની ટીમ શશાંકના ઘરે પહોંચી, ત્યારે પાછલા દિવસને યાદ કરીને તેમની માતા ભાવુક થઇ હતી. તેમણે કહ્યું કે, આજે શશાંકની મહેનત અને જુનુનનું પરિણામ છે કે તે પેરા બેડમિંટન રમી રહ્યો છે. હું તમામ લોકોને વિનંકી કરું છું કે, મારા પુત્રને સફળ બનાવવામાં સહકાર આપો.

અન્ય ખેલાડીઓને આગળ વધવા માટે પ્રોત્સાહિત કરે છે

શશાંકના દિવ્યાંગ હોવા ।છતાં તેમણે ક્યારેય જિંદગીમાં હાર માની નથી અને પોતાની નબળાઈને પણ ક્યારેય સામે આવવા દીધી નથી. આજે પોતાની મહેનતના કારણે તે પરિવારનો સહારો બન્યો છે. અત્યારના સમયમાં શશાંકની આ મહેનત અને જુનુન અન્ય ખેલાડીઓને આગળ વધવા માટે પ્રેરિત કરે છે.

લખનઉ: લખનઉના 26 વર્ષીય શશાંકને નાનપણથી જ પોલિયો થઇ ગયો છે. આ પોલિયોએ તેમને બન્ને પગથી દિવ્યાંગ બનાવ્યા છે, પરંતુ આમ છતાં શશાંકે શારીરિક કમજોરી અને આર્થિક સ્થિતિને ક્યારેય પણ અવરોધ ન થવા દીધો. શશાંકે વ્હીલચેરના માધ્યમથી પેરા બેડમિંટનમાં 8 નેશનલ અને 1 ઈન્ટરનેશનલ મેચમાં ભાગ લઇને 10 મેડલ જીતી સાબિત કર્યું કે, જીવન કોઈના પણ અંગમાં નહીં, ઈરાદામાં હોય છે.

વ્હીલચેર પર બેડમિંટન રમીને શશાંક બન્યા યુવાનોની પ્રેરણા

બારાબંકીના રહેવાસી શશાંકને 4 વર્ષની ઉંમરે પોલિયો થયો હતો. ગરીબ પરિવારમાંથી આવતા શશાંક 1999માં સરાવાર માટે ભાઈ સત્યનારાયણ અને રાજેશ સાથે લખનઉ આવ્યા હતા. રૂપિયાની અછતમાં ખાનગી હોસ્પિટલમાં 2 વર્ષ સુધી તેમની લાંબી સારવાર ચાલી હતી. ત્યારબાદ તેમના બન્ને પગ દિવ્યાંગ થઇ ગયા હતા.

લોકો યોગ્ય રીતે વાત નહોતા કરતા

બી.એ. સુધીનો અભ્યાસ કરનારા શશાંકના પિતા જગદીશ ચૈરસિયા વર્ષ 2009થી લાંબી બીમારીથી પીડિત હતા. ઘરની હાલત સારી ન હોવાને કારણે શશાંકને યોગ્ય સારવાર મેળી નહોતી. તેમના પિતાનું 2019માં અવસાન થયું હતું. તેમનું કહેવું છે કે, સમાજના લોકો તેમની સામે એવી નજરથી જોતા હતા, કે જાણે તે કોઈ બીજા સ્થળેથી આવ્યા હોય. ક્યારેય પણ કોઈ વ્યક્તિ યોગ્ય રીતે વાત નહોતા કરતા. જેનાથી શશાંકને પોતાની લાચારી પર દુખ થતું હતું. જેથી શશાંકે મનમાં ઘરની સાથે દેશનું નામ રોશન કરવાનું વિચાર્યું હતું.

અગાઉ ક્રિકેટ તરફ હતો પ્રેમ

શશાંકે કહ્યું કે મારો ભાઈ ક્રિકેટ જોવાનો ખૂબ શોખીન હતો. તે મારા માટે બેટ પણ લાવ્યો હતો. મને પહેલાં ક્રિકેટ પ્રત્યે લગાવ હતો, પરંતુ વર્ષ 2009-2010માં વ્હીલચેર મેચ નહોતી થતી. પછી મારા મિત્રએ કહ્યું કે, વ્હીલચેરનો પેરા બેડમિંટનમાં મેચ હો છે. આ રમવાથી કારકિર્દી બની શકે છે. ત્યારબાદ શશાંકે 2015માં બેડમિંટન રમવાનું શરૂ કર્યું હતું. જો કે, બેડમિંટન કીટ અને વ્હીલચેર નહીં હોવાથી તેમને ખૂબ મુશ્કેલ તબક્કામાંથી પસાર થવું પડ્યું હતું, પરંતુ પેરા બેડમિંટનના હેડ કોચ ગૌરવ ભાટિયાએ તેમને સંપૂર્ણ સહયોગ આપ્યો હતો. તેમણે એક સંસ્થા તરફથી વ્હીલચેર આપીને કીટની વ્યવસ્થા કરી, જે બાદ તે પ્રથમ આંતરરાષ્ટ્રીય મેચ હોસ્પિટલની વ્હીલચેર પર રમ્યા હતા.

10 મેડલ જીતીને કરી રહ્યા છે એશિયન ગેમ્સની તૈયારી

શશાંકે કહ્યું કે તે પેરા બેડમિંટનની 8 રાષ્ટ્રીય અને એક આંતરરાષ્ટ્રીય મેચમાં ભાગ લઇ ચૂક્યા છે. જેમાં 3 સિલ્વર અને 7 બ્રોન્ઝ મેડલ જીત્યા હતા. હવે શશાંકનો ઈરાદો 2021માં વર્લ્ડ ચેમ્પિયનશીપ અને 2022માં યોજાનારી એશિયન ગેમ્સમાં ભાગ લઈ જીત પ્રાપ્ત કરવાનો છે.

શશાંકની માતા બની ભાવુક

ઈટીવી ભારતની ટીમ શશાંકના ઘરે પહોંચી, ત્યારે પાછલા દિવસને યાદ કરીને તેમની માતા ભાવુક થઇ હતી. તેમણે કહ્યું કે, આજે શશાંકની મહેનત અને જુનુનનું પરિણામ છે કે તે પેરા બેડમિંટન રમી રહ્યો છે. હું તમામ લોકોને વિનંકી કરું છું કે, મારા પુત્રને સફળ બનાવવામાં સહકાર આપો.

અન્ય ખેલાડીઓને આગળ વધવા માટે પ્રોત્સાહિત કરે છે

શશાંકના દિવ્યાંગ હોવા ।છતાં તેમણે ક્યારેય જિંદગીમાં હાર માની નથી અને પોતાની નબળાઈને પણ ક્યારેય સામે આવવા દીધી નથી. આજે પોતાની મહેનતના કારણે તે પરિવારનો સહારો બન્યો છે. અત્યારના સમયમાં શશાંકની આ મહેનત અને જુનુન અન્ય ખેલાડીઓને આગળ વધવા માટે પ્રેરિત કરે છે.

Last Updated : Oct 11, 2020, 5:49 AM IST
ETV Bharat Logo

Copyright © 2024 Ushodaya Enterprises Pvt. Ltd., All Rights Reserved.