বৰপেটা, 8 জানুৱাৰীঃ পুৱাৰ হেঙুলী আভাৰে পূৱ আকাশ ৰাঙলী হোৱাৰ পৰা সাঁজ লগাৰ পাচত শেতেলিত পৰালৈকে এক গতানুগতিক পৰম্পৰাৰে চলে আমাৰ জীৱন ৷ ঈশ্বৰ উপাসনা প্ৰতিজন ব্যক্তিৰ জীৱনৰ অবিচিন্ন অংগ ৷ পুৱা সাৰ পাই ঈশ্বৰক চিন্তা কৰি আমি ভূমিত ভৰি থওঁ ৷ একেদৰে নিশা শোৱা পাটীত পৰিও আমি ঈশ্বৰক এবাৰ চিন্তা কৰোঁ ৷ এই আধ্যাত্মিকতাই আমাৰ জীৱনক বহুখিনি নিয়ন্ত্ৰণ কৰে ৷ অসমীয়া সমাজ আৰু ব্যক্তি জীৱনত সত্ৰ-নামঘৰৰ প্ৰভাৱ অনন্য ৷
এইয়া ঐতিহ্যমণ্ডিত বৰপেটা সত্ৰ ৷ বৰপেটাৰ জনসমাজক একত্ৰিত, সংগঠিত আৰু সু-শৃংখলিত কৰি ৰাখিছে এই অনুষ্ঠানে ৷ সত্ৰখনক বাদ দি কোনো কথাই ভাবিব নোৱাৰে বৰপেটাবাসীয়ে ৷ জনজীৱনত বৰপেটা সত্ৰৰ প্ৰভাৱ অপৰিসীম ৷
ব্ৰহ্মমূহুৰ্ততে সত্ৰৰ ঘাই দেউৰীয়ে আৰম্ভ কৰে প্ৰাতঃ কীৰ্তন ৷ সত্ৰৰ কীৰ্তন ঘৰৰ কাঠিত ভকতনী সকলে পুৱা নাম-প্ৰসংগ আৰম্ভ কৰে ৷ সেই প্ৰসংগৰ অন্তত কীৰ্তন ঘৰৰ ভিতৰত ভকতৰ প্ৰসংগ আৰম্ভ হয় ৷ সত্ৰত মহিলাক অগ্ৰাধিকাৰ দিয়া বিশেষ বৈশিষ্ট মন কৰিবলগীয়া ৷ ব্ৰহ্মমূহুৰ্তৰ পৰা নিশালৈ সত্ৰত চৈধ্য প্ৰসংগ কৰা হয় ৷ সুখ কিম্বা দুখ সকলো বিষয়তে সত্ৰখনৰ সৈতে একাত্ম হৈ থাকে বৰপেটাবাসী ৷
আধুনিকতাৰ ধামখুমীয়াত মানুহ অতিব্যস্ত হৈ পৰিছে যদিও, বৰপেটাৰ সমাজ জীৱনত থকা সত্ৰৰ প্ৰভাৱক এই বতাহজাকে উৰুৱাই নিব পৰা নাই ৷ স্থুল আধুনিকতাত উটি ভাহি যোৱা নাই বৰপেটাৰ সত্ৰীয়া সমাজ ৷ ধনী-দুখীয়া, উচ্চ-নীচ মনোভাৱ পৰিহাৰ কৰি সকলো আহে ঈশ্বৰ উপাসনাত একাত্ম হ'বলৈ ৷ যুৱ প্ৰজন্মইও সত্ৰীয়া কৃষ্টি সংস্কৃতিক নিজৰ বুলি হৃদয়েৰে আঁকোৱালি লৈ সত্ৰীয়া পৰম্পৰাৰ সৈতে নিজকে জড়িত কৰি আহিছে ৷
বৰপেটাৰ সত্ৰীয়া সমাজৰ সৈতে বৰপেটাৰ লোক কৃষ্টি, লোক পৰম্পৰা আৰু লোক শিল্পসমুহ জড়িত হৈ আছে ৷ সত্ৰৰ গুৰু আসন নিৰ্মাণ, সত্ৰৰ নামঘৰৰ দুৱাৰ আদিত বিবিধ ধৰ্মীয় আখ্যান সম্বলিত চিত্ৰ অংকনৰ শিল্পৰ সৈতে এতিয়াও বৰপেটাৰ বহু লোক জড়িত হৈ আছে ৷ এনেদৰেই যুগে যুগে বৰপেটা সত্ৰ আৰু সত্ৰৰ লোকপৰম্পৰাই বৰপেটাৰ লোকসমাজক সমৃদ্ধ কৰি আহিছে ৷
