হিন্দু ধৰ্মত ভগৱান হনুমানক কলিযুগৰ আটাইতকৈ শক্তিশালী দেৱতা হিচাপে পূজা কৰা হয় ৷ হনুমান চলিছা হৈছে হনুমান ভগৱানৰ পূজাৰ বাবে ভক্তিমূলক প্ৰাৰ্থনা ৷ হনুমান চালিছা পাঠ কৰা মানুহৰ সকলো বিপদ নাশ হয় ৷ লগতে পৰিয়াললৈ সুখ আৰু সমৃদ্ধি কঢ়িয়াই আনে ৷ হনুমান চালিছা অতি সহজ ভাষাত ৪০টা পদত লিখা হৈছে ৷
মুঠ ৪০টা শ্লোক থকা হনুমান চালিছা ৰচনা কৰিছিল গোস্বামী তুলসীদাসে ৷ হনুমান চালিছা ষোড়শ শতিকাত আৱাধি ভাষাত লিখা হৈছিল ৷ যদিও হনুমান চালিছা যিকোনো সময়তে পাঠ কৰিব পাৰি, কিন্তু মঙলবাৰ আৰু শনিবাৰক শ্ৰেষ্ঠ দিন বুলি গণ্য কৰা হয়, কাৰণ এই দিনকেইটা বজৰংগবলীৰ বাবে উৎসৰ্গিত ৷ ব্ৰহ্ম মুহূৰ্তৰ সময়ত ৰাতিপুৱা ৪ বজাৰ পৰা ৬ বজালৈ হনুমান চালিছা পাঠ কৰিব পাৰে ৷
হনুমান চালিছা
শ্ৰীগুৰু চৰণ পদ্ম স্মৰি মনে মনে ৷
কোটি বাৰ প্ৰণামোহো গুৰুৰ চৰণে॥
শ্ৰীৰাম চৰণপদ্ম কৰিয়া স্মৰণ ৷
চতুবৰ্গ ফল যেন লভো অনুক্ষন॥
বুদ্ধিহীন মই অতি পবন কুমাৰ ৷
গুচোৱা মনৰ ক্লেশ মনৰ বিকাৰ॥
জয় জয় হনুমান গুণৰ সাগৰ ৷ ১
জয়হে কপীশ-প্ৰভু দয়াৰ আধাৰ॥
শ্ৰীৰামৰ দূত তুমি অতি বলবান ৷
অঞ্জনাৰ পুত্ৰ তুমি পবনসুত নাম॥ ২
মহাবীৰ ব্ৰজৰঙ্গী তুমি হনুমান ৷
কুমতি নাশিয়া কৰা সুমতি প্ৰদান॥ ৩
কাঞ্চন বৰণ তযু তুমি হে সুবেশ ৷
কৰ্ণত কুণ্ডল শোভে কুঁচি কুঁচি বেশ॥ ৪
ধ্বজা বজ্ৰ শোভা কৰে হস্তত তোমাৰ ৷
কান্ধে শোভা কৰে গদা সুন্দৰৰ ভাৰ॥ ৫
অপৰূপ বাহু তৱ পবন নন্দন ৷
মহাতেজ জ্যোতিৰূপ জগত বন্দন॥ ৬
বিদ্যাৱান গুণৱান তুমি হে চতুৰ ৷
শ্ৰীৰামচন্দ্ৰৰ কাৰ্যে তুমি হে আঁতুৰ॥ ৭
সৰ্বদা ৰামৰ আজ্ঞা কৰিছা পালন ৷
হৃদয়ত লৈ ৰাম সীতা ও লক্ষ্মণ॥ ৮
সূক্ষ্মৰূপ ধৰি তুমি লংকা প্ৰবেশিলা ৷
বিকট ৰূপৰে লংকা ধ্বংস কৰিলা॥ ৯
ভীমৰূপে কৰা তুমি অসুৰ সংহাৰ ৷
সৰ্বকাৰ্য্য সিদ্ধি দাতা শ্ৰীৰামচন্দ্ৰৰ॥ ১০
সঞ্জীবন আনি তুমি জীয়ালা লক্ষ্মণ ৷
ৰঘুবীৰ তাৰ বাবে আনন্দিত মন॥ ১১
ৰঘুনাথে দিলে তোমাক আলিঙ্গন দান ৷
দান কৰে ভাতৃ স্থান ভৰত সমান॥ ১২
ত্ৰিভুৱনে বিয়পিয় তযু যশ খ্যাতি ৷
এই বুলি আলিঙ্গন কৰে ৰঘুপতি॥ ১২
সনক ব্ৰহ্মাদি যত দেৱ-মুনিগণ ৷
নাৰদ সাৰদ আদি দেৱ ঋষিগণ॥ ১৪
যমৰাজ কুবেৰ আৰু দিকপালগণ ৷
কবি কবিৰে যত ভৰা ত্ৰিভুৱন॥ ১৫
সুগ্ৰীৱৰ উপকাৰ তুমিয়ে কৰিলা ৷
ৰামৰ লগত মিলাই ৰাজপদ দিলা॥ ১৬
তোমাৰ মন্ত্ৰণা মানে বিভীষণ গণ ৷
হৈছিল ৰাৱণৰ ভয়ে কম্পমান॥ ১৭
সহস্ৰ যোজন ঊৰ্ধ্বে সূৰ্য্যদেৱে দেখে ৷
সুমধুৰ ফল বুলি ভাবে একে গ্ৰাসে॥ ১৮
জয় ৰাম বুলি তুমি অসীম সাগৰ ৷
পাৰ হৈ প্ৰবেশিলা লংকাৰ ভিতৰ ৷ ১৯
দুৰ্গম যতেক কৰ্ম আছে ত্ৰিভুবনে ৷
সুগম কৰিলা তুমি ’ৰাম-ৰাম’ গানে॥ ২০
শ্ৰীৰামৰ দ্বাৰৰক্ষী ৰামচন্দ্ৰৰ দ্বাৰে ৷
তযু অনুমতি বিনা সোমাব নোৱাৰে॥ ২১
শৰণ লইনু প্ৰভু আজি যে তোমাৰ ৷
ভৱ ভয়ে ৰক্ষা কৰা বিপদে আমাৰ॥ ২২
নিজ শক্তি নিজে প্ৰভু কৰা সম্বৰণ ৷
তোমাৰ হুংকাৰতে কম্পে ত্ৰিভূৱন॥ ২৩
ভূত প্ৰেত পিশাচাদি আহিব নোৱাৰে ৷
মহাবীৰ তযু নাম সেই সদা ত্মৰে॥ ২৪
ৰোগ নাশ কৰা তুমি সৰ্বপীড়া হৰ ৷
মহাবীৰ তযু নাম স্মৰে নিৰন্তৰ॥ ২৫
সংকটত হনুমানে ৰক্ষা কৰি যায় ৷
হনুৰ চৰণে ভক্তি ৰাখিব সদায়॥ ২৬
সৰ্বোপৰি ৰামচন্দ্ৰ তপস্বী ও ৰজা ৷
শ্ৰীৰামৰ শত্ৰুগণক তুমি দিলা মজা॥ ২৭
তোমাৰ চৰণে যেয়ে মন প্ৰাণ দিব ৷
জীৱনত সেইজনে সদা সুখ পাব॥ ২৮
প্ৰৱল প্ৰতাপ তযু হে বায়ু নন্দন ৷
তযু নামে উজ্জ্বলিব এই ত্ৰিভূবন॥
সাধু-সন্যাসীকো ৰক্ষা কৰা মতিমান ৷
শ্ৰীৰামৰ প্ৰিয় তুমি অতি গুণবান॥ ৩০
অষ্টসিদ্ধি নবসিদ্ধি কিবা যদি আছে ৷
সকলোই সিদ্ধি হয় তোমাৰে কৃপাতে॥ ৩১
তোমাৰ কাষতে থাকে ৰাম নাৰায়ণ ৷
ৰামৰ তুমিয়ে দাস জানে সৰ্বজন॥ ৩২ ৷
তোমাৰ ভজন কৰি লভিব ৰামক ৷
জনমে জনমে সেয়ে দুখ বিমোচক॥ ৩৩
অন্তকালে পাব তেওঁ ৰামৰ চৰণ ৷
এই সাৰ কথা শুনা সব ভক্তগণ॥ ৩৪
সকলো বিষয় ত্যাগি বোলা হনুমান ৷
হনুমন্তে সৰ্বসুখ কৰিব প্ৰদান॥ ৩৫
সৰ্বদুখ আঁতৰিব সংকটো কাটিব ৷
সেইজনে হনুমন্তক স্মৰণ কৰিব॥ ৩৬
জয় জয় জয় প্ৰভু জয় হনুমান ৷
তযু কৃপা বিনে মোৰ গতি নাই আন॥ ৩৭
যেইজনে শতবাৰ এই পাঠ কৰে ৷
সকলো অশান্তি তাৰ নাশ হৈ পৰে॥ ৩৮
হনুমান চালিশা যেয়ে সদা পাঠ কৰে ৷
সিদ্ধি লাভ কৰে আৰু বিপদত তৰে॥ ৩৯
তুলসীদাস সৰ্বদাই শ্ৰীহৰিৰ দাস ৷
মনৰ মন্দিৰত প্ৰভু সদা কৰা বাস॥ ৪০
ত্ৰিপদী
পবন নন্দন সংকট হৰণ
মংগল মুৰুটি ৰূপ ৷
শ্ৰীৰাম লক্ষ্মণ জানকী ৰঞ্জন
তুমি হৃদয়ৰে ভূপ॥
পৱন নন্দন প্ৰৱল বিক্ৰম
ৰাম অনুগত অতি ৷
চালিশা ইয়াতে সমাপ্ত কৰিছো
পদে থাকে যেন মতি॥
লগতে পঢ়ক
