సంక్షోభంలో సంబరం! కొవిడ్‌-19 నివారణకు పుట్టుకొచ్చిన ఎంఆర్‌ఎన్‌ఏ టీకా గురించైతే ఇలాగే చెప్పుకోవాలి. చాలాకాలంగా ఊరిస్తున్న ఎంఆర్‌ఎన్‌ఏ పరిజ్ఞాన వినియోగాన్ని సుసాధ్యం చేయటమే కాదు, మున్ముందు అసాధ్యమైన జబ్బుల చికిత్సలకూ ఇది భూమికగా నిలిచే అవకాశముండటం విశేషం.
మన శరీరాన్ని నడిపించేవి కణాల్లోని ప్రొటీన్లే. శరీరంలో జరిగే అన్ని పనులను.. అవి మామూలువైనా, జబ్బులకు సంబంధించినవైనా.. ఇవే నిర్వరిస్తుంటాయి. వీటి తయారీకి అవసరమైన జన్యు సంకేతాలన్నీ డీఎన్‌ఏ(డీఆక్సీరైబోన్యూక్లిక్‌ యాసిడ్‌)లో నిక్షిప్తమై ఉంటాయి. వీటిని శరీరం వాడుకోవటానికి తోడ్పడేది ఎంఆర్‌ఎన్‌ఏ (మెసెంజర్‌ రైబోన్యూక్లిక్‌ యాసిడ్‌). ఇది లేకపోతే కణాల్లో ప్రొటీన్లే తయారుకావు. కొవిడ్‌ టీకా తయారీలో శాస్త్రవేత్తలను ఆకర్షించింది ఇదే.
ఎంఆర్‌ఎన్‌ఏ టీకాలో వైరస్‌ లేదా వైరస్‌ భాగాల వంటివేవీ ఉండవు. హానికారక వైరస్‌కు సంబంధించిన ప్రొటీన్‌ను (ఉదాహరణకు కరోనా ముల్లు ప్రొటీన్‌) తయారుచేసుకోవటానికి కణాలకు అవసరమైన జన్యు సమాచారాన్ని మాత్రమే అందిస్తుంది. ఈ ప్రొటీన్లు జబ్బును కలగజేయవు. రోగనిరోధకశక్తి ప్రతిస్పందనను ప్రేరేపించి, యాంటీబాడీలు పుట్టుకొచ్చేలా చేస్తాయి. అంటే ఎంఆర్‌ఎన్‌ఏ పరిజ్ఞానం కణాలనే టీకా ఫ్యాక్టరీగా మార్చేస్తుందన్నమాట.
చాలాకాలం నుంచే..
ఎంఆర్‌ఎన్‌ఏ పరిజ్ఞానంతో మేలు చేసే ప్రొటీన్లను ఉత్పత్తి చేసి, చికిత్సలో వినియోగించుకోవాలనే ప్రయత్నం చాలాకాలంగానే సాగుతోంది. కాకపోతే మామూలు ఎంఆర్‌ఎన్‌ఏ తక్కువ స్థాయిలోనే ప్రొటీన్లను ఉత్పత్తి చేస్తుంది. చాలా త్వరగా క్షీణిస్తుంది. అందుకే పెద్దగా ముందడుగు పడలేదు. కరోనా విజృంభణ నేపథ్యంలో ఇది మరోసారి తెరపైకి వచ్చింది. చాలా వేగంగా, సురక్షితంగా టీకాను రూపొందించే అవకాశాలపై దృష్టి సారించారు. ముందుగా కరోనా వైరస్‌ ముల్లు ప్రొటీన్‌లోని ఎంఆర్‌ఎన్‌ఏ జన్యుక్రమాన్ని కృత్రిమంగా రూపొందించారు. దీన్ని లిపిడ్‌ నానోపార్టికల్స్‌ (ఎల్‌ఎన్‌పీ) అనే సూక్ష్మ కొవ్వు బుడగల్లో జొప్పిస్తే త్వరగా క్షీణించదని, కణాల్లోకి వెళ్లే ప్రక్రియ పుంజుకుంటుందని గుర్తించారు. ఇదే టీకా విజయానికి దోహదం చేసింది. ఈ పరిజ్ఞానం దీనికే పరిమతమయ్యేది కాదు. ఎప్పుడైనా కరోనా వంటి మహమ్మారులు విజృంభించినప్పుడు త్వరగా టీకా తయారుచేయటానికి వేదికగా ఉపయోగపడగలదని భావిస్తున్నారు. క్యాన్సర్లు, గుండెజబ్బులు, జన్యుపరమైన జబ్బుల చికిత్సల్లోనూ కొత్త మార్పులు తీసుకురాగలదని ఆశిస్తున్నారు. శరీరాన్నే ఔషధ కర్మాగారంగా మార్చగలిగే ఇది మున్ముందు వైద్యరంగాన్ని కొత్తపుంతలు తొక్కిస్తుందనటం నిస్సందేహం.
ఇన్సులిన్‌ మాత్ర ఆశలు..
ఇన్సులిన్‌ మాత్ర కోసం ఎదురుచూస్తున్న మధుమేహుల కల సాకారమయ్యే రోజులు ఎంతో దూరంలో లేవనే అనిపిస్తోంది. ఇన్సులిన్‌ మాత్ర తుది దశ ప్రయోగ పరీక్షలు ఇటీవలే మొదలయ్యాయి మరి.
తీవ్ర మధుమేహంతో బాధపడేవారికి ఇన్సులిన్‌ ఇవ్వటం తప్ప మరో మార్గం లేదు. దీన్ని ఇంజెక్షన్‌ రూపంలోనే తీసుకోవాల్సి ఉంటుంది. ఇందుకోసం తరచూ సూదితో పొడుచుకోవాల్సి వస్తుంది. దీంతో ఎంతోమంది ఇన్సులిన్‌ అంటేనే భయపడిపోతుంటారు. మారుమూల ప్రాంతాల్లో నివసించేవారు, అంతగా అవగాహనలేనివారు దీన్ని సరిగ్గా తీసుకోవటమూ కష్టమే. ఇన్సులిన్‌ చెడిపోకుండా భద్రపరచటమూ అన్నిచోట్లా సాధ్యం కాకపోవచ్చు. అదే మాత్ర రూపంలో ఉంటే? ఇలాంటి ఇబ్బందులేవీ ఉండవు కదా. శాస్త్రవేత్తలు ఇందుకోసం చాలాకాలం నుంచే ప్రయత్నాలు చేస్తున్నారు.
ఇన్సులిన్‌ మాత్ర తయారీలో ఇప్పటివరకూ ఎదురవుతున్న పెద్ద సమస్య- జీర్ణకోశ వ్యవస్థ ఇన్సులిన్‌ను దెబ్బతీయటం. ఇది కాలేయానికి చేరుకునేలోపే జీర్ణాశయంలోని ఆమ్లం దెబ్బతీస్తుంది. ఇలాంటి ఇబ్బందిని తొలగించటానికే శాస్త్రవేత్తలు ప్రత్యేకమైన పొరతో కూడిన మాత్రను రూపొందించారు. ఇది కాలేయానికి చేరుకుంటున్న సమయంలో ఇన్సులిన్‌ విడుదలయ్యేలా చేస్తుంది. దీనికి అమెరికా ఎఫ్‌డీఏ అనుమతించటంతో ప్రయోగ పరీక్షలూ ఆరంభమయ్యాయి. మనదేశంలోనూ ఇన్సులిన్‌ మాత్ర తయారీకోసం ప్రయత్నాలు సాగుతున్నాయి.
మామూలుగా ఇంజెక్షన్‌ ద్వారా తీసుకునే ఇన్సులిన్‌.. ముందుగా రక్తంలో కలుస్తుంది. శరీరమంతటా తిరుగుతూ కాలేయానికి చేరుకుంటుంది. మాత్రల రూపంలోనైతే పేగుల ద్వారా రక్తంలోకి, అక్కడ్నుంచి గ్లూకోజును ఉత్పత్తి చేసే కాలేయానికి చేరుకుంటుంది. అంటే దాదాపుగా ఒంట్లో ఉత్పత్తయ్యే ఇన్సులిన్‌ మాదిరిగానే పనిచేస్తుందన్నమాట. దీంతో అసలు కాలేయంలోనే గ్లూకోజు ఎక్కువగా ఉత్పత్తి కావటం ఆగిపోతుంది. ఫలితంగా బరువు పెరగటం వంటి దుష్ప్రభావాలూ తగ్గుతాయి. ఈ మాత్రలతో మూడు నెలల సగటు గ్లూకోజును తెలిపే హెచ్‌బీఏ1సీ స్థాయులు గణనీయంగా తగ్గినట్టు అధ్యయనాలు పేర్కొంటున్నాయి. అన్నీ సవ్యంగా జరిగితే మరో మూడేళ్లలోనే ఇన్సులిన్‌ మాత్ర విరివిగా అందుబాటులోకి వచ్చే అవకాశముంది.