కొండ కోనల్లో నివసించే ఆదివాసీయులకు ప్రకృతే దైవం. చెట్టు, పుట్టకు పూజలు చేస్తుంటారు. నిత్యం ఏదో ఒక పండుగలు జరుపుకుంటారు. వీళ్లు మొక్కే దైవానికి సూదూర ప్రాంతాల్లోనే కాళ్లకు వేసుకున్న చెప్పులను సైతం వదిలేస్తారు. దైవానికి నైవేద్యం సమర్పించే విషయంలో చాలా జాగ్రత్తలు తీసుకుంటారు. అటువంటిది పులులు తిరుగాడే కవ్వాల్ అభయారణ్యంలో పరిధిలో... దట్టమైన అటవీ ప్రాంతం.. కనీసం విద్యుత్తు సౌకర్యం లేని గ్రామంలో నివసించే గిరిజనులు తమ దేవతలపై ఎంతటి అనురాగాన్ని చూపుతున్నారో తెలుసుకుంటే ఆశ్చర్యమేస్తోంది.
ఆ గ్రామంలో ఏ ఇంట్లో చూసినా... గూళ్లు.. అందలో కోళ్లు ఉంటాయి. ఒక్కో ఇంటికి రెండు మూడు గూళ్లు కూడా ఉంటాయి. ఈ కోళ్లను వీరు పెంచి.. తమ దేవతామూర్తులకు నైవేద్యంగా సమర్పిస్తారు. ఇందులో విశేషమేమిటంటారా...! నైవేద్యం కోసం అందరిలా ఎక్కడా కోళ్లు కొనుగోలు చేయరు. తమ ఇంట్లోనే.. తమ కళ్ల ముందరే.. తమ చేతులతోనే పెంచిన కోళ్లనే నైవేద్యంగా సమర్పిస్తారు.