పేరు: కోబి బీన్ బ్రయాంట్
ఆట: బాస్కెట్బాల్
దేశం: అమెరికా
కెరీర్: 1996 నుంచి 2016 వరకూ ఎన్బీఏలో లాస్ ఏంజెల్స్ లేకర్స్కు ప్రాతినిథ్యం
ఘనతలు: అయిదు ఎన్బీఏ టైటిళ్లు, రెండు ఒలింపిక్ స్వర్ణాలు, ఎన్బీఏ చరిత్రలో అత్యుత్తమ ఆటగాళ్లలో ఒకడు.
తండ్రి బాటలో
బాస్కెట్బాల్ బ్రయాంట్ రక్తంలోనే ఉంది. అతని తండ్రి జో బ్రయాంట్ మాజీ ఎన్బీఏ ఆటగాడు. అతను ఆడుతుంటే ఆసక్తిగా చూసిన కోబి తండ్రి మార్గంలోనే నడవాలని నిర్ణయించుకున్నాడు. నాన్న స్ఫూర్తితో ఆరేళ్ల వయసులో ఆటలో అడుగుపెట్టి చిన్నతనం నుంచే అద్భుతాలు చేయడం మొదలెట్టాడు. పాఠశాల స్థాయి క్రీడల్లో అదరగొట్టాడు. దేశంలోనే అత్యుత్తమ పాఠశాల ఆటగాడిగా నిలిచి ప్రతిష్ఠాత్మక ఎన్బీఏ డ్రాఫ్ట్లో చోటు దక్కించుకున్నాడు. 18 ఏళ్ల వయసులో ఛార్లోట్ హార్నెట్స్ జట్టుకు ఎంపికై.. అతిపిన్న వయసులో ఎన్బీఏ జట్టులో చోటు సంపాదించిన ఆటగాడిగా అప్పుడు చరిత్ర సృష్టించాడు. ఆ తర్వాత లేకర్స్ జట్టుకు మారాడు. 1996 నుంచి 20 ఏళ్ల పాటు ఆ జట్టు తరపున ఆడి సంచలనాలు నమోదు చేశాడు.
ఘనత ఎంతో
ఎన్బీఏ లాంటి ప్రతిష్ఠాత్మక టోర్నీలో పాల్గొనే అవకాశం దక్కింది.. ఇక దశ తిరిగిపోవడం ఖాయమని అందరూ భావిస్తుంటారు. కానీ తుది జట్టులో చోటు కోసం కొంతకాలం నిరీక్షించక తప్పలేదు. అయితే ఒక్కసారి జట్టులో సుస్థిర స్థానం సంపాదించాక అతడికి తిరుగులేకుండా పోయింది. 2000 నుంచి వరుసగా మూడేళ్ల పాటు లేకర్స్ను ఎన్బీఏ ఛాంపియన్గా నిలిపాడు. 2008 సీజన్ ఫైనల్లో జట్టు ఓడినప్పటికీ అత్యంత విలువైన ఆటగాడిగా అతను నిలిచాడు. ఆ తర్వాత రెండేళ్లు జట్టునూ ఛాంపియన్గా నిలిపాడు. 2008 బీజింగ్, 2012 లండన్ ఒలింపిక్స్ల్లో అమెరికాకు స్వర్ణాలు అందించాడు. ఆ తర్వాత గాయాల కారణంగా ఆటలో వేగం తగ్గడంతో 2015-16 సీజన్ తర్వాత కెరీర్కు వీడ్కోలు పలికాడు.
ఆఖరి వరకూ ఆటతోనే
ముందు ఓ బాస్కెట్బాల్ ఆటగాడి కొడుకు.. తర్వాత ఓ బాస్కెట్బాల్ దిగ్గజం. ఇదీ స్థూలంగా కోబి జీవితం. అత్యుత్తమ ఆటగాడిగా ఎదిగిన అతని ప్రయాణం అనుకున్నంత సాఫీగా ఏమీ సాగలేదు. ప్రతి దశలోనూ ఒడుదొడుకులు ఎదుర్కొన్నాడు. అడ్డంకుల్ని అధిగమించాడు కాబట్టి విజేతగా నిలిచిపోయాడు. ఎన్బీఏకు ఎంపిక అయ్యాడు.. అని చదవడానికి బాగానే అనిపిస్తోంది. కానీ ఆ స్థాయికి చేరడం వెనక.. రోజూ ఎనిమిది గంటల శిక్షణ ఉంది. సరదాలకు దూరంగా గడపడం ఉంది. బంతితోనే జీవితాన్ని ముడిపెట్టడం ఉంది. 20 ఏళ్లు గడిచేసరికే పేరు, ప్రఖ్యాతులతో పాటు పెద్ద మొత్తంలో డబ్బు వచ్చి చేరినా అతను తన అడుగులను దారి తప్పనివ్వలేదు. ఏకాగ్రతను చెక్కు చెదరనివ్వలేదు. జట్టుకు విజయాలు అందించడమే అన్నింటి కంటే ప్రధానమైందిగా భావించాడు. 2013లో ఎన్బీఏ ప్లేఆఫ్ మ్యాచ్లో జట్టును గెలిపించడం కోసం మోకాలి గాయంతోనే బరిలో దిగాడు. ఎంత గొప్పగా ఆడుతున్నా కూడా తన ఆటను మెరుగుపర్చుకోవడం కోసం అతను నిత్యం శ్రమిస్తూనే ఉండేవాడు. కెరీర్కు రిటైర్మెంట్ ప్రకటించిన తర్వాత ఆటగాళ్లు విశ్రాంతి తీసుకుంటారు. కానీ అతను ఆటకు దూరం కాలేదు. కూతరు కోసం కోచ్గా మారాడు. భవిష్యత్ ఆటగాళ్లకు సూచనలిస్తూ గడిపేవాడు. చివరకు కూతుర్ని అకాడమీకి తీసుకు వెళ్తూనే మరణించాడు. చివరి శ్వాస వరకూ ఆటతోనే కలిసి సాగాడు.
ఆస్కార్ కొట్టాడు
ఆటగాడిగానే కాదు ఓ రచయితగా కూడా కోబి ప్రపంచ స్థాయి గుర్తింపు పొందాడు. ఆస్కార్ అవార్డూ సొంతం చేసుకున్నాడు. రిటైర్మెంట్ సందర్భంగా ఆటపై ప్రేమతో అతను రాసిన 'డియర్ బాస్కెట్బాల్' కవిత ఆధారంగా అదే పేరుతో రూపొందించిన యానిమేషన్ లఘు చిత్రానికి గాను ఉత్తమ రచయితగా 2018లో ఆస్కార్ అవార్డు గెలుచుకున్నాడు. ఆ ఘనత సాధించిన తొలి ప్రొఫెషనల్ అథ్లెట్గా చరిత్ర నమోదు చేశాడు. పాశ్చాత్య సంగీతంపై అవగాహన ఉన్న కోబి ఆల్బమ్స్లోనూ నటించాడు.