బాల్యంలోనే ఒకరి నటన మొదలైంది.. నాట్యంతో మరొకరిది మొదలైంది.. వెండితెరకు వీరు కొత్తేం కాదు. ఎన్నో చిత్రాల్లో వారి నటన మనల్ని నవ్వించింది.. ఏడిపించింది.. మెప్పించింది.. ఒకరు చెల్లిగా నటిస్తే, మరొకరు చెలిగా నటించారు. బుల్లితెర ప్రేక్షకుల్ని సైతం అలరిస్తున్న వీరు మనందరికీ సుపరిచితులే. తమ సమయాన్ని మనతో సరదాగా గడిపేందుకు ఈటీవీలో ప్రసారమయ్యే ఆలీతో సరదాగా కార్యక్రమానికి విచ్చేశారు. వారే నటీమణులు వరలక్ష్మీ, జయలలిత. మరి వారు చెబుతున్న సంగతులేంటో చూద్దామా!
అక్కా.. మీ సొంతూరు ఏది?
జయలలిత: అమ్మగారిది గుడివాడ, నాన్నది గుంటూరు జిల్లా పొన్నూరు. బాల్యమంతా గుంటూరులోనే గడిచింది. బండ్లమూడి హనుమాయమ్మ జూనియర్‌ కాలేజ్‌లో ఆరో తరగతి నుంచి డిగ్రీ దాకా చదువుకున్నా.
అప్పట్లో ప్రేమలేఖలు బాగా వచ్చేవట కదా?
జయలలిత: అవును! మా కాలేజీ ముందు కుర్రాళ్లు చక్కర్లు కొడుతూ ఉండేవారు. లవ్‌ లెటర్లు కుప్పలు తెప్పలుగా వచ్చేవి. అవి చూసి నాన్న ఎవరంటూ ప్రశ్నించేవారు. నీకు తెలియకుండా ఉత్తరాలు ఎవరు రాస్తారంటూ దెబ్బలు కూడా పడేవి. నన్ను ప్రత్యేకంగా ఒక రిక్షాలో కాలేజీకి పంపేవారు. మేం తిరిగి బయటకొచ్చేదాకా ఆ రిక్షా అతను అక్కడే కాపాలా ఉండేవాడు. నేను ఫ్రెండ్స్‌తో వెనుక గేటు నుంచి సినిమాలకు వెళ్లేదాన్ని.
మీ కుటుంబం గురించి?
జయలలిత: మేం మొత్తం ఐదుగురు సంతానం. ఇద్దరు అన్నయ్యలు, ఇద్దరు అక్కలు. నాన్నగారు చాలా కఠినంగా ఉండేవారు. ఎప్పుడైనా సినిమాకు వెళ్లినప్పుడు మమ్మల్ని ఎవరైనా ఏడిపిస్తే, వాళ్లను కొట్టి మమ్మల్ని సినిమా పూర్తిగా చూడనీయకుండా తీసుకెళ్లిపోయేవారు. ఆయన ‘నాదేశం’ అనే పత్రికను నడిపేవారు. మేం ఎప్పుడైనా రోడ్డు మీద వెళ్తుంటే చాలామంది ‘అదిగో నా దేశం కూతుళ్లురోయ్‌’అని అంటుండేవారు. ‘నా దేశం’ టైటిల్‌ను సినిమా కోసం స్వర్గీయ రామారావుగారికి ఇచ్చింది మా నాన్నే. ఆయనతో మా నాన్నగారు చాలా సాన్నిహిత్యంగా ఉండేవారు.
ఇండస్ట్రీలో ప్రవేశం ఎలా జరిగింది?
జయలలిత: నేను క్లాసికల్‌ డ్యాన్సర్‌ను. మా నాన్నకు తెలిసిన కొందరు నిర్మాతలు సినిమా తీయాలనుకున్నారు. అందులో హీరోయిన్‌ పాత్రకు భరతనాట్యం వచ్చుండాలి. ఆ క్రమంలోనే విజయా గార్డెన్స్‌లో ఒక సాంగ్‌ షూటింగ్‌ జరుగుతోంది. అప్పుడే సంయుక్త ఫిలిమ్స్‌ అధినేతల్లో ఒకరైన ధనుంజయ్‌ రెడ్డి నన్ను చూశారు. తన భాగస్వాములకు తెలియకుండా నన్ను వారు తీయబోయే చిత్రానికి హీరోయిన్‌గా బుక్‌ చేసి చెన్నైకి రప్పించారు. అయితే చివరికి ఆ పాత్ర సుమలతకి దక్కింది. అలా తొలి అవకాశం కోల్పోయాను. కుటుంబంతో సహా చెన్నై వచ్చేసిన నాకు అప్పుడు ఏం చేయాలో పాలుపోలేదు. విజయ గార్డెన్స్‌లో షూటింగ్‌ జరుగుతున్నప్పుడే ‘నానా’ అనే మలయాళీ మ్యాగ్‌జైన్‌ వారు నా ఇంటర్వ్యూ తీసుకుని నా ఫొటోలను రకరకాల స్టిల్స్‌లో పబ్లిష్‌ చేశారు. అది చూసిన మాలీవుడ్‌ డైరెక్టర్‌ ఐ.వి శశి ‘వ్రదం’అనే సినిమాలో కమలహాసన్‌గారి పక్కన హీరోయిన్‌గా అవకాశం ఇచ్చారు. అలా ఇక్కడిదాకా వచ్చాను.
భీమవరం టు చెన్నై ప్రయాణం గురించి చెప్పండి?
వరలక్ష్మీ:మా సొంతూరు భీమవరమే అయినా, నా చిన్నప్పుడే కుటుంబంతో సహా చెన్నై వచ్చేశాం. మా కుటుంబంలో చైల్డ్‌ ఆర్టిస్ట్‌గా మొదటిసారే నేనే ఒక హిందీ చిత్రంలో చేశా. అలాగే తెలుగులో కళాతపస్వి విశ్వనాథ్‌గారు తీసిన ‘జీవన జ్యోతి’లో నటించా. అందులో ‘పాత చింతకాయ పచ్చళ్లన్నీ ఇలా ఫ్లైట్‌లో తీసుకెళ్తే అందులో వాళ్లు వాసన వస్తున్నాయని విసిరి కొడతారు’ అనే డైలాగ్‌ సింగిల్‌ టేక్‌లో ఓకే అయ్యింది. విశ్వనాథ్‌గారు తెరకెక్కించిన దాదాపు ఆరేడు సినిమాల్లో నటించా.
జయలలిత: ‘శంకరాభరణం’లో వరలక్ష్మీ బిందె నడుంపై పెట్టుకుని డైలాగ్స్‌ చెబుతుంది ఆ సీన్‌లో ఎంతో క్యూట్‌గా ఉంటుంది. నదిలో గొంతు దాకా మునిగి సంగీతం సాధన చేస్తుంది. ఆ సీన్‌లో కూడా ఎంతో చక్కగా నటించింది.
ఎన్ని సినిమాల్లో నటించారు? ఎవరి కాంబినేషన్‌లో ఎక్కువగా చేశారు?
వరలక్ష్మీ:నేనెప్పుడూ లెక్కపెట్టలేదు కానీ, 200 పైనే ఉండొచ్చు. ఇక నటుల్లో ఎక్కువగా చిరంజీవిగారి చెల్లెలుగా నటించా. అలాగే కృష్ణగారి సినిమాల్లో ఎక్కువగా నటించేదాన్ని. ఇక లేడీ ఆర్టిస్టుల విషయానికొస్తే నటి శారద, అన్నపూర్ణమ్మ గార్లకు కూతురి పాత్రలో ఎక్కువగా నటించా. అలా అన్నపూర్ణమ్మతో రీల్‌ అనుబంధం రియల్‌లైఫ్‌లో మా అక్క వాళ్లింటి కోడలయ్యేలా చేసింది. ఆమె తమ్ముడికి మా అక్కను ఇచ్చి వివాహం చేశాం.
మిమ్మల్ని ‘బాగా నటిస్తున్నావ్‌’ అని మెచ్చుకున్న సహనటుడు ఎవరైనా ఉన్నారా?
వరలక్ష్మీ: ‘బ్రహ్మాస్త్రం’ అనే సినిమా చేస్తునప్పుడు కృష్ణగారు మెచ్చుకున్నారు. అందులో కృష్ణగారికి అంధురాలైన చెల్లెలి పాత్ర నాది. నాకు భర్తగా రాజేంద్రప్రసాద్‌ నటించారు. ఒక హత్యకేసులో ఆయనకు శిక్ష పడితే కృష్ణగారు అడ్వకేట్‌గా ఆ కేసును వాదించేందుకు సందిగ్ధంలో ఉంటారు. అప్పుడు నేను ‘అన్నా పెళ్లి చేసుకున్నానని ఆయన నిర్దోషి అని చెప్పట్లేదు, ఆయనపై నమ్మకం ఉంది ఎందుకంటే మనసులో పెట్టుకున్న వాళ్లకే తెలుస్తుంది అతను చేసేది నిజమా కాదా అన్నది’ అనే డైలాగ్‌ బాగా చెప్పానని మెచ్చుకున్నారు. చాలా సంతోషమేసింది. సాధారణంగా ఆయన అటువంటి కాంప్లిమెంట్స్‌ ఎవరికీ ఇవ్వరట.
మిమ్మల్ని కాదని మీ నాన్నకు క్యారెక్టరు ఇచ్చారట? ఎవరా దర్శకుడు?
జయలలిత: హా! అవును. డైరెక్టర్‌ వంశీగారు అప్పుడు ‘ఆలాపన’ చిత్రం తీసే పనిలో ఉన్నారు. నాన్నగారు ఆయన దగ్గరకు నన్ను తీసుకెళ్లి ‘క్లాసికల్‌ డ్యాన్స్‌ వచ్చు ఏవైనా వేషాలుంటే ఇవ్వండి’ అంటూ అడిగారు. దానికి వంశీగారు ‘మీ అమ్మాయికి క్యారెక్టరు తర్వాత ఇస్తాను, మీరు చూడ్డానికి గడ్డంతో బాగున్నారు. నా సినిమాలో భానుప్రియకు భరతనాట్యం నేర్పే గురువు పాత్రలో మీరు నటించండి. మీ అమ్మాయికి వచ్చే సినిమాలో చూద్దాం’అంటూ ఆయన్ను తీసుకెళ్లారు. ఆ తర్వాత ‘ఏప్రిల్‌1 విడుదల’ చిత్రంలో నాకు మంచి పాత్ర ఇచ్చారు.
క్లాసికల్‌ డ్యాన్సర్‌ ఎందుకు ఐటమ్‌ సాంగ్స్‌ చేసింది?
జయలలిత: నిజంగా చెప్పాలంటే.. ఫ్యామిలీతో సహా చెన్నైకి వచ్చేశాం. ఎలాగైనా ఇదే ఇండస్ట్రీలో బతకాలి. మళ్లీ వెనక్కు వెళ్తే చులకన అయిపోతాననే భయం ఉండేది. దీంతో వచ్చిన పాత్రలన్నీ చేశా. ఏ డ్రైస్‌ వేసుకోమంటే అది వేసుకునేదాన్ని. చెప్పాలంటే సిగ్గు అనేది పడకుండా పాత్రల్లో నటించా. ఆకలిబాధ అటువంటింది. ఆ తర్వాత కొందరు క్లాసికల్‌ డ్యాన్స్‌ ప్రోగ్రామ్స్‌ ఇవ్వాలని ఆహ్వానించినా వెళ్లేదాన్ని కాదు. ఎందుకంటే వ్యాంప్‌ పాత్రల్లో నన్ను జనం ఎక్కువగా చూసేవారు. అలాంటిది నేను క్లాసికల్‌ డ్యాన్స్‌ చేస్తే వాళ్లు దాన్ని ఒప్పుకోలేరు. అందుకే వెళ్లేదాన్ని కాదు. నాకు నటి శోభనను చూస్తే ఎంతో ముచ్చటగా అనిపిస్తుంది. తను ఎన్ని సినిమాలు చేసినా చివరకు తన కళను మర్చిపోకుండా డ్యాన్స్‌ క్లాస్‌లు నడుపుతోంది. నాక్కూడా అలా డ్యాన్స్‌స్కూల్‌ పెట్టాలని చిరకాల కోరిక. ఎప్పటికైనా పెడతా. అంతా దైవేచ్ఛ.
ఎవరైనా ఒకటి లేదా రెండు సార్లు మోసపోతారు. మీరేంటి మోసపోతూనే ఉంటారు!
జయలలిత: నాతో ఎప్పటినుంచో స్నేహితులుగా ఉన్న ఒక కుటుంబం సీరియల్స్‌ నిర్మిస్తూ ఉండేది. నోట్ల రద్దు టైంలో జీఎస్‌టీ కట్టడం ఇబ్బందిగా ఉందని, సీరియల్స్‌ నిర్మించడం కష్టమని ఆ ఫ్యామిలీ నా దగ్గర వాపోయింది. ఆ సీరియల్లో నాది ఒక ప్రధానపాత్ర. సీరియల్‌ ఆగిపోకూడదనే ఉద్దేశంతో తెలిసిన వాళ్లే కదాని డబ్బులు అప్పుగా ఇచ్చాను. షేర్ ఏమి ఆశించకుండా కేవలం వడ్డీ ఇవ్వమని వారికి చెప్పా. అలా తీసుకుంటూ, ఇస్తూ 2018నాటికి నా దగ్గర నుంచి సుమారు రూ. 4 కోట్ల రూపాయలు లాగేశారు. కొన్నాళ్లకు కట్టలేమంటూ చేతులెత్తేశారు. ఆ దెబ్బకు ఎన్నో లగ్జరీ కార్లలో తిరిగిన నేను క్యాబ్‌లలో తిరగాల్సిన పరిస్థితి(బాగా ఎమోషనల్‌ అయ్యారు) షూటింగ్‌కు కంపెనీ వాళ్లు కారు పంపాల్సిన పరిస్థితి. ఏం అనుకోవాలి ఈ దుస్థితిని. నేనేమైనా పాపం చేశానా. స్వయంకృతపారాధమా, గత జన్మలో వాళ్లకేమైనా రుణపడి ఉన్నానా? అసలు నాకేమీ అర్థం కాలేదు. వాళ్లిప్పుడు విజయనగరంలోనే ఉన్నారు. కనీసం అంత ఇవ్వలేమమ్మా.. ఇదే ఇవ్వగలం.. అని కూడా అనడం లేదు. అసలు స్పందనే లేదు. రోజూవారీ చెల్లింపుపై సీరియల్స్‌ చేస్తున్నా, అతిథి పాత్రలు చేస్తున్నా. నా సొంత డబ్బు పోగొట్టుకుని ఏమిటీ కర్మ నాకు. కేవలం నమ్మకం మీద అంత డబ్బు ఇచ్చా. ఏవేవో ప్రామిసరీనోట్లు ఉన్నాయి. కానీ ఏం లాభం? హైదరాబాదు సీసీఎస్‌ పోలీసులకు కూడా ఫిర్యాదు చేశా. వాళ్లు విజయనగరం వెళ్లి వాళ్లని కనుక్కున్నారు కానీ, లాభం లేదు. నేనెంత పేదరికంలో నైనా ఉండగలను. ఎలా జీవించాలో తల్లిదండ్రులు నాకు నేర్పారు. కానీ ఈ వయసులో సొంత డబ్బు పోగొట్టుకుని ఇన్ని బాధలు ఎందుకు పడాలి? క్యారెక్టర్ల కోసం అడుక్కుంటున్నాను. డబ్బు పోతే పోయిందని వదిలేసి బతుకుతున్నాను. కానీ చుట్టూ ఉండేవారు ‘అంతా డబ్బు పోగొట్టుకుని ఇంకా బతికున్నావా, ఏవైనా మింగి చనిపోతావ్‌ అనుకున్నామే’అంటూ మాటలతో పొడుస్తున్నారు. వాళ్లు కూడా నా డబ్బు తిన్నవాళ్లే. నా జీవితంలో ఎన్నో ఆటుపోట్లు ఎదుర్కొన్నా. ఏనాడూ ఆత్మహత్య చేసుకోవాలనే తలంపు రాలేదు. ఎందుకంటే ఏదైనా బతికి సాధించాలనే మొండి ధైర్యం. ఈ ఉద్దేశంతోనే జిడ్డు కృష్ణమూర్తిగారి కథను అనుసరించి తనికెళ్లభరణిగారు, నేను ‘కీ’అనే ఒక లఘుచిత్రం చేశాం. ‘వేయి చావులకంటే ఒక బ్రతుకు గొప్పది’అనేది దాని క్యాప్షన్‌. అది చూసిన దిలీప్‌ అనే ఒక రైటర్‌ అత్మహత్య చేసుకుందామనే తన ఉద్దేశాన్ని మార్చుకున్నాడు. ఇప్పటికీ ‘నా ప్రాణభిక్షను పెట్టిన దాతలు’అంటూ మా ఇద్దరి ఫోన్లకు మేసేజ్‌లు పంపుతుంటాడు. అవి చూసినప్పుడల్లా ఒక జీవితాన్ని కాపాడామనే సంతృప్తి ఉంటుంది.