'శతాబ్ది సంక్షోభం'గా దాపురించిన కరోనా మహమ్మారి దారుణ విలయతాండవం పోనుపోను దుర్భర స్థితిగతుల్ని ఆవిష్కరిస్తోంది. కొవిడ్ ఖడ్గప్రహారాలకు తెగటారుతున్న ఉపాధి అవకాశాలు, కుటుంబాలు ఛిద్రమై అనాథలుగా మిగిలినవారి దుఃఖార్తి, ఎక్కడికక్కడ పెచ్చరిల్లుతున్న ఆకలిమంటలు.. మానవ మహా విషాదాన్ని కళ్లకు కడుతున్నాయి. ప్రపంచంలోనే అత్యధికంగా మే నెలలో 90.3లక్షల కొవిడ్ కేసులు, దాదాపు లక్షా ఇరవైవేల దాకా మరణాలు నమోదైన భారత్లో- కన్నవారిని కోల్పోయి దిక్కు తోచక విలపిస్తున్న అభాగ్యుల సంఖ్యా పెరుగుతోంది.
గత రెండు నెలల్లో కొవిడ్ బారిన పడి తల్లిదండ్రుల్ని కోల్పోయిన పిల్లలు 577 మందేనని కేంద్ర స్త్రీ శిశు సంక్షేమశాఖ తొలుత నమ్మబలికింది. ఒక్క రాజస్థాన్లోనే అటువంటివారి సంఖ్య నాలుగు వందలకు పైబడిందన్న సమాచారం వెల్లడైన దరిమిలా- గత సంవత్సరం మార్చ్ నెలనుంచీ లెక్కలు తీసే పని మొదలైంది. పిల్లల ఆన్లైన్ పోర్టల్ 'బాల్ స్వరాజ్' చెబుతున్న మేరకు, ప్రభుత్వ తక్షణ సాయంకోసం ఆక్రందిస్తున్న అనాథలు దేశంలో 10వేల మంది వరకు ఉన్నారు. అందులో తల్లిదండ్రుల్లో ఒకరిని కోల్పోయినవారు ఏడున్నర వేలమందిగా జాతీయ బాలల హక్కుల సంఘం (ఎన్సీపీసీఆర్) సర్వోన్నత న్యాయస్థానానికి నివేదించింది. కొవిడ్ కారణంగా అనాథలైన బాలలు పశ్చిమ్బంగలో ఒక్కరేనని, దిల్లీలో అయిదుకు మించలేదన్న గణాంకాలు- కొన్నిచోట్ల పూర్తి సమాచారం వెలుగులోకి రాలేదన్న యథార్థాన్ని స్పష్టీకరిస్తున్నాయి.
పీఎం కేర్స్..
కొవిడ్ కారణంగా అయినవారిని పోగొట్టుకున్నవారికి 'పీఎంకేర్స్' కింద కేంద్రం ఉచిత విద్య, ఉద్యోగుల వారసులకు పింఛన్ సదుపాయం కల్పిస్తామంటోంది. మధ్యప్రదేశ్, బిహార్, రాజస్థాన్, ఏపీ, కేరళ, యూపీ రాష్ట్రప్రభుత్వాలూ వేర్వేరు ప్రణాళికలతో ముందుకొస్తున్నాయి. జాతిసంపద అనదగ్గ ఆయా బాలల మెరుగైన భవితవ్యం కోసం కేంద్ర రాష్ట్ర ప్రభుత్వాల పరస్పర సమన్వయంతో అర్థవంతమైన కార్యాచరణ వడివడిగా పట్టాలకు ఎక్కాల్సి ఉంది.
ప్రభుత్వాలదే బాధ్యత