విశాఖ మహానగరానికి వెళ్లగానే.. అద్దాల మేడలు దర్శనమిస్తాయి. ఒకరి గురించి ఒకరు పట్టించుకోనంత బిజీ. అయితే ఇదే మహానగరం మధ్యలో ఓ గిరిజన గ్రామం ఉంది. అలా అని సిటీలో కాదండి.. అడవిలోనే.. అక్కడ ఓ ఊరు ఉన్నట్లు ఎవరికీ తెలియదు. అసలు అడవిలో ఊరు ఎలా ఉంది?
విస్తరిస్తున్న నగరీకరణ గ్రామీణ వాతావరణాన్ని కనుమరుగు చేస్తోంది. ఆధునిక జీవనం వైపుగా వేస్తున్న అడుగులు పచ్చని ప్రకృతి అందాలను దూరం చేస్తుండడం చూస్తూనే ఉన్నాం. కానీ, విశాఖపట్నం లాంటి మహానగరంలో దీనికి భిన్నమైన ఓ అరుదైన ఉదాహరణ కనిపిస్తోంది. పదుల కిలోమీటర్ల మేర విస్తరించి ఉన్న సాగర నగరిలో ఓ అటవీ ప్రాంతం.. అందులోనూ ఓ కుగ్రామం ఉందంటే నమ్మగలరా? కానీ నమ్మాలి. ప్రకృతి పలకరింపు మధ్య ఆహ్లాదకరమైన వాతావరణంలో ఉండే శంభువానిపాలెం ప్రజలు నిత్యం సవాళ్ల మధ్య తరతరాలుగా ఇక్కడ జీవిస్తున్నారు. 'నగరంలోని అరుదైన గిరిజన పల్లె' ఇది.
పర్మిషన్ తప్పనిసరి..
మహా విశాఖ నగర పాలక సంస్థ 6వ వార్డు పరిధిలో శంభువానిపాలెం గిరిజన గ్రామం ఉంది. కంబాలకొండ అభయారణ్యం మధ్య పచ్చదనం మధ్య ఇమిడిపోయినట్లు ఉండే గ్రామానికి వెళ్లాలి అంటే అటవీశాఖ చెక్ పోస్టు దాటుకుని ముందుకు సాగాలి. అయితే అనుమతి మాత్రం తప్పనిసరి తీసుకోవాల్సిందే. అటవీ శాఖ చెక్ పోస్టును దాటుకుని ముందుకు సాగుతూ ఉంటే కనిపించే దృశ్య మనోహరాన్ని చూడడానికి రెండు కళ్లూ సరిపోవనే చెప్పాలి.
సెల్ఫోన్ సిగ్నల్ ఉండదు..
ఈ గ్రామానికి చేరుకునే మార్గంలో తారసపడే దృశ్యాలు అక్కడి ప్రజలు ఎదుర్కొనే కొన్ని ఇబ్బందులకు అద్దం పడతాయి. ప్రకృతి ఒడిలో జీవిస్తున్నామనే సంతృప్తి ఓ వైపు వారికి వరంగా అనిపించినా.. మరోవైపు రోజువారీ జీవితంలో భాగంగా అనుభవించే కొన్ని ఇబ్బందులు కష్టాన్ని కలిగిస్తుంటాయి. ఈ గ్రామంలో సెల్ఫోన్ సిగ్నల్ ఉండదు. ఏదైనా అత్యవసరమై ఫోన్ చేయాలంటే గ్రామంలోని ఎత్తైన ప్రదేశానికి చేరుకోవాల్సిందే. సిగ్నల్ అందని కారణంగా గ్రామానికి రావాల్సిన రేషన్ వాహనం మార్గం మధ్యనే ఆగిపోయింది. శంభవానిపాలెం గ్రామానికి ప్రజారవాణా కల్పించే బస్సు సదుపాయం కూడా లేదంటే ఇక్కడి ప్రజల అవస్థలు ఎలా ఉంటాయో అర్థం చేసుకోవచ్చు. ఏ వయసు వారైనా సొంత వాహనం లేకుంటే నడకబాట పట్టక తప్పదు.
నగరంలో పారిశుద్ధ్యం సమస్య దుర్భరంగా ఉంటుంది. మురుగునీటి పారుదల వ్యవస్థపై దృష్టి సారించాల్సి ఉంది. స్వచ్ఛ నగరిగా ప్రత్యేకత కనబరుస్తున్న విశాఖ నగరంలోని ఈ గిరి గ్రామాన్ని ఆదర్శవంతంగా తీర్చిదిద్దే దిశగా జీవీఎంసీ చర్యలు చేపట్టాలని ప్రజలు కోరుతున్నారు.