రెండో ప్రపంచ యుద్ధానంతరం బ్రిటన్లో జరిగిన ఎన్నికల్లో లేబర్ పార్టీ ఘన విజయం సాధించింది. అప్పటికే భారత్ పట్ల సానుకూలంగా ఉన్న లేబర్నేత క్లెమెంట్ అట్లీ.. ప్రధానిగా బాధ్యతలు చేపట్టగానే భారత స్వాతంత్య్ర ప్రక్రియను వేగవంతం చేశారు. మౌంట్బాటన్ను వైస్రాయ్గా పంపించటం.. చకచకా అధికార బదిలీ ప్రణాళిక తెప్పించుకోవటం.. దానికి కేబినెట్ ఆమోదముద్ర వేయటం అంతా నాలుగైదు నెలల్లో జరిగిన పరిణామాలు. 1947 జులై 4న భారత స్వాతంత్య్ర బిల్లును బ్రిటిష్ పార్లమెంటులో ప్రవేశపెట్టారు.
దీనిని విపక్షనేతగా విన్స్టన్ చర్చిల్ తీవ్రంగా వ్యతిరేకించారు. నిజానికి బంగారు బాతులాంటి భారతావనిని బ్రిటిష్ సామ్రాజ్యంలో భాగంగానే ఉంచాలనేది చర్చిల్ భావన. ఆయన ప్రధానిగా ఉన్నప్పుడు భారత్కు స్వాతంత్య్రం అటుంచి.. స్వయంప్రతిపత్తి ఇవ్వటానికి కూడా ఇష్టపడలేదు. "బ్రిటిష్ సామ్రాజ్యాన్ని బలహీన పర్చటానికి కాదు నన్ను ఎన్నుకున్నది" అంటూ వలస సామ్రాజ్యవాదానికి వత్తాసు పలికాడు. గాంధీనైతే అనరాని మాటలన్నాడు. ఆయన ఎప్పుడు చస్తాడు?.. ఇంకా చావలేదా అంటూ నోటికొచ్చినట్లు మాట్లాడారు. గాంధీని కేసుల్లో ఇరికించటానికి కుట్రలు చేశారు. 1942లో క్విట్ ఇండియా ఉద్యమానికి పిలుపు ఇవ్వగానే ఆయన్ను అరెస్టు చేయించారు చర్చిల్. అక్కడితో ఆగకుండా తమ శత్రుదేశం జపాన్తో కలసి కుట్ర చేస్తున్నారని ఆరోపించారు. ఈ మేరకు గాంధీపై ఆధారాలు సమర్పించాలంటూ భారత వైస్రాయ్ని ఆదేశించారు. కానీ అలాంటిదేమీ లేదని వైస్రాయ్ కార్యాలయం స్పష్టం చేసింది. గాంధీ ఉపవాసాలు, నిరాహార దీక్షలపైనా చర్చిల్కు అనుమానాలుండేవి. ఆయన దొంగతనంగా గ్లూకోజ్ తీసుకుంటున్నారని అనుమానించేవారు. ఈ మేరకు వైస్రాయ్కి లేఖలపై లేఖలు రాశారు. గాంధీ దొంగతనాన్ని ఎలాగైనా బయటపెట్టాలని డిమాండ్ చేశారు. చివరకు విసుగెత్తిన వైస్రాయ్ లిన్లిత్గో "అలాంటి మోసం ఏదైనా గాంధీ చేసినట్లైతే మీకు ఫోన్ చేసి చెబుతా. కానీ ఆ అవకాశం రాదు" అని ఘాటుగా బదులిచ్చారు. గాంధీని రోజూ పర్యవేక్షించే యూరోపియన్ డాక్టర్ చెప్పినా చర్చిల్ నమ్మలేదు. గాంధీ చనిపోయాక కూడా.. ఆయనపై అపనమ్మకాన్ని చర్చిల్ వ్యక్తంజేశారు. దొంగచాటున గ్లూకోజ్ తీసుకునేవారని.. లేదంటే నిరాహారదీక్షలు చేసి అలా బతకటం కష్టమని నిందలు మోపారు.