આજની પ્રેરણાઃ જેણે મન પર વિજય મેળવ્યો છે, તે પરમાત્માની પ્રાપ્તિ કરી ચૂક્યો છે
જે વ્યક્તિ પોતાનાં કર્મોનાં ફળથી અસંબંધિત છે અને જે પોતાનું કર્તવ્ય બજાવે છે તે સન્યાસી અને સાચો યોગી છે. તે નથી જે ન તો અગ્નિ પ્રગટાવે છે કે ન તો કોઈ કામ કરે છે. જ્યારે કોઈ વ્યક્તિ બધી ભૌતિક ઈચ્છાઓનો ત્યાગ કરે છે અને ન તો ઈન્દ્રિય તૃપ્તિ માટે કામ કરે છે અને ન તો ફળદાયી ક્રિયામાં વ્યસ્ત રહે છે, ત્યારે તેને યોગરુદ્ધ કહેવામાં આવે છે. માણસે પોતાના મનના સહારે પોતાની જાતને બચાવવી જોઈએ અને પોતાને નીચે પડવા ન દેવી જોઈએ. આ મન કન્ડિશન્ડ આત્માનું મિત્ર અને દુશ્મન બંને છે. જેણે મન પર વિજય મેળવ્યો છે, તેના માટે મન શ્રેષ્ઠ મિત્ર છે, પરંતુ જે તેમ કરી શક્યો નથી તેના માટે મન સૌથી ખરાબ દુશ્મન રહેશે. જેણે મન પર વિજય મેળવ્યો છે તે પહેલાથી જ ભગવાનને પ્રાપ્ત કરી ચૂક્યો છે, કારણ કે તેણે શાંતિ પ્રાપ્ત કરી છે. આવા માણસ માટે સુખ અને દુ:ખ, ઠંડી અને ગરમી અને સન્માન અને અપમાન સમાન છે. જે યોગી જ્ઞાન અને વિજ્ઞાનથી સંતુષ્ટ છે, જે વિકાર અને જિતેન્દ્રિયથી મુક્ત છે, જેના માટે માટી, સોનું અને પથ્થર સમાન છે, તે ભગવાન સાથે જોડાયેલો કહેવાય છે. આસુરી લોકો, ક્યારેય સંતોષ ન થાય તેવા કામનો આશ્રય લઈને અને અભિમાન અને મિથ્યાત્વમાં ડૂબેલા, ક્ષણિક વસ્તુઓ દ્વારા હંમેશા અશુદ્ધ કાર્યોનું વ્રત લે છે. જ્યારે કોઈ માણસ નિષ્ઠાવાન શુભચિંતકો, પ્રિય મિત્રો, તટસ્થ, મધ્યસ્થી, ઈર્ષ્યાળુ, દુશ્મનો અને મિત્રો, પુણ્યશાળી આત્માઓ અને પાપીઓને સમાન લાગણીથી જુએ છે, ત્યારે તે વધુ ઉન્નત માનવામાં આવે છે. યોગી, જેણે શરીર અને મનને કાબૂમાં રાખ્યું છે, જ્યારે એકાંતમાં એકાંતમાં, આશા અને આસક્તિથી મુક્ત રહીને, મન અને આત્માને પરમ ભગવાનમાં નિરંતર જોડે છે. જે વ્યક્તિ ભોજન, ઊંઘ, આરામ અને કામ કરવાની ટેવના નિયમોનું પાલન કરે છે તે યોગના અભ્યાસ દ્વારા તમામ ભૌતિક કષ્ટોનો નાશ કરી શકે છે. જ્યારે યોગી આધ્યાત્મિક રીતે સ્થિર થઈ જાય છે, એટલે કે બધી ભૌતિક ઈચ્છાઓથી રહિત થઈ જાય છે, ત્યારે તે યોગમાં સ્થિર કહેવાય છે.