Sangridiya tradition of Assam : আঘোণৰ পথাৰত সোণগুটি চপোৱাত ব্যস্ত এদল কৃষক - ধাননি পথাৰত সাঙৰি দিয়া

আধুনিকতাই সমাজ জীৱন গ্ৰাস কৰি নিয়াৰ বাবে অসমীয়া জীৱনৰ পৰা বহু পৰম্পৰা লোপ পাবলৈ ধৰিছে । অসমৰ চহা জীৱনৰ বিশেষকৈ নামনি অসমৰ তেনে এটি বিলুপ্ত প্ৰায় প্ৰথা হৈছে ‘‘সাঙৰি দিয়া’’ বা ‘‘সাউৰি দিয়া’’ (Sangridiya tradition of Assam)। কালক্ৰমত হেৰাই যাবলৈ ধৰা প্ৰথাটো ধৰি ৰাখিবলৈ চেষ্টা কৰিছে ৰঙিয়াৰ নকুলৰ গাঁওবাসীয়ে । সাঙৰি দিয়াৰ উদ্দেশ্যে আঘোণৰ পথাৰত সোণগুটি চপোৱাত (Paddy fields during Autumn) ব্যস্ত কৃষকসকল লগ হ’লগৈ গাঁৱৰে প্ৰফুল্ল দাসৰ খেতি ডৰাত (Villagers of Rangia busy in paddy field) । গাঁওখনৰ প্ৰায় চল্লিশগৰাকী কৃষকে একগোট হৈ প্ৰফুল্ল দাসৰ খেতিত বিনা বেতনেৰে কাটিলে ধান । এদিনৰ বাবে ধান কটাত সহায় কৰিবলৈ অহা একেখন গাঁৱৰে কৃষকসকলক গৃহস্থই চাহ আৰু পিঠাৰে পথাৰতে অপায়িত কৰিলে । ইয়াৰ উপৰিও ৰ’দত ধান কাটি ভাগৰুৱা কৃষকে পথাৰতে বহি এচকল টেঙাৰো জুতি ল’লে । ৰাতিলৈ আকৌ গৃস্থই কৃষক সকলক হাঁহ-কোমোৰাৰ আঞ্জা আৰু উহুৱা চাউলৰ ভাতেৰে এমুঠি খুওৱাৰ ব্যৱস্থা কৰিলে । সাঙৰি দি এদিনতেই কৃষকসকলে প্ৰায় তিনি বিঘা মাটিৰ খেতি চপাই সহায়ৰ হাত আগবঢ়ালে প্ৰফুল্ল দাসলৈ (Harvesting Program at Rangia) । বানপানীয়ে ককাল ভাঙি পেলোৱা অঞ্চলটোৰ কৃষকে পুনৰাই ধাননি পথাৰত সাঙৰি দিয়াৰ চলেৰে গালে জীৱনৰ গান । যিটো সময়ত খেতিপথাৰত আধুনিক যন্ত্ৰই বিপ্লৱৰ সূচনা কৰিছে, তেনে সময়তে সাঙৰি দিবলৈ অহা নকুলৰ কৃষকসকলে সহজ সৰল অসমীয়া জীৱনৰ একতাৰ এনাজৰীডাল শক্তিশালী কৰি তুলিছে ।