ডিব্ৰুগড়, 15 ছেপ্তেম্বৰ: বাৰিষাৰ আগমনৰ পৰা ধৰি বৰ্তমান বাৰিষা যাওঁ যাওঁ হোৱালৈকে খাল বিল, নৈ পুখুৰী নলাবোৰ ক্ৰমান্বয়ে শুকাই অহাৰ সময়ত ৰাজ্যৰ প্ৰান্তে প্ৰান্তে বৰশীৰে মাছ ধৰাত ব্যস্ত এতিয়া বহুজন । কাৰোবাৰ হাতত যদি আধুনিক হুইল বৰশী, কাৰোবাৰ হাতত আকৌ পৰম্পৰাগত বাঁহৰ বৰশী । সকলোৰে চকু একেৰাহে বৰশীৰ পুঙাটোলৈ ।
টোপ হিচাপে কোনোবাই ব্যৱহাৰ কৰিছে কেঁচু, কোনোবাই শিদল, কোনোবাই বৰল, কোনোবাই কোণ্ডুটোপ । এই দৃশ্যবোৰে যেন কৈ উঠে "আজৰি সময়ত বৰশী বোৱা সকলেহে জানে, বৰশী বোৱাৰ কিমান যে আছে সুকীয়া আমেজ আছে ।
বাৰিষাৰ সময়ছোৱাত খাল-বিল, পুখুৰী, নলা আদিত সচৰাচৰ দেখা যাই বৰশীবোৱাৰ দৃশ্য । সাধাৰণতে গৰৈ, চেঙেলী, কাৱৈ, শ’ল-শাল, কান্ধুলী, শিঙি, মাগুৰ আদি সহজতে বৰশীত উঠে আমাৰ জলাশয় সমূহত । মহানগৰ বা চহৰৰ ব্যস্ত জীৱন অতিবাহিত কৰা সকলৰ বাবে চাগে বৰশীৰে থলুৱা মাছ ধৰাৰ আমেজ এতিয়া নষ্টালজিয়া । উঠি অহা প্ৰজন্মৰ বহুতেই চাগে চিনিয়েই এতিয়া নাপাই বৰশী ।
লগতে পঢ়কঃ শোণিতপুৰত উদগনিমূলক শ্ল'গান লিখা প্ৰতিযোগিতা