স্প’ৰ্টছ ডেস্ক, 13 আগষ্ট: সদ্যসমাপ্ত পেৰিছ অলিম্পিকত ভাৰতে জয় কৰিছে এটা ৰূপৰ পদকৰ লগতে পাঁচটা ব্ৰঞ্জসহ মুঠ ছয়টা পদক ৷ যদি ক্ৰীড়াৰ বাবে মধ্যস্থতাৰ আদালতে(চি এ এছ) বিনেশ ফোগাটৰ সপক্ষে মঙলবাৰে ৰায়দান কৰে, তেন্তে ভাৰতৰ পদক লাভৰ সংখ্যা বৃদ্ধি পাব সাতটালৈ ৷ অৱশ্যে পেৰিছ অলিম্পিকত ভাৰতৰ প্ৰদৰ্শন টকিঅ' অলিম্পিকৰ তুলনাত উন্নত নাছিল ৷ টকিঅ’ অলিম্পিকত ভাৰতীয় দলটোৱে এথলেটিকছত স্বৰ্ণসহ সাতটাকৈ পদক জিকিছিল ।
এইবাৰ মনু ভাকাৰে দুটা পদকৰ লাভেৰে পদক অৰ্জনৰ দৌৰ আৰম্ভ কৰিছিল যদিও হতাশাজনকভাৱে এই দৌৰৰ সমাপ্তি ঘটে ৷
পেৰিছ অলিম্পিকত ভাৰতৰ প্ৰদৰ্শন আৰু ইয়াৰ সৈতে সম্পৰ্কিত কিছুমান গুৰুত্বপূৰ্ণ বিষয়
স্বাধীনতাৰ পিছত এটা সংস্কৰণত একাধিক পদক অৰ্জন কৰা মনু ভাকাৰ প্ৰথম ভাৰতীয় হিচাপে পৰিগণিত হয়, নৰমান প্ৰিচাৰ্ডেও 1900 চনত পেৰিছত এই কৃতিত্ব অৰ্জন কৰিছিল । মনু শ্বুটিং ইভেণ্টত পদক জয় কৰা প্ৰথমগৰাকী মহিলা হিচাপে পৰিগণিত হয় ৷ আনহাতে, 22 বছৰীয়া মনু আৰু সৰৱজ্যোত সিঙৰ মিশ্ৰিত দলৰ যুটিটো ভাৰতৰ বাবে অলিম্পিকত পদক জয় কৰা প্ৰথম দল আছিল । টকিঅ' অলিম্পিকৰ ব্ৰঞ্জ পদক বিজয়ী মীৰাবাঈ চানুৱে নীৰজ চোপ্ৰা, মনু ভাকাৰ আৰু হকী দলৰ সৈতে একাধিক পদক বিজয়ী খেলুৱৈৰ শাখাত অন্তৰ্ভুক্ত হ’ব পাৰিলেহেঁতেন, কিন্তু চানুৱে প্ৰতিযোগিতাৰ অন্তিম প্ৰচেষ্টাত 114 কিল’গ্ৰাম(বা সমতুল্য 1 কিলোগ্ৰাম) উত্তোলন কৰাত ব্যৰ্থ হোৱাৰ পিছত চতুৰ্থ স্থানহে লাভ কৰে ৷ মনু ভাকাৰ-সৰৱজ্যোত সিং, স্বপ্নীল কুছালে, ভাৰতৰ পুৰুষ হকী দল, নীৰজ চোপ্ৰা আৰু অমন চেহৰাৱতে ভাৰতৰ ছয়টা পদক লাভত অৱদান আগবঢ়াইছিল । বিনেশে আৰু এটা(ৰূপ) যোগ দিয়াৰ সম্ভাৱনা এতিয়াও নুই কৰিব নোৱাৰি ৷ অৰ্জুন বাবুটা, মীৰাবাঈ চানু, লক্ষ্য সেন, অনন্তজিৎ সিং নাৰুকা-মহেশ্বৰী চৌহান মিশ্ৰিত শ্বুটিং দল আৰু আৰ্চাৰ অংকিতা ভক্ত-ধীৰাজ বম্মাদেভাৰাকে ধৰি মুঠ ছয়জন খেলুৱৈয়ে চতুৰ্থ স্থান লাভ কৰে আৰু পদক লাভৰ পৰা বঞ্চিত হয় । পেৰিছ অলিম্পিকত ভাৰতে ব্ৰঞ্জৰ পদক জয় কৰাত হৰমনপ্ৰীত সিঙে গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল । ভাৰতে কৰা 15 টা গ'লৰ ভিতৰত 10 টা গ'ল অধিনায়কৰ ষ্টিকৰ পৰা আহিছিল । আঠটা আছিল পেনাল্টি কৰ্ণাৰ আৰু দুটা পেনাল্টি ষ্ট্ৰোক । 2012 চনৰ পিছত প্ৰথমবাৰৰ বাবে অৰ্থাৎ 12 বছৰৰ মূৰত ভাৰতে শ্বুটিঙত অলিম্পিক পদক জিকিছে । অমন চেহৰাৱতৰ পদকে 2008 চনৰ পৰা অলিম্পিকত কুস্তিৰ অৱদানৰ শৃংখলা অব্যাহত ৰাখিছিল, যেতিয়া সুশীল কুমাৰে ৰূপৰ পদক জিকিছিল । এইটো ভাৰতৰ অষ্টমটো কুস্তি পদক । মল্লযোদ্ধা অমন চেহৰাৱত ব্যক্তিগত প্ৰতিযোগিতাত অলিম্পিক পদক জয় কৰা আটাইতকৈ কম বয়সীয়া ভাৰতীয় হিচাপে পৰিগণিত হৈছিল । ইয়াৰ আগতে আটাইতকৈ কনিষ্ঠ খেলুৱৈ আছিল 21 বছৰ, এমাহ আৰু 14 দিন বয়সৰ পি ভি সিন্ধু, যি ৰিঅ' 2016 অলিম্পিকত ৰূপৰ পদক জিকিছিল । 52 বছৰৰ পিছত ভাৰতে অলিম্পিকত অষ্ট্ৰেলিয়াৰ বিৰুদ্ধে জয় লাভ কৰে, যেতিয়া হকী দলে কেংগাৰুবাহিনীক 3-2 গ'লত পৰাস্ত কৰে । এইটোও প্ৰথমবাৰৰ বাবে আছিল যে, ভাৰতে অষ্ট্ৰেলিয়াক টাৰ্ফত পৰাস্ত কৰিছিল । 1972 চনৰ পিছত একেৰাহে প্ৰথম অলিম্পিক পদক জয় কৰাটো ভাৰতীয় হকী দলটোৰ আন এটা উল্লেখযোগ্য সাফল্য আছিল ৷ জাপানৰ য়ুই চুচাকীয়ে কেতিয়াও এখন আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় মেচত পৰাজিত হোৱা নাছিল আৰু তেওঁৰ অভিযানৰ প্ৰথমখন মেচতে ভাৰতৰ বিনেশ ফোগাটৰ মুখামুখি হোৱাৰ পূৰ্বেও 8-0 স্ক’ৰ কৰিছিল ৷ ভাৰতীয় খেলুৱৈজনে আৰম্ভণিৰ ৰাউণ্ডত তেওঁৰ প্ৰতিদ্বন্দ্বীক অতি সহজে পৰাস্ত কৰে, যি পেৰিছ অলিম্পিক 2024 ৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ অঘটন হিচাপে পৰিচিত হয় । মঙলবাৰে তিনিওটা ৰাউণ্ড জিকাৰ পিছত ফাইনেলত প্ৰৱেশ কৰা বিনেশ ফোগাটৰ ওজন ফাইনেলৰ পুৱা 100 গ্ৰাম অধিক হোৱা দেখা গৈছিল আৰু সোণৰ পদকৰ যুঁজৰ বাবে অযোগ্য ঘোষণা কৰা হৈছিল ।
