ਭਾਗਵਤ ਗੀਤਾ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼
" ਚਮਕ, ਖਿਮਾ, ਧੀਰਜ, ਸਰੀਰ ਦੀ ਸ਼ੁੱਧੀ, ਵੈਰ-ਵਿਰੋਧ ਦੀ ਅਣਹੋਂਦ ਅਤੇ ਇੱਜ਼ਤ ਦੀ ਮੰਗ ਨਾ ਕਰਨਾ, ਇਹ ਸਭ ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਦੀਆਂ ਨਿਸ਼ਾਨੀਆਂ ਹਨ ਜਿਸ ਨੂੰ ਰੱਬੀ ਦੌਲਤ ਦੀ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਹੋਈ ਹੈ। ਸੰਤੋਖ, ਸਾਦਗੀ, ਗੰਭੀਰਤਾ, ਸੰਜਮ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਸ਼ੁੱਧਤਾ - ਇਹ ਮਨ ਦੀਆਂ ਤਪੱਸਿਆ ਹਨ। ਹੰਕਾਰ ਅਤੇ ਕ੍ਰੋਧ, ਕਠੋਰਤਾ ਅਤੇ ਅਗਿਆਨਤਾ ਇਹ ਸਭ ਸ਼ੈਤਾਨੀ ਸੁਭਾਅ ਨਾਲ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਗੁਣ ਹਨ। ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਭੂਤ ਵਾਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਕਿ ਕੀ ਕਰਨਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕੀ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਨਾ ਤਾਂ ਸ਼ੁੱਧਤਾ, ਨਾ ਹੀ ਸਹੀ ਆਚਰਨ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਸੱਚਾਈ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉੱਚੇ ਅਤੇ ਸਦਾ ਹੰਕਾਰੀ ਸਮਝਣ ਵਾਲੇ, ਧਨ-ਦੌਲਤ ਅਤੇ ਝੂਠੀ ਸ਼ੋਹਰਤ ਵਿੱਚ ਮਸਤ ਲੋਕ, ਬਿਨ੍ਹਾਂ ਕਿਸੇ ਕਾਨੂੰਨ-ਵਿਵਸਥਾ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕੀਤੇ, ਕਈ ਵਾਰ ਕੇਵਲ ਨਾਮ ਦੀ ਖ਼ਾਤਰ ਬੜੇ ਹੰਕਾਰ ਨਾਲ ਯੱਗ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜੋ ਸ਼ਾਸਤਰਾਂ ਦੇ ਹੁਕਮਾਂ ਦੀ ਅਵੱਗਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮਨਮਾਨੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਨਾ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਨਾ ਸੁਖ, ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਪਰਮ ਅਵਸਥਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। "
