ਛਿੰਦਵਾੜਾ/ਮੱਧ ਪ੍ਰਦੇਸ਼: ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਹਾਲਤ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਲੁਕੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਖੇਤੀ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਕਿਸਾਨ ਲਹੂ ਦੇ ਹੰਝੂ ਰੋਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਅੱਜ ਛਿੰਦਵਾੜਾ ਦੀ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਧੀ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਜਿਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਕਿਸਾਨ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਗਰੀਬੀ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਕ੍ਰਿਕਟਰ ਬਣਨ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਸ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਵੀ ਬਹੁਤ ਦਿਲਚਸਪ ਅਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹੈ। ਇਹ ਜਾਣਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਕਹੋਗੇ ਕਿ ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੇ ਅੰਦਰ ਜਨੂੰਨ ਹੈ ਤਾਂ ਕੁਝ ਵੀ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਧੀ ਦੀ ਜਿੰਦ ਇੰਡੀਆ ਟੀਮ ਨਾਲ ਖੇਡਣਾ
ਕਿਸਾਨ ਪਵਨ ਅਤੇ ਲਕਸ਼ਮੀ ਚੌਰਸੀਆ ਛਿੰਦਵਾੜਾ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਕਰੀਬ 30 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਮੋਹਖੇੜ ਦੇ ਵਸਨੀਕ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇਕਲੌਤੀ ਬੇਟੀ ਦਾ ਨਾਂ ਸਾਨਿਆ ਚੌਰਸੀਆ ਹੈ। ਜੋ ਆਪਣੇ ਕਿਸਾਨ ਪਿਤਾ ਦੀ ਆਰਥਿਕ ਹਾਲਤ ਸੁਧਾਰਨ ਅਤੇ ਟੀਮ ਇੰਡੀਆ ਨਾਲ ਕ੍ਰਿਕਟ ਖੇਡਣ ਲਈ ਦ੍ਰਿੜ ਹੈ। ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਉਹ ਵਿਦਰਭ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੈਂਪ ਤੋਂ ਕ੍ਰਿਕਟ ਖੇਡਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਨਾਗਪੁਰ ਵਿੱਚ ਘਰ ਤੋਂ ਦੂਰ ਟੀਮ ਇੰਡੀਆ ਲਈ ਸਖ਼ਤ ਸਿਖਲਾਈ ਲੈ ਰਹੀ ਹੈ।
ਹਰ ਰੋਜ਼ 30 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦਾ ਕਰਦੀ ਸੀ ਸਫ਼ਰ
ਸਾਨਿਆ ਦਾ ਸਫ਼ਰ ਸਾਲ 2014 ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਸਾਨਿਆ ਗਰਲਜ਼ ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਬੀ.ਐਸ.ਸੀ. ਉਹ ਹਰ ਰੋਜ਼ 30 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦਾ ਸਫ਼ਰ ਤੈਅ ਕਰਦੀ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਕਿਸੇ ਵੀ ਛੋਟੀ ਕੁੜੀ ਲਈ ਆਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਪਿਤਾ ਉਸਦੀ ਧੀ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਸਫ਼ਰ ਵਿੱਚ ਕਦਮ-ਦਰ-ਕਦਮ ਚੱਲਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਕ੍ਰਿਕਟ ਖੇਡਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਗਰੀਬ ਦੀ ਮਦਦ ਲਈ ਸਮਾਜ ਆਇਆ ਅੱਗੇ
ਸਾਨੀਆ ਦੇ ਪਿਤਾ ਕਿਸਾਨ ਹਨ, ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਹਾਲਤ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਚੌਰਸੀਆ ਸਮਾਜ ਨੇ ਬੇਟੀ ਦੀ ਜ਼ਿੱਦ ਅਤੇ ਜਨੂੰਨ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਮਦਦ ਲਈ ਅੱਗੇ ਆਏ ਅਤੇ ਫਿਰ ਪਰਿਵਾਰ, ਚੌਰਸੀਆ ਸਮਾਜ ਅਤੇ ਕੁਝ ਮਦਦਗਾਰ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਬੇਟੀ ਨੂੰ ਧੋਨੀ ਅਕੈਡਮੀ, ਨਾਗਪੁਰ ਵਿਚ ਦਾਖਲ ਕਰਵਾਇਆ ਗਿਆ। ਤਾਂ ਕਿ ਸਾਨਿਆ ਕ੍ਰਿਕਟ ਦੀਆਂ ਬਾਰੀਕੀਆਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਿੱਖ ਸਕੇ।
ਰਣਜੀ ਟਰਾਫੀ ਦਾ ਸਫ਼ਰ
ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਸਾਨਿਆ ਸਿਰਫ ਅਭਿਆਸ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਮਿਹਨਤ ਨੂੰ ਵੀ ਫਲ ਮਿਲਿਆ ਅਤੇ 2020 ਤੋਂ ਹੁਣ ਤੱਕ ਸਾਨਿਆ ਰਣਜੀ ਕ੍ਰਿਕਟ ਵੀ ਖੇਡ ਚੁੱਕੀ ਹੈ। ਉਹ ਚੁਣੀ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ ਤਿੰਨ ਸੀਜ਼ਨਾਂ ਲਈ ਰਣਜੀ ਕ੍ਰਿਕਟ ਖੇਡ ਰਹੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਵੀ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਉਹ ਵਿਦਰਭ ਟੀਮ ਦਾ ਵੀ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹਥਿਆਰ ਹੈ।
ਝੂਲਨ ਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਬਣੀ ਗਈ ਤੇਜ ਗੇਂਦਬਾਜ
ਅੱਜ ਸਾਨਿਆ ਵਿਦਰਭ ਦੀ ਰਣਜੀ ਟੀਮ ਦੇ ਕੈਂਪ ਵਿੱਚ ਮੱਧਮ ਤੇਜ਼ ਗੇਂਦਬਾਜ਼ ਵਜੋਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ਸਾਨਿਆ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਕਿਸਾਨ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਆਰਥਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਭਾਰਤੀ ਟੀਮ 'ਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਤਾਂ ਜੋ ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਆਪਣੀ ਆਮਦਨ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਰਵਾਇਤੀ ਖੇਤੀ ਨੂੰ ਨਵਾਂ ਆਯਾਮ ਦੇ ਸਕੇ। ਖੇਡਾਂ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਸਾਨਿਆ ਨੇ ਬੀ.ਐਸ.ਸੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬੀ.ਪੀ.ਐਡ ਅਤੇ ਐਮ.ਪੀ.ਐਡ ਵੀ ਕੀਤੀ ਹੈ।
ਮਾਂ ਕਬੱਡੀ ਦੀ ਸ਼ੌਕੀਨ , ਧੀ ਕ੍ਰਿਕਟਰ , ਪਿਤਾ ਮਿਹਨਤੀ ਕਿਸਾਨ
ਸਾਨਿਆ ਨੇ ਦੱਸਿਆ, ''ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਨੇ ਚੌਥੀ-ਪੰਜਵੀਂ ਜਮਾਤ ਤੱਕ ਹੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕ੍ਰਿਕਟ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਪਤਾ। ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇਣ ਲਈ ਉਹ ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ ਦਿਨ-ਰਾਤ ਮਿਹਨਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਦੁੱਖ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਇੰਨੀ ਮਿਹਨਤ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਘਾਟਾ ਸਹਿਣਾ ਪੈ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਮਾਂ ਨੂੰ ਕਬੱਡੀ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਹੈ। ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਖੇਡਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਆਰਥਿਕ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨ ਲਈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਕ੍ਰਿਕਟਰ ਬਣਨ ਦਾ ਜਨੂੰਨ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ।"
ਚੌਰਸੀਆ ਭਾਈਚਾਰੇ 'ਚ ਕਾਇਮ ਕੀਤੀ ਮਿਸਾਲ
ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਮੋਹਖੇੜ ਤੋਂ ਛਿੰਦਵਾੜਾ ਦਾ ਸਫ਼ਰ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਸਾਨੀਆ ਦੇ ਜਨੂੰਨ ਨੂੰ ਦੇਖਦਿਆਂ ਚੌਰਸੀਆ ਸਮਾਜ ਦੇ ਸੀਨੀਅਰ ਅਧਿਕਾਰੀ ਗੋਵਿੰਦ ਚੌਰਸੀਆ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਬੇਟੀ ਦੀ ਮਦਦ ਕੀਤੀ। ਗੋਵਿੰਦ ਚੌਰਸੀਆ ਨੇ ਕਿਹਾ, ''ਸਾਨਿਆ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਆਰਥਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੰਨਾ ਮਜ਼ਬੂਤ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਬੇਟੀ ਨੂੰ ਕ੍ਰਿਕਟ ਵਰਗੀ ਮਹਿੰਗੀ ਖੇਡ 'ਚ ਭੇਜ ਸਕੇ। ਅਸੀਂ ਇਸਦੇ ਲਈ ਜਿੰਨੀ ਵੀ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਸਮਾਜ ਦੇ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਇਸ ਦਾ ਭਾਈਵਾਲ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ। ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਗਰੀਬ ਕਿਸਾਨ ਦੀ ਧੀ ਅਕੈਡਮੀ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲਾ ਲੈ ਸਕੀ।
ਹਾਲੇ ਵੀ ਕਰਦੀ ਹੈ ਖੇਤਾਂ 'ਚ ਕੰਮ
ਸਾਨਿਆ ਜਦੋਂ ਵੀ ਡੇਰੇ ਤੋਂ ਘਰ ਵਾਪਸ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਸਿੱਧਾ ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਨਵੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਪੌਦੇ ਲਗਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਬਾਗਬਾਨੀ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਸਾਨਿਆ ਨੂੰ ਆਧੁਨਿਕ ਖੇਤੀ ਦਾ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸ਼ੌਕ ਹੈ।
ਬੇਸ਼ੱਕ ਵਿੱਤੀ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ, ਪਰ ਦੇਸ਼ ਲਈ ਖੇਡਣ ਲਈ ਸਭ ਕੁਝ ਮਨਜ਼ੂਰ
ਸਾਨਿਆ ਚੌਰਸੀਆ ਨੇ ਈਟੀਵੀ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ, "ਉਸਦਾ ਸੁਪਨਾ ਇੱਕ ਦਿਨ ਭਾਰਤ ਲਈ ਖੇਡਣਾ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਲਈ ਕੁਝ ਕਰਨਾ ਹੈ।" ਪਰ ਇਸਦੇ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਆਰਥਿਕ ਸੰਕਟ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਕੁਝ ਮਦਦਗਾਰਾਂ ਕਾਰਨ ਉਹ ਧੋਨੀ ਅਕੈਡਮੀ 'ਚ ਟ੍ਰੇਨਿੰਗ ਲੈ ਰਹੀ ਹੈ। ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਇੰਨੇ ਹੋਰ ਖਰਚੇ ਹਨ ਕਿ ਕਈ ਵਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਸਾਬਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਉਹ ਸਾਰੀਆਂ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਕੇ ਦੇਸ਼ ਲਈ ਖੇਡਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ।
