वर्धा - समाजात आजही दिव्यांग म्हटले की त्याच्या शारीरिक कमजोरीचा बाऊ केला जातो. हसत खिल्ली उडवले जाते, हिनवले जाते. मात्र, याला खचून न जाता जिद्दीची धार देत खडतर आयुष्यातून मार्ग काढला आहे, रोहित या मुलाने. चक्षु नसताना डोळे दिपवणारे यश १० वीच्या परीक्षेत रोहितने मिळवले. ७१.२० टक्के गुण मिळवत त्याने दिव्यांगत्वाला मागे टाकला आहे.
राष्ट्रसंत तुकडोजी महाराज विद्यालयात १० वीच्या वर्गातील रोहित तिवारीचा निकाल आला. या निकालात त्याला ७१.२० टक्के गुण मिळाले. त्याच्या या यशाचे कौतुक होत आहे. त्याला पेढे भरवले जात आहे. पुष्पगुच्छ देऊन स्वागत होत आहे. पण त्याच्या बुद्धीचा प्रकाश आज दिसत असला तरी आयुष्याच्या अंधारात अनेक रात्र रोहित आणि आईने जागून काढले आहे.
रोहितला हे यश मिळवणे तेवढेच कठीण आणि खडतर होते. कारण त्याच्यासमोर होते केवळ पांढऱ्या कागदावरील ब्रेल लिपी. परंतु, त्याने हे सर्व काही शिकून घेतले. पुस्तक कुठल्याही विषयाचे असो. रोहितचे बोट त्याचे डोळे झाले. त्याच्या बोटांनी एकदा स्पर्श केला की तो वाचायला सुरुवात करतो. कुठलाही शिकवणीचा आधार न घेता त्याने यश संपादन केले. त्याला मराठीत ६८ गुण आहेत. तर ज्या इंग्रजीची अनेकांना भीती वाटते त्या विषयात त्याने ७१ गुण मिळवले.
रोहितच्या या यशात त्याच्या आईचा मोठा वाटा आहे. कारण रोहितच्या आईसोबत शिक्षक होण्याचा भार त्यांनी उचललाय. ममता तिवारी यांचे केवळ ६ वी पर्यंतच शिक्षण झाले आहे. पण मुलांसाठी त्यांनी सगळे शिकून घेतले. एवढेच काय ब्रेल लिपी शिकून घेत त्याचा अभ्यासही ते घेतात आणि शिकवतात. लहान असताना आई त्याचा पाठीमागे सावलीसारखी राहायची. शाळेत दिवसभर त्याचसोबत असायची. शाळेत स्वतः शिकत आणि घरी येऊन रोहितला शिकवत असे. हे फळ अनेक वर्षांच्या तपश्चर्येतून आले आहे.
रोहितचे ५ वी ते ७ वी पर्यंतचे शिक्षण मुंबईतल्या शाळेत झाले. हे दोन वर्ष त्याचासाठी खडतर राहिले. पण यातूनच त्याला अभ्यासाची जिद्द मिळाली. इथे त्याला वेडा म्हणून हिनवले गेले. पण तो रडत हताश होऊन न बसता ते विसरून जिद्दीने लढाईला सुरुवात केली. दिवस रात्र एक करत सर्वसामान्य शाळेत शिकून गुण मिळवले. त्याला ९० टक्के मिळेल अशी आशा होती. पण ७१.२० टक्के गुण मिळाल्याचे तो सांगतो. आता त्याला शिक्षक बनवून इतरांना शिकवायचे आहे. त्याला वेडा म्हणणाऱ्यांना दाखवून द्यायचे आहे, असे रोहित आवर्जून सांगतो.
रोहितला जरी चक्षु नसले तरी त्याला तल्लख बुद्धी आणि सरस्वतीचा आशीर्वाद लाभला आहे. तो उत्तम गाणे म्हणतो. लता मंगेशकर त्याच्या आवडत्या गायिका आहेत. तो तबलासुद्धा वाजवतो. घरात काय शिजलं हे केवळ तो त्याच्या इंद्रियांच्या साहाय्याने सांगतो. तसेच रोहितला भ्रमंती करायलाही आवडते. त्यामुळे सुट्ट्यांमध्ये तो आई-वडिलांसोबत फिरायला जातो.
ऑटोरिक्षा चालवतात रोहितचे वडील ....
रोहितचे वडील गणेश तिवारी हे ऑटोरिक्षा चालावतात. सेवाभाव आणि भावना समजून घेत दिव्यांग मुलांना नाममात्र शुल्क घेत शाळेतून घरी आणि घरून शाळेत सोडतात. यानंतर ते रोजीरोजीसाठी ऑटोरिक्षा चालवत संसाराचा गाढा हाकतात. मात्र, रोहितच्या यशाचे श्रेय ते रोहितच्या आई ममता यांनाच देतात.
रोहितला शासकीय यंत्रणेकडून मदत मिळवून देणे असो की त्याला लागणाऱ्या ऑडिओ बुक या सगळ्यासाठी त्याला डायट संलग्नित जिल्हा समन्वयक समावेशीत शिक्षक प्रवीण गौतम यांची मोलाची मदत मिळाली. तसेच दिव्यांग म्हटले की अडचणी आल्याच. यावर मात करायला शाळेच्या शिक्षकांसह त्याला डायटच्या विषय तज्ञ किरण वांडरे, गजानन वैद्य मनीष जगताप यांचीही मदत मिळाली.
परिक्षेत अनेकजण हताश होत कमी गुण मिळल्याने टोकाची भूमिका घेतात. परंतु, रोहितने त्याच्या दिव्यांगत्वावर हसणाऱ्यांना अभ्यास करून चपराक दिली आहे.
