தமிழ்நாட்டின் விருதுநகர் மாவட்டத்தில் 1903ஆம் ஆண்டு ஜூலை 15ஆம் தேதி குமாரசாமி - சிவகாமியம்மாள் தம்பதியரின் மகனாகப் பிறந்தவர் காமராஜர். இவருடைய இயற்பெயர் ‘காமாட்சி’. அவருடைய தாயார் அவரை “ராஜா” என்று அழைத்ததால் அதுவே, பின்னர் ‘காமராஜர்’ என்ற பெயராக மாறியது. காமராஜர், தனது ஆரம்பக்கல்வியை தனது ஊரில் 1908ஆம் ஆண்டு தொடங்கினார்.
அவருக்கு ஆறு வயதிருக்கையில், தந்தை உயிரிழந்துவிட்டதால் ஏற்பட்ட வறுமையின் காரணமாகத் தன்னுடைய பள்ளிப்படிப்பைத் தொடர முடியாத நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டார்.
பின்னர், அவரது மாமாவின் துணிக்கடையில் வேலைக்குச் சேர்ந்தார் காமராஜர். இதனைத் தொடர்ந்து, டாக்டர் வரதராஜுலு நாயுடு, கல்யாணசுந்தர முதலியார், ஜார்ஜ் ஜோசப் போன்ற தேசத்தலைவர்களின் பேச்சுக்களால் கவரப்பட்ட காமராஜர் சுதந்திரப் போராட்டத்திலும் தன்னை ஈடுபடுத்திக்கொண்டார். “ஹோம் ரூல் இயக்கத்தின்” ஒரு அங்கமாக மாறிய அவர், பல்வேறு போராட்டங்களிலும் கலந்துகொண்டார்.
இந்திய நேஷனல் காங்கிரஸில் முழு நேர ஊழியராக, 1920ஆம் ஆண்டில் தனது 16ஆவது வயதில் சேர்ந்தார். உப்பு சத்யாகிரகத்தின் ஒரு பகுதியாக, 1930ஆம் ஆண்டு, சி. ராஜகோபாலாச்சாரி தலைமையில் வேதாரண்யத்தை நோக்கி நடந்த பேரணியில் பங்கேற்று, கைது செய்யப்பட்டு சிறையில் அடைக்கப்பட்டார்.
அடுத்த ஆண்டே, ‘காந்தி இர்வின் ஒப்பந்தத்தின்’ அடிப்படையில் விடுதலை செய்யப்பட்டார். மேலும், ‘ஒத்துழையாமை இயக்கம்’, ‘வைக்கம் சத்தியாக்கிரகம்’, ‘நாக்பூர் கொடி சத்தியாகிரகம்’ போன்றவற்றில் பங்கேற்ற காமராஜர், ஆங்கிலேய ஆட்சிக்கு எதிராக நடந்த பல்வேறு போராட்டங்களில் பங்கெடுத்துள்ளார். இதனால் ஆறு முறைகள் சிறையில் அடைக்கப்பட்டு, ஒன்பது ஆண்டுகள் சிறைதண்டனை அனுபவித்தார்.
நேர்மை, வாய்மை, தூய்மை என வாழ்ந்தவர் காமராஜர் இதனைத் தொடர்ந்து, காங்கிரஸ் தலைவர், சிறந்த பேச்சாளர் எனப் புகழப்பட்ட சத்திய மூர்த்தியை தன்னுடைய அரசியல் குருவாக மதித்தார். 1936ஆம் ஆண்டு சத்தியமூர்த்தி காங்கிரஸ் தலைவராகப் பொறுப்பேற்றபோது, காமராஜரை செயலாளராக நியமித்தார். இந்தியா விடுதலை அடைவதற்கு முன்பே, சத்தியமூர்த்தி உயிரிழந்தார். ஆனால் காமராஜர் இந்தியா சுதந்திரம் அடைந்த பிறகு, முதலில் சத்தியமூர்த்தி வீட்டிற்குச் சென்று தேசியக்கொடியை ஏற்றினார்.
1953ஆம் ஆண்டு, ராஜாஜி கொண்டுவந்த குலக்கல்வி திட்டத்தால், எதிர்ப்புகள் கிளம்பியது. இதனால், ராஜாஜியின் செல்வாக்கு குறைந்ததோடு மட்டுமல்லாமல், காங்கிரஸ் கட்சி உள்ளேயும் மதிப்புக் குறைந்தது. இதனால், ராஜாஜி பதவியிலிருந்து விலகி, தன் இடத்திற்கு சி.சுப்பிரமணியத்தை முன்னிறுத்தினார். ஆனால், கட்சி சட்டமன்ற உறுப்பினர்களின் கூட்டத்தில், காமராஜர் பெருவாரியான வாக்குகளைப் பெற்றதால், 1953ஆம் ஆண்டு தமிழ்நாட்டின் முதலமைச்சராக பொறுப்பேற்றார் காமராஜர்.
காமராஜர், தன்னுடைய அமைச்சரவையை மிகவும் வித்தியாசமாகவும் வியக்கும்படியும் அமைத்தார். தன்னுடைய முதல் பணியாக ராஜாஜி கொண்டுவந்த குலக்கல்வித் திட்டத்தினைக் கைவிட்டு, அவரால் மூடப்பட்ட ஆராயிரம் பள்ளிகளைத் திறந்தார். மேலும், 17 ஆயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட பள்ளிகளைத் திறந்ததோடு மட்டுமல்லாமல், பள்ளிக்குழந்தைகளுக்கு “இலவச மதிய உணவு திட்டத்தினை” ஏற்படுத்தி, ஏழை எளிய மக்களின் கல்வியில் முன்னேற்றத்தினை ஏற்படுத்தினார்.
இதனால், ஆங்கிலேயரின் ஆட்சிக்காலத்தில் ஏழு சதவீதமாக இருந்த கல்விக் கற்போரின் எண்ணிக்கை, இவருடைய ஆட்சியில் 37 சதவீதமாக உயர்ந்தது. தொழில்துறையின் வளர்ச்சிக்காக ‘நெய்வேலி நிலக்கரித் திட்டம்’, ‘பெரம்பூர் ரயில் பெட்டி தொழிற்சாலை’, ‘திருச்சி பாரத் ஹெவி எலக்ட்ரிக்கல்ஸ்’, ‘கல்பாக்கம் அணு மின்நிலையம்’, ‘ஊட்டி கச்சா ஃபிலிம் தொழிற்சாலை’, ‘கிண்டி டெலிபிரிண்டர் தொழிற்சாலை’, ‘மேட்டூர் காகிதத் தொழிற்சாலை’, ‘சேலம் இரும்பு உருக்கு ஆலை’, ‘பாரத மிகு மின் நிறுவனம்’, ‘இரயில் பெட்டித் தொழிற்சாலை’, ‘நிலக்கரி புகைப்படச் சுருள் தொழிற்சாலை’ உள்ளிட்ட தொழிற்சாலைகள் காமராஜரால் உருவாக்கப்பட்டன.
மூன்று முறை தமிழ்நாட்டின் முதலமைச்சராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட காமராஜர், பதவியை விட தேசப்பணியும், கட்சிப்பணியுமே முக்கியம் என கருதி “கே-ப்ளான் (K-PLAN)” எனப்படும் “காமராஜர் திட்டத்தினை” கொண்டுவந்தார். அதன்படி, கட்சியின் மூத்த தலைவர்கள் பதவிகளை, இளைஞர்களிடம் ஒப்படைத்துவிட்டு, கட்சிப்பணியாற்ற வேண்டும் என்பது இதன் நோக்கமாகும். அதன் பேரில் அக்டோபர் 2, 1963ஆம் ஆண்டு தன்னுடைய முதலமைச்சர் பதவியைத் துறந்த காமராஜர், பொறுப்பினை பக்தவசலத்திடம் ஒப்படைத்துவிட்டு, டெல்லிக்குச் சென்றார். பிறகு, அதே ஆண்டில் அக்டோபர் ஒன்பதாம் தேதி, அகில இந்திய காங்கிரஸ் கட்சியின் தலைவராகப் பொறுப்பேற்றார்.
தன்னுடைய வாழ்நாள் முழுவதையும் சமூகத்தொண்டு செய்வதிலேயே அர்பணித்துக்கொண்ட காமராஜர், 1975ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் இரண்டாம் தேதி தன்னுடைய 72ஆவது வயதில் உயிரிழந்தார். 1976ஆம் ஆண்டு, இந்திய அரசின் மிக உயரிய விருதான “பாரத ரத்னா” விருது மத்திய அரசால் அவருக்கு வழங்கப்பட்டது. அரசியலில் நேர்மை, வாய்மை, தூய்மை என வாழ்ந்த இவருக்கு நிகர் இவரே.
இதையும் படிங்க: வறுமையில் வாடும் சுபாஷ் சந்திர போஸின் படை வீரர்
