உலகக்கோப்பை கிரிக்கெட் தொடர் முடிந்து இரண்டு மாதங்கள் ஆகின்றன. ஆனால் இன்றளவும் அந்தப் போட்டியின் நினைவுகள் மட்டும் ஏதோ ஒரு வகையில் ரசிகர்களைத் துரத்திக்கொண்டுதான் இருக்கின்றன. காரணம் அந்தப் போட்டி இதுவரை நடைபெற்ற உலகக்கோப்பை தொடர்களின் வரலாற்றிலேயே மிகச் சிறந்த போட்டியாக அமைந்ததாகக் கூட இருக்கலாம்.
ஆம் இந்த உலகக்கோப்பை தொடரில் அரையிறுதிக்குள்ளேயே போகுமா என்ற நிலையிலிருந்த நியூசிலாந்து அணி, அரையிறுதிக்குள் அதிரடியாக நுழைந்து இந்திய அணியை வீழ்த்தி முதல் அணியாக இறுதிப் போட்டிக்கு தகுதிபெற்றது. இது அந்த அணியில் தொடர்ச்சியான இரண்டாவது ஃபைனலாகும்.
அடுத்ததாக இறுதிப்போட்டிக்கு இங்கிலாந்தும் வந்து சேர்கிறது. இரு அணிகளும் முதல் கோப்பையை கைப்பற்றும் முனைப்பில் களமிறங்குகின்றன. பலம் வாய்ந்த இங்கிலாந்து அணியை அதன் சொந்த மண்ணில் அதுவும் கிரிக்கெட்டின் மெக்காவான லார்ட்ஸ் மைதானத்தில் எதிர்கொள்வது என்றால் சற்று கடினம்தான்.
இத்தனை பிரஷர்களையும் வைத்துக்கொண்டு நியூசிலாந்து அணி டாஸ் வென்று முதலில் ஆடிகிறது. பெரிய ஸ்கோர் இல்லை என்றாலும் நியூசிலாந்து அணி 241 ரன்களை குவிக்கிறது. ஆனால் அதை சேஸ் செய்ய போகிறவர்கள் அசால்ட்டாக 300-க்கும் மேற்பட்ட ரன்களை அடிக்கும் பேட்டிங் வரிசை கொண்டவர்கள். அவர்களை நியூசிலாந்து பவுலர்கள் எப்படி சமாளிக்கப் போகிறார்கள் என்று எண்ணிக்கொண்டிருந்த வேளையில் இங்கிலாந்து அணி ஆரம்பத்திலேயே தடுமாறத் தொடங்கியது.
இங்கிலாந்து அணி 86 ரன்களுக்குள் 4 விக்கெட்டுகளை இழந்தது. அதன்பின் வந்த பென் ஸ்டோக்ஸ் மற்றும் பட்லர் ஆட்டத்தை மாற்றியமைத்து விட்டனர். இருப்பினும் இறுதிவரை போராடிய நியூசிலாந்து அணி நிச்சயம் இம்முறை கோப்பையுடன் நாடு திரும்பும் என உலகமே எதிர்பார்த்துக்கொண்டிருந்தது. ஆனால் இறுதிக்கட்டத்தில் ‘பிளாக் கேப்ஸ்‘ செய்த தவறுகளை இங்கிலாந்து வீரர்கள் தங்களுக்கு சாதகமாகப் பயன்படுத்திக் கொண்டு போட்டியை டிரா செய்துவிட்டனர்.
வரலாற்றிலேயே உலகக்கோப்பையை முடிவு செய்ய முதன்முறையாக சூப்பர் ஓவர் முறை கடைப்பிடிக்கப்படுகிறது. அதிலும் பல திருப்பங்கள்... இறுதியில் ஐசிசியின் விதியால் கோப்பை இங்கிலாந்து வசம் செல்கிறது. அந்த வெற்றியை இங்கிலாந்து மக்கள் கொண்டாடினாலும் உலகமே சோகத்தில் மூழ்கி நியூசிலாந்தின் விடாமுயற்சிக்கு வெற்றிக்கனி கிட்டாமல் போய்விட்டதே என்று கண்ணீர் வடித்தது.