தேசம் முழுவதும் கட்டுக்கடங்காமல் உயர்ந்து கொண்டே இருக்கும் பெட்ரோலிய எரிபொருட்களின் விலைகள் சாமான்ய மனிதனை அச்சுறுத்திக் கொண்டிருக்கின்றன. இந்த ஆண்டில் பெட்ரோல், டீசல் எரிபொருட்களின் விலைகள் மொத்தம் 24 படிநிலைகளில் உயர்ந்து விட்டன. கடந்த ஞாயிற்றுக் கிழமைக்கு (பிப்ரவரி 21) முந்தைய 12 நாட்களில் தொடர்ச்சியாக விலைகள் ஏறியிருக்கின்றன.
ஏற்கனவே கோரதாண்டவம் ஆடிய கோவிட்-19 என்னும் அகில உலகத் தொற்றுப் பரவலால் பொருளாதாரம் சீரழிந்து கிடக்கிறது. இதன் பின்னணியில் இப்போது நிகழ்ந்து கொண்டிருக்கும் பெட்ரோலிய எரிபொருட்களின் விலையுயர்வு பொதுஜனங்களின் அவலத்தை மேலும் மோசமாக்கி விட்டது. இந்த விலையுயர்வு சமூகப் பொருளாதாரச் சிக்கல்களை மீளமுடியாத அளவுக்கு மேற்கொண்டு சிக்கலில் தள்ளிவிட்டது.
விலைகளைக் குறைப்பது மட்டுமே மக்களை நம்பிக்கை கொள்ளச் செய்யும் என்பதை ஒத்துக் கொண்ட மத்திய நிதியமைச்சர் நிர்மலா சீதாராமன் இந்தப் பிரச்சினையில் தான் ஒரு தர்மசங்கடத்தில் மாட்டிக் கொண்டதாக வெளிப்படையாகவே சொல்லிவிட்டார். பெட்ரோலியப் பொருட்களின் விலைகள் அகில உலகச் சந்தையோடு தொடர்புடையவை என்பதால், விலைகளைக் கட்டுப்படுத்துவது என்பது தனது அதிகார வரம்பிற்குள் இல்லை என்று கூறியிருக்கிறார். விலைகளை நியாயமான எல்லைக்குள் கொண்டு வருவது சம்பந்தமாக மத்திய அரசும், மாநில அரசுகளும் உட்கார்ந்து பேசித் தீர்த்துக் கொள்ள வேண்டும் என்றும் அவர் சொல்லி விட்டார்.
பெட்ரோல் விலையைத் தினப்படி மாற்றிக் கொள்வதற்கு 2017-ஆம் ஆண்டிலேயே மத்திய அரசு பச்சைக் கொடி காட்டி விட்டது. ஆனால் உலகச் சந்தைகளைப் பற்றி அது வெறும் பாதி உண்மைகளை மட்டுமே சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறது. கடந்த வருடம் கச்சா எண்ணெய் விலை கோவிட் உலகத் தொற்றுப் பரவலால் நிகழ்ந்த தேவைக் குறைவால் கடுமையாக வீழ்ச்சி அடைந்தது. அதன் விளைவாக பெட்ரோல் விலையை இந்தியா குறைத்திருக்க வேண்டும். ஆனால் அதற்குப் பதிலாக மத்திய, மாநில அரசுகள் விதித்த சுங்க வரிகளால் பெட்ரோல் விலை உயர்ந்தது.
கோவிட்-19 தாக்குவதற்கு முன்புவரை பெட்ரோல் மீதான மத்திய அரசின் சுங்கவரி ரூபாய் 19.98. கரோனா காலத்தில் சுங்கவரி ரூபாய் 32.98-ஆக உயர்த்தப்பட்டது. அதைப் போல, டீசல் மீதான சுங்கவரி ரூபாய் 15.83-லிருந்து ரூபாய் 31.83-க்கு ஏறியது. மாநிலங்களும் சுங்கவரிகளை விதிப்பதில் தங்களின் பங்கை ஒழுங்காக நிறைவேற்றின.
நம் நாடு தனது கச்சாப்பொருள் தேவைகளின் 89 விழுக்காட்டைச் சமாளிக்க இறக்குமதிகளையே சார்ந்திருக்கிறது என்பதைக் கவனத்தில் கொண்டு மக்கள் ஓரளவு தியாகம் செய்ய தயாராகத்தான் இருக்கிறார்கள். அதே போல், தனக்குத் தேவையான எல்பிஜி-யில் (திரவமாக்கப்பட்ட பெட்ரோலிய வாயு) 53 சதவீதத்தை நாடு இறக்குமதி செய்கிறது. மக்கள் அதைப் புரிந்து கொள்கிறார்கள். ஆனால் தற்போதைய பொருளாதாரச் சிக்கல் நிலையின் பின்னணியில் தங்களுக்கு எதிராக நிகழும் ஏமாற்று வித்தையைத்தான் அவர்கள் குறைசொல்கிறார்கள்.