ਅੱਜ ਦੁਨੀਆਂ ਭਰ ਵਿੱਚ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਕਈ ਮੀਲ ਪੱਥਰ ਹਾਸਿਲ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ. ਅਸੀਂ ਵਿਗਿਆਨ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਲਿਜਾਣ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨੂੰ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ. ਸੀਮਤ ਸਾਧਨਾਂ ਨਾਲ ਭਾਰਤੀ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਨੇ ਉਹ ਕਰ ਦਿਖਾਇਆ ਹੈ ਜੋ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇਸ਼ ਲਈ ਅਸੰਭਵ ਸੀ. ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਚੰਦ ਅਤੇ ਮੰਗਲ ਵਰਗੇ ਗ੍ਰਹਿਆਂ ਉੱਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਹਾਂ ਭਾਰਤ ਹੋਰ ਵੀ ਨਵੀਆਂ ਉਚਾਈਆਂ ਨੂੰ ਛੂਹਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੈ. ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੀ ਇਸ 75ਵੀਂ ਵਰ੍ਹੇਗੰਢ ਉੱਤੇ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ 4 ਅਜਿਹੇ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ (4 Indian scientists) ਬਾਰੇ ਦੱਸਣ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੋਚ ਨੇ ਵਿਸ਼ਵ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਨੂੰ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ.
1- ਮਿਜ਼ਾਈਲ ਮੈਨ ਏ.ਪੀ.ਜੇ ਅਬਦੁਲ ਕਲਾਮ: ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਭਾਰਤੀ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਯਕੀਨਨ ਇਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਏ.ਪੀ.ਜੇ ਅਬਦੁਲ ਕਲਾਮ (APJ Abdul Kalam) ਦਾ ਨਾਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ. ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਮਿਜ਼ਾਈਲ ਮੈਨ ਵੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਾਂ. 1962 ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ ਖੋਜ ਸੰਸਥਾ (ਇਸਰੋ) ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਏ ਕਲਾਮ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਭਾਰਤ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸਵਦੇਸ਼ੀ ਉਪਗ੍ਰਹਿ SLV-III ਮਿਜ਼ਾਈਲ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਮਾਣ ਹਾਸਿਲ ਕੀਤਾ. ਸਗੋਂ 1980 ਵਿੱਚ ਧਰਤੀ ਦੇ ਪੰਧ ਦੇ ਨੇੜੇ ਰੋਹਿਣੀ ਉਪਗ੍ਰਹਿ ਸਥਾਪਿਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸਫ਼ਲਤਾ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਸਵਦੇਸ਼ੀ ਗਾਈਡਡ ਮਿਜ਼ਾਈਲਾਂ ਨੂੰ ਡਿਜ਼ਾਈਨ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸਵਦੇਸ਼ੀ ਤਕਨੀਕਾਂ ਨਾਲ ਅਗਨੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਵਰਗੀਆਂ ਮਿਜ਼ਾਈਲਾਂ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਸਿਹਰਾ। ਇਹ ਉਸਦੀ ਸਖਤ ਮਿਹਨਤ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਸੀ ਕਿ ਭਾਰਤ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਸਪੇਸ ਕਲੱਬ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਇਆ.
2- ਵਿਕਰਮ ਸਾਰਾਭਾਈ: ਵਿਕਰਮ ਅੰਬਾਲਾਲ ਸਾਰਾਭਾਈ (Vikram Sarabhai) ਵੀ ਮਹਾਨ ਭਾਰਤੀ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਰਹੇ ਹਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਪੁਲਾੜ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦੀ ਨੀਂਹ ਰੱਖਣ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਾਇਦ ਇਸੇ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਦੇ ਪੁਲਾੜ ਇਤਿਹਾਸ ਦਾ ਪਿਤਾਮਾ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਨਿਕਸ ਅਤੇ ਹੋਰ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪਰਮਾਣੂ ਊਰਜਾ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ (Architect of Indian Atomic Energy Program) ਦੇ ਨਾਲ, ਵਿਕਰਮ ਸਾਰਾਭਾਈ ਨੇ ਪੁਲਾੜ ਅਤੇ ਖੋਜ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਲਗਭਗ 40 ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀਆਂ। ਉਹ ਮੂਲ ਰੂਪ ਤੋਂ ਗੁਜਰਾਤ ਦੇ ਅਹਿਮਦਾਬਾਦ ਦਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਦੂਜੇ ਵਿਸ਼ਵ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਨੋਬਲ ਪੁਰਸਕਾਰ ਜੇਤੂ ਡਾਕਟਰ ਸੀਵੀ ਰਮਨ ਨਾਲ ਇੰਡੀਅਨ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਆਫ਼ ਸਾਇੰਸ, ਬੰਗਲੌਰ ਵਿਖੇ ਵੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੌਤ 30 ਦਸੰਬਰ 1971 ਨੂੰ ਸਿਰਫ 52 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਪੁਲਾੜ ਵਿਗਿਆਨ ਸਮੇਤ ਕਈ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦਾ ਰਾਹ ਪੱਧਰਾ ਕੀਤਾ.