Death Experiences : अरे बापरे! हृदयविकाराचे रूग्ण घेतात 'हे' अनोखे आंतरिक अनुभव

हृदयविकाराच्या झटक्यानंतर (Heartattack) कार्डिओपल्मोनरी रिसुसिटेशन (cardiopulmonary resuscitation) वाचलेल्या पाचपैकी एक व्यक्ती बेशुद्धावस्थेत असताना आणि मृत्यूच्या उंबरठ्यावर असताना झालेल्या घटनेचा स्पष्ट अनुभवांचे वर्णन करू शकते. अशा प्रकारच्या पहिल्या अभ्यासातून समोर आले आहे.

न्यूयॉर्क: हृदयविकाराच्या झटक्यानंतर (Heartattack) कार्डिओपल्मोनरी रिसुसिटेशन (cardiopulmonary resuscitation) वाचलेल्या पाचपैकी एक व्यक्ती बेशुद्धावस्थेत असताना आणि मृत्यूच्या उंबरठ्यावर असताना झालेल्या घटनेचा स्पष्ट अनुभवांचे वर्णन करू शकते. अशा प्रकारच्या पहिल्या अभ्यासातून समोर आले आहे. न्यू यॉर्क युनिव्हर्सिटीच्या ग्रॉसमन स्कूल ऑफ मेडिसिन आणि इतरत्र संशोधकांच्या नेतृत्वाखाली, या अभ्यासात 567 पुरुष आणि स्त्रिया यांचा समावेश होता. ते रुग्णालयात दाखल असताना त्यांचे हृदयाचे ठोके थांबले होते. त्यांना यूएस आणि यूकेमध्ये मे 2017 ते मार्च 2020 दरम्यान CPR मिळाले होते.

अनोखे अनुभव: तात्काळ उपचार करूनही, 10 टक्क्यांहून कमी रुग्ण रुग्णालयातून डिस्चार्ज मिळण्यासाठी तात्पुरते बरे झाले. वाचलेल्यांना अनोखे अनुभव आल्याची नोंद (Death Experiences) आहे. त्यात शरीरापासून वेगळे होण्याची समज, वेदना किंवा त्रासाशिवाय घटनांचे निरीक्षण करणे आणि त्यांच्या कृती आणि हेतू. संशोधकांना मृत्यूचे हे अनुभव, भ्रम, स्वप्ने किंवा CPR-प्रेरित चेतनेपेक्षा वेगळे असल्याचे आढळले. हे आठवलेले अनुभव आणि मेंदूच्या लहरीतील बदल ही तथाकथित मृत्यूच्या अनुभवाची पहिली चिन्हे असू शकतात.

महत्त्वाचा शोध: त्रास न होता जागरूक असणे, मृत्यूच्या उंबरठ्यावर असताना आणि कोमात असताना, लोक एक अनोखे आंतरिक अनुभव घेतात. असे पर्निया यांनी जर्नल सर्कुलेशनमध्ये प्रकाशित केलेल्या अभ्यासात नमूद केले. या कामात मेंदूच्या लपलेल्या क्रियांच्या चाचण्यांचाही समावेश होता. सीपीआरमध्ये एक तासापर्यंत तथाकथित गॅमा, डेल्टा, थीटा, अल्फा आणि बीटा लहरींसह मेंदूच्या क्रियांच्या स्पाइकचा शोध (Detection of spikes of brain activity) हा महत्त्वाचा शोध होता.

उच्च मानसिक कार्ये:सामान्यत: जेव्हा लोक जागरूक असतात आणि उच्च मानसिक कार्ये करत असतात, ज्यात विचार करणे, स्मरणशक्ती पुनर्प्राप्त करणे आणि जाणीवपूर्वक धारणा यांचा समावेश होतो. निष्कर्ष असे सूचित करतात की, मानवी शरीराची स्वतःची आणि चेतनेची भावना, इतर जैविक शरीराच्या कार्यांप्रमाणे, मृत्यूच्या वेळी पूर्णपणे थांबू शकत नाही. पर्निया म्हणाल्या, हे अनुभव एखाद्या विस्कळीत किंवा मरणासन्न मेंदूची युक्ती मानले जाऊ शकत नाही, तर मृत्यूच्या उंबरठ्यावर आलेला एक अनोखा मानवी अनुभव आहे. या घटनेचा उत्क्रांतीवादी हेतू कोणालाच माहीत नसला तरी, एक रहस्यमय प्रश्न उपस्थित होतो.