હકીકતમાં ઇન્ડિયન એગ્રીકલ્ચર રીસર્ચ કાઉન્સીલ (ICAR) દ્વારા દેશના 20% ભાગના જીલ્લાઓમાં છેલ્લા દોઢ વર્ષમાં સીંચાઈ પર ક્લાઇમેટ ચેન્જની અસરો પર અભ્યાસ કરવામાં આવ્યો છે. આ અહેવાલમાં 150 થી વધુ જીલ્લામાં પાક, બગીચા અને પશુધન પર ક્લાઇમેટ ચેન્જની અસરો વીશે વર્ણન કરવામાં આવ્યુ છે. કેટલાક આંતરરાષ્ટ્રીય અહેવાલોમાં છેલ્લા દસ વર્ષમાં અન્ય દેશોની સાથે ભારતમાં થતા નુકસાનને આવરી લેવામાં આવ્યા છે.
તાજેતરના અભ્યાસમાં ઘરેલુ ભૌગોલિક પરીસ્થીતિનો ઉંડાણપુર્વક અભ્યાસ કરીને તેને ધ્યાનમાં રાખતા વર્ષ 2100 સુધીમાં સરેસાશ તાપમાનમાં 4.4 ડીગ્રી સેલ્સીયસનો વધારો થવાની શક્યતા બતાવવામાં આવી છે. ત્યાં સુધીમાં, હીટવેવની તીવ્રતા ત્રણથી ચાર ગણી વધી જશે અને દરિયાની સપાટીમાં ત્રીસ સેન્ટીમીટરનો વધારો થશે અને વાવાઝોડા જેવી ભયાનક પરીસ્થીતિ પણ ઉભી થશે તેવી આગાહી કરવામાં આવી છે. છ વર્ષ પહેલા આવેલા સમાચાર કે જેમા જણાવવામાં આવ્યુ હતુ કે ચાર દશકના સમયગાળામાં ક્લાઇમેટ ચેન્જના પરીણામે હિમાલય તેના ગ્લેશીયર રીપલ્સનો 13% હિસ્સો ગુમાવી ચુક્યો છે, તે સમાચારે લોકોને આબોહવામાં આવી રહેલા પરીવર્તન પર વિચારવા માટે મજબુર કર્યા હતા. વિશ્વના દેશોએ એક વાત ધ્યાને લેવી જ રહી કે જો પર્યાવરણના નુકસાનને રોકવામાં નહી આવે તો વિશ્વના દેશોએ તેની મોટી કીંમત ચુકવવી પડશે જેથી કેન્દ્ર અને રાજ્ય સરકાર આ મુશ્કેલીને પહોંચી વળવા માટે સંયુક્ત પગલા લે તે સમયની માંગ છે.
કાર્બનના ઉત્સર્જનના કારણે વધતુ ગ્લોબલ વોર્મીંગ, ગ્લેશીયરનું ગલન અને દરિયાની સપાટીમાં થઈ રહેલા વધારાને પરીણામે ઘણી મુશ્કેલીઓ ઉભી શઈ શકે છે જેમકે સમુદ્રકાંઠાના નગરો અને શહેરો ડુબી જશે, આબોહવાના ચક્રમાં વિક્ષેપ પડવાને કારણે પુર અને દુષ્કાળની પરીસ્થીતિનું નિર્માણ થશે તેમજ તેના પરીણામે પાક અને સમગ્ર માનવજાત જોખમમાં મુકાઈ જશે. સરકારના આંકડા પ્રમાણે, ભારતના ઉપખંડોની 4 કરોડ હેક્ટર જમીન પુરના ખતરા હેઠળ છે અને 68% વિસ્તાર દુષ્કાળગ્રસ્ત છે.