શિક્ષણના ધારાધોરણ, ગુણવતા, સંશોધનમાં વગેરેમાં પાછળ રહેવાનું કારણ પાયામાં રહેલી ક્ષતિને આભારી છે. NAC કહે છે દેશભરમાં 600 યુનિવર્સીટીઓ અને 25 હજાર કોલેજોને માન્યતા નથી..તો ઘણા શૈક્ષણિક સંસ્થાઓ વિવિધ કારણ બતાવીને માન્યતા મેળવવાની પ્રક્રિયા કરતી નથી. 22 ટકા જેટલા શૈક્ષણિક સંસ્થાના સંચાલકો શિક્ષણની નબળી ગુણવતાને કારણે NACના સર્વેથી દુર રહ્યા છે. તો અન્ય 72 ટકા લોકો કહે છે કે તેઓ શિક્ષણની ગુણવતા સુધારવા માટે સતત પ્રયત્ન કરી રહ્યા છે. તમિલનાડુમાં ઉચ્ચ શિક્ષણની અંદાજે અઢી હજાર શૈક્ષણિક સંસ્થાઓ આવેલી છે. જેમાંથી 800 થી પણ ઓછી સંસ્થાઓ NACની માન્યતા મેળવવામાં સફળ રહી છે.
ઉચ્ચ શિક્ષણ આપતી સંસ્થાઓએ સતત શિક્ષણ અને તેના ધોરણોમાં સુધારા માટે પ્રયત્નશીલ રહેવુ જોઇએ. અને સંશોધનમાં ફાળો આપતા ગુણવતાયુક્ત સંશોધનને પ્રચાર કરે. પણ હાલ પ્રમાણપત્ર લઇને સંતોષ માની રહ્યા છે. જે જોખમી વલણ દર્શાવે છે. રાષ્ટ્રના મજબુત નિર્માણમાં મહત્વની ભુમિકા ભજવનારી શિક્ષણ સંસ્થાઓ ગુણવતાયુક્ત શિક્ષણ અને સંશોધનના કારણે પાછળ છે. આ સંસ્થાઓ NAC દ્વારા આપવામાં આવેલા ધારાધોરણને અનુસરવામાં નિષ્ફળ ગયા છે. તેમને NAC દ્વારા માન્યતાને લાયક ગણવામાં આવશે નહી. NACના નિરીક્ષણમાં વિગતો બહાર આવી છે કે ગ્રામીણ ભારતની ઘણી કોલેજોમાં માળખાગત સુવિદ્યાઓ અને ઇ –લર્નિગની સુવિદ્યાનો અભાવ છે. જે સામાન્ય કહી શકાય તેવા ધારાધોરણના નિયમોને પાલન કરવામાં મળેલી નિષ્ફળતાને દર્શાવે છે. જો કે સરકારી કોલેજોની સંખ્યા પુરતી છે જે સાડા ત્રણ લાખ રોકડ અને માન્યતા માટે 18 ટકા જીએસટી ચુકવવા માટે સક્ષમ છે.તો ઘણા રાજ્યોની યુનિવર્સિટીઓમાં સંચાલક મંડળ નથી, કુલપતિઓની જગ્યા વર્ષોથી ખાલી છે. નાણાંકીય ભંડ઼ોળની સ્થિતિ પુરતી નથી આમ, શૈક્ષણિક સંસ્થાઓ ઘણી સમસ્યાઓ સહન કરી રહી છે.