కరోనా కారణంగా ఉపాధి లేక, ఉద్యోగాలు ఊడి.. పనులు దొరక్క ఎన్నో కుటుంబాలు రోడ్డున పడి ఇబ్బందులు పడుతున్నాయి. ఇసుక కొరతతో నిర్మాణ రంగం కుదేలైంది. దీనిపై ఆధారపడిన ఎంతో మందికి పని లేదు. కొత్తగా ఉద్యోగ, ఉపాధి అవకాశాలు ఇప్పుడే లభించే అవకాశాలూ కనిపించటం లేదు. ఇలాంటి తరుణంలో.. గుట్టుచప్పుడు కాకుండా రాష్ట్ర ప్రభుత్వం ప్రజలపై పన్నుల భారం మోపేందుకు రంగం సిద్ధం చేసింది.
పట్టణాలు, నగరాల్లో కనీస మౌలిక వసతులు కల్పించటం లేదన్న ఆరోపణలు తరచూ వింటూనే ఉంటాం. శివారు ప్రాంతాల్లో.. రహదారులు, మంచినీరు, వీధిలైట్లు సహా డ్రైనేజీ వ్యవస్థ ఉండదు. చాలా కాలనీల్లో.. నీటి కోసం యుద్ధాలు జరుగుతుంటాయి. మురుగునీరు బయటకు వెళ్లక ఎక్కడికక్కడ దుర్గంధం వెదజల్లుతుంటుంది. మున్సిపల్ నీరు తాగలేక ఉదయాన్నే ప్రజలు క్యాన్లతో ఫిల్టర్ వాటర్ కోసం క్యూ కడుతుంటారు. కుక్కలు, పందులు సహా పారిశుద్ధ్య సమస్య అధికంగా ఉంటుంది. రోడ్లు సరిగా ఉండవు. వీటిపై దృష్టిసారించని ప్రభుత్వం.. పన్నుల భారం వేసేందుకు మాత్రం ప్రణాళికలు రూపొందించింది.
భారం కానున్న ఆస్తిపన్ను:
ఇప్పటికే రాష్ట్ర ప్రభుత్వం పట్టణ స్థానిక సంస్థల్లో నీటి సరఫరా, మురుగునీటి పారుదల సదుపాయాల యూజర్ ఛార్జీలను పెంచేసింది. వీటి నిర్వహణకు అయ్యే ఖర్చును ప్రజల నుంచే వసూలు చేయనున్నారు. కనీసం వీటి గురించి తెలియకముందే.. ఆస్తిపన్ను భారం మోపుతూ సర్కారు నిర్ణయం తీసుకుంది. కొన్ని దశాబ్దాలుగా అనుసరిస్తున్న అద్దె ప్రాతిపదికన ఆస్తి పన్నుకు బదులుగా రిజిస్ట్రేషన్ కార్యాలయాలు నిర్ణయించిన ఆస్తి విలువ ఆధారంగా పన్ను విధించే కొత్త విధానాన్ని అమల్లోకి తీసుకువచ్చింది. దీని కోసం 5 మున్సిపల్ చట్టాల్లో సవరణలు చేస్తూ.. రూపొందించిన ఆర్డినెన్స్ కు గవర్నర్ గత నెలలోనే ఆమోద ముద్ర వేశారు. కొత్త నిబంధనలను గెజిట్ లో నోటిఫై చేస్తూ.. ప్రభుత్వం ఉత్తర్వులు జారీ చేసింది. వచ్చే ఏప్రిల్ నెల నుంచి కొత్త పన్ను విధానం అమల్లోకి వస్తుందని.. దానికి సిద్ధంగా ఉండాలని. మున్సిపల్ కమిషనర్లను ప్రభుత్వం ఆదేశించింది.
పట్టాణాల్లో పన్ను ఎలా లెక్కిస్తారో తెలుసా..?
ఇప్పటి వరకు ఒక నగరం లేదా పట్టణాన్ని ఒక జోన్గా విభజించేవారు. ఆ జోన్ లోని నివాస, వాణిజ్య భవనాలకు ఎంత అద్దెలు వస్తాయో అంచనా వేసి.. చదరపు మీటరుకు ఇంత మొత్తమని నిర్ణయించి గెజిట్ లో నోటిఫై చేసేవారు. భవనం పొడువు X వెడల్పు ఆధారంగా దాని ఫ్లింత్ ఏరియాను నిర్ణయించేవారు. దాన్నిబట్టి ఏడాదికి ఎంత అద్దె వస్తుందో లెక్కించేవారు. దానిలో రెండొంతులు భవనం విలువగానూ, ఒక వంతు స్థలం విలువగానూ పరిగణించేవారు. భవనంలో దాని యజమానే నివసిస్తుంటే భవనం విలువలో 40 శాతం తరుగు తీసేసేవారు. అద్దెకు ఇచ్చినా, నివాసేతర అవసరాలకు వినియోగిస్తున్నా 10 శాతం తరుగు ఉండేది. తరుగుపోగా వచ్చిన భవనం విలువను, స్థలం విలువకు కలిపి వార్షిక అద్దె నిర్ణయించేవారు. ఆయా కార్పొరేషన్లు, పురపాలక సంస్థల్లో అమలులో ఉన్న పన్ను రేటు ఆధారంగా పన్ను మొత్తం ఖరారు చేసేవారు. ఉదాహరణకు ఈ పన్ను రేటు గుంటూరులో నివాస భవనాలకు 23.32 శాతం, వాణిజ్య భవనాలకు 30.33 శాతం ఉంది.
నివాస భవనాలకు దాని రిజిస్ట్రేషన్ విలువలో 0.10 శాతానికి తగ్గకుండా, 0.50 శాతానికి మించకుండా పన్ను వేస్తారు. వాణిజ్య భవనాలకు కనిష్ఠంగా 0.20 శాతంగానూ, గరిష్ఠంగా 2.0 శాతం పన్ను ఉంటుంది. ఈ పన్ను శాతం ఎంత ఉండాలన్నది స్థానిక నగరపాలక, పురపాలక సంస్థలే నిర్ణయించుకుంటాయి. ఒక నగరం లేదా పట్టణం మొత్తానికి పన్ను శాతం ఒకటే ఉంటుంది. నివాస భవనాలకు నిర్ణయించిన పన్ను శాతం, వాణిజ్య భవనాల కన్నా తక్కువే ఉండాలి.