అమ్మంటేనే ఇరవై నాలుగ్గంటల పని. ఆ పనికి ఉద్యోగభారమూ తోడైనా ఆమె కష్టం అనుకోకుండా ఇష్టంగానే చేస్తుంది. అందుకే కరోనా వేళ సమాజమంతా లాక్‌డౌన్‌లో విశ్రాంతి తీసుకుంటున్నా- డాక్టర్లుగా, నర్సులుగా, ప్రభుత్వ అధికారులుగా... అమ్మలెందరో ముందు వరసలో నిలిచి సేవలందిస్తున్నారు. ఇంటి దగ్గర బెంగపెట్టుకున్న బిడ్డను ఊరడించినంత ఓపిగ్గా ఉద్యోగబాధ్యతల్నీ నిర్వహిస్తున్నారు. కరోనాపై పోరాటంతో ఎందరికో స్ఫూర్తినిస్తున్న అలాంటి మహిళల గురించి... అమ్మలపండగ (ఈరోజు మదర్స్‌ డే) సందర్భంగా...
జిల్లా ప్రజలందరికీ అమ్మని...: పౌసుమి బసు
వికారాబాద్‌ జిల్లా కలెక్టర్‌ పౌసుమి బసుకి ఇంట్లో వృద్ధులైన అమ్మానాన్నా, ఇద్దరు చిన్న పిల్లలూ ఉన్నారు. వారిని చూసుకుంటూ ఇంటి నుంచే వీడియో కాన్ఫరెన్సులూ సమావేశాలూ నిర్వహిస్తూ ఫోను మీద అధికారులకు ఆదేశాలిస్తూ పాలనా బాధ్యతల్ని నిర్వహించవచ్చు. కానీ కరోనా సమయంలో ప్రజలకు దగ్గరగా ఉండటం ముఖ్యమనుకున్న ఆమె రెండు నెలలుగా ఇంటికీ పిల్లలకీ దూరంగా ఉంటున్నారు. వికారాబాద్‌లోనే కలెక్టర్‌ బంగ్లాలో ఉంటున్న పౌసుమి ‘ఇప్పుడు నేను పిల్లలకు వాట్సాప్‌ అమ్మనైపోయా. రోజూ ఏమేం చేయాలో చెబుతాను. పనివాళ్లు లేరు కాబట్టి అమ్మమ్మకీ తాతయ్యకీ పనుల్లో సాయం చేయడం, చెల్లెల్ని ఆడించడం, నాన్న సాయంతో హోంవర్కు చేసుకోవడం... పదేళ్ల పెద్ద పాప బాధ్యతలు. మూడేళ్ల చిన్నదానికి నచ్చజెప్పడమే కష్టంగా ఉంది. ఫోను చేయగానే ఇంటికి రమ్మంటుంది. వెళ్లి అరగంటలో చూసొచ్చేద్దామని మనసు పీకుతుంటుంది కానీ రిస్క్‌ తీసుకోవడం ఎందుకని ఊరుకుంటున్నా’నంటారు. రోజూ రాత్రి పూట వీడియో కాల్స్‌ చేసి పిల్లల మీద బెంగ తీర్చుకుంటున్న ఆమె పరిస్థితులకు తగినట్లుగా సర్దుకుపోవడం పిల్లలూ నేర్చుకోవాలిగా మరి- అంటారు.
వికారాబాద్‌లో కరోనా కేసులు ఎక్కువగానే రావడంతో పగలంతా ఆమెకి క్షణం తీరిక ఉండడం లేదు. ప్రత్యేకించి సరిహద్దుల వెంట అప్రమత్తంగా ఉండేలా చూస్తూ పోలీసు అధికారులతో కలిసి జిల్లాలో పర్యటిస్తున్నారు. రోజూ సాయంత్రం వైద్య అధికారులతో వీడియో కాన్ఫరెన్స్‌ పెట్టి సమస్యల్ని అప్పటికప్పుడు పరిష్కరిస్తున్నారు. ప్రజలకు అసౌకర్యం కలగకుండా కంటెయిన్‌మెంట్‌ జోన్లను పకడ్బందీగా నిర్వహిస్తూ వైద్యబృందాలతో ఇంటింటి సర్వే చేయించారు. రోజూ ఒక అరగంట ‘డయల్‌ యువర్‌ కలెక్టర్‌’ కార్యక్రమం పెట్టారు. ఓ పక్క కరోనాని కట్టడి చేస్తూనే మరోపక్క ధాన్యం సేకరణ, ఉపాధి హామీ, నీటి సంరక్షణ లాంటి పనులకు ఆటంకం కలగకుండా చూసుకుంటున్నారు ఈ కలెక్టరమ్మ.
బాబుని తీసుకుని ఆఫీసుకు వచ్చా..: సృజన గుమ్మళ్ల
గ్రేటర్‌ విశాఖపట్నం మున్సిపల్‌ కార్పొరేషన్‌ కమిషనర్‌ సృజన గుమ్మళ్ల ప్రసూతి సెలవులో ఉన్నప్పుడు కరోనా విపత్తు విరుచుకుపడింది. అయినా ఆమె తన సెలవును వాడుకోవచ్చు. పసిబిడ్డ తల్లిగా పూర్తి సమయాన్ని బిడ్డకు కేటాయించడం ఆమె హక్కు. దానికి ఎవరూ అభ్యంతరం చెప్పడానికి లేదు, అయినా ఆమెకు మనస్కరించలేదు. సెలవు రద్దు చేసుకుని విధుల్లో చేరిపోయారు. ‘నేను లేకపోతే ఇక్కడేదో ఆగిపోతుందని కాదు. కాకపోతే గతంలో ఎన్నడూ లేని ఒక ప్రత్యేకమైన పరిస్థితుల్లో ఉన్నాం. అటు ప్రభుత్వానికీ ఇటు ప్రజలకీ కూడా అధికారుల అవసరం ఉన్న సమయం ఇది. అందుకే ఒక అధికారిగా నా బాధ్యత నిర్వర్తించాలనుకున్నాను. అందరం ఒకరికొకరం తోడుగా నిలబడితేనే కదా విపత్తు వేళల్లో ధైర్యంగా ఉండేది. బాబుకు తల్లిగా నా పనులు నేను చేసుకుంటూనే అధికారిగా కూడా బాధ్యతలు నిర్వర్తించగలనని భావించే ఈ నిర్ణయం తీసుకున్నాను’ అంటారు సృజన.
బాబు పుట్టిన తర్వాత నెలన్నా నిండకముందే విధుల్లో చేరిపోయారామె. భర్తా, కుటుంబసభ్యులూ ఆమె నిర్ణయాన్ని గౌరవించారు. తమ సహకారం అందించడానికి ముందుకొచ్చారు. దాంతో అవసరమైన జాగ్రత్తలన్నీ తీసుకుని పసిబిడ్డను ఒళ్లో పెట్టుకునే అధికారిగా బాధ్యతలు నిర్వర్తించడం మొదలెట్టారామె. ఆ దృశ్యాన్ని ఎవరో సోషల్‌ మీడియాలో షేర్‌ చేయడంతో అది వైరల్‌ అయింది. కేంద్రమంత్రి గజేంద్రసింగ్‌ దాన్ని ట్వీట్‌ చేస్తూ ఇలాంటి అధికారులను చూసి దేశం గర్విస్తోందన్నారు. అందరు ఉద్యోగినుల్లానే ప్రసూతి సెలవు పెట్టినప్పుడు తానూ బిడ్డతో కొన్ని నెలలపాటు ఆనందంగా గడపొచ్చని అనుకునేదాన్ననీ, ఇలాంటి పరిస్థితి వస్తుందని ఊహించలేదనీ అంటారు సృజన. తన నిర్ణయం వల్ల కొంతమందికి మేలు జరిగినా చాలంటారామె. బాబుని చూసుకుంటూ ఉద్యోగం చేయడం కొంచెం కష్టమే అయినా దీనివల్ల టైమ్‌ మేనేజ్‌మెంట్‌ అలవాటు అయిందంటారు సృజన.
పిల్లల్ని దగ్గరకు తీసుకోలేకపోతున్నా...: డాక్టర్‌ ప్రతిభాలక్ష్మి
ఉస్మానియా ఆస్పత్రిలో పనిచేస్తున్న డాక్టర్‌ ప్రతిభాలక్ష్మికి ఇద్దరూ చిన్న పిల్లలు. వారికోసం ఒకప్పుడు ఎప్పుడెప్పుడు ఇంటికెళ్లాలా అని ఎదురుచూసేదాన్ననీ ఇప్పుడు ఇంటికెళ్లాలంటే భయమేస్తోందనీ అంటారు ప్రతిభ. ‘ఒకరికి ఏడేళ్లు ఒకరికి మూడేళ్లు. ఇంటికెళ్లగానే చిన్నవాడు వచ్చి ఎత్తుకోమంటాడు. గంటల తరబడి పేషెంట్ల మధ్య ఉండి ఇంటికెళ్లాక పిల్లల్ని దగ్గరికి తీసుకోవాలంటేనే భయమేస్తోంది. మనసారా వారిని గుండెలకు హత్తుకోలేకపోతున్నా. శుభ్రంగా స్నానం చేసినా ఒకవేళ అప్పటికే నాకు వైరస్‌ సోకితే నా ఊపిరి తగిలినా వాళ్లకి ప్రమాదమే కదా. పీపీఈలు ధరించి ఎన్ని జాగ్రత్తలు తీసుకున్నా ఏవీ నూరు శాతం సురక్షితం కావు’ అంటారు ప్రతిభ. అందుకే పనిగంటలు ఎక్కువైనప్పుడు వైరస్‌ రిస్క్‌ ఎక్కువని పిల్లల్ని అమ్మమ్మా తాతయ్యల దగ్గర వదిలేస్తున్నారామె. కొన్నిరోజులు తమను తాము గమనించుకుని వైరస్‌ లక్షణాలు ఏమీ కన్పించకపోతే అప్పుడు పిల్లల్ని ఇంటికి తెచ్చుకుంటున్నారు. ఒకపక్క పెద్దవాళ్లకి పిల్లల బాధ్యత అప్పజెబుతున్నందుకూ, మరోపక్క తమవల్ల వాళ్లకి వైరస్‌ వ్యాపించే ప్రమాదం ఉన్నందుకూ చాలా ఒత్తిడికి లోనవుతున్నామంటారు ప్రతిభ.
ఉస్మానియా కోవిడ్‌ సెంటర్‌ కాకపోయినా తమకు ప్రమాదం ఎక్కువే నంటారామె. ఆస్పత్రులేవీ అందుబాటులో లేకపోయేసరికి ఉస్మానియాకి సీరియస్‌ కేసుల తాకిడి ఎక్కువైంది. వాటిల్లో తెలియకుండానే పాజిటివ్‌ కేసులూ ఉంటున్నాయి. అత్యవసర పరిస్థితుల్లో వచ్చిన రోగికి చికిత్స చేసేటప్పుడు డాక్టర్లకు సరైన జాగ్రత్తలు తీసుకునే వెసులుబాటు ఉండదు. కరోనా లక్షణాలు కన్పిస్తే అక్కడే పరీక్షించి పాజిటివ్‌ వస్తే గాంధీకి తరలిస్తున్నారు. దాంతో ఉస్మానియా సిబ్బందికీ కరోనా వైరస్‌ బాధితుల మధ్య గడపడం తప్పడం లేదంటారు ప్రతిభ.
నాన్న నాకు మరో బిడ్డ...: అరుణ, స్టాఫ్‌ నర్స్
గాంధీ ఆస్పత్రిని ప్రత్యేకంగా కొవిడ్‌ చికిత్సలకు కేటాయించడంతో అక్కడ సిబ్బంది గత రెండు నెలలుగా ఇంటినీ కుటుంబ సభ్యుల్నీ మర్చిపోయి విధులు నిర్వర్తిస్తున్నారు. స్టాఫ్‌ నర్స్‌గా పనిచేస్తున్న అరుణకి ఇంటిని తలచుకోగానే నాన్న గుర్తొస్తాడు. ఆమెకు ఇద్దరు పిల్లలున్నారు. ‘టీనేజ్‌లో ఉన్న పిల్లల గురించి నాకు దిగుల్లేదు, అమ్మానాన్నల్ని తలచుకుంటేనే బాధగా ఉంటుంది. నాన్నకి ఎనభై ఏళ్లు. తనకి పాక్షిక పక్షవాతం సమస్య ఉంది. చిన్నపిల్లవాడిలా ప్రవర్తిస్తారు. నాకిప్పుడు తను చిన్న కొడుకుతో సమానం. ఇంటికెళ్లే వేళకి గుమ్మం దగ్గరే కూర్చుని ఉంటారు. నేను వెళ్లేదాకా భోజనం చేయరు. అమ్మకీ డెభ్బై అయిదేళ్లు. షుగరూ హార్ట్‌ ప్రాబ్లమ్‌ ఉన్నాయి. నా వల్ల వాళ్లకి వైరస్‌ ప్రమాదం ఉంటుందని నేను ఇంటికి వెళ్లకుండా హాస్టల్లోనే ఉంటున్నాను. నా భర్తా పిల్లలూ వారిని జాగ్రత్తగా చూసుకుంటున్నారు. నెల రోజులు నాన్నని చూడకుండా ఎప్పుడూ లేను...’ అనే అరుణ డ్యూటీ లేనప్పుడు ప్రభుత్వం ఏర్పాటుచేసిన వసతిగృహంలో ఉంటున్నారు.
వారం రోజులు డ్యూటీ చేసి, ఆ తర్వాత మూడు రోజులు విశ్రాంతి తీసుకుంటారు. డిపార్ట్‌మెంట్‌లో అవసరాన్ని బట్టి నర్సుల విశ్రాంతి రోజులు మారుతుంటాయి. ఈ లోపల కరోనా వైరస్‌ సోకిన లక్షణాలేమైనా బయటపడితే క్వారంటైన్‌లో ఉండాలి. పాజిటివ్‌ అని తేలితే ఐసొలేషనూ తప్పదు. అవి రెండూ ఇప్పుడు తమకి మామూలు విషయాలై పోయాయంటారు అరుణ. ఆమె తోటి నర్సులు చాలామంది చిన్నపిల్లల్ని అమ్మా నాన్నల దగ్గరో అత్తామామల దగ్గరో వదిలేసి హాస్టల్లో ఉంటున్నారట. ‘ఎన్ని రోజులైనా, ఎంత పనైనా చేయొచ్చు, పని చేయడానికి మాకేం భయం లేదు కానీ కుటుంబానికి దూరంగా ఉండడమే బాధగా ఉంది. ప్రస్తుతం సమాజానికి మా అవసరం ఉంది కాబట్టి ఆ బాధను మౌనంగా భరిస్తున్నాం...’ అంటారామె.