కరోనా (Corona) మహమ్మారి కుటుంబాలను చిదిమేస్తోంది.. బంధాలను తుంచేస్తోంది.. రక్తబంధాలను తెంచేస్తోంది.. ఒక విషాదాన్ని మరిచిపోయేలోపే మరో పెనువిషాదం.. ఒకరిని కాటికి సాగనంపి వచ్చేలోపే మరోసారి మృత్యుదేవత తలుపు తట్టడం. మరొకరిని వెంటపెట్టుకునిపోవడం! పగవాళ్లకు కూడా రావద్దని కోరుకునే కొండంత కష్టమిది! మొన్నటివరకు అన్యోన్యంగా గడిపిన ఓ పెద్ద కుటుంబాన్ని (Big Family) ఈ మహమ్మారి కన్నీటి సంద్రంలో ముంచింది.
చికిత్సకే రూ. కోటి...
వారంతా ఏడుగురు అన్నదమ్ములు, ఇద్దరు ఆడబిడ్డలు.. వారి పిల్లలు, బంధువులతో కలిపి 252 మంది ఉన్న ‘జగమంత కుటుంబం’. గత ఐదు నెలల్లో ఒకరి తరువాత ఒకరుగా 89 మంది కొవిడ్ బారినపడగా 18 మంది చనిపోయారు. ఒకరో ఇద్దరికో కొవిడ్ సోకగానే చికిత్సకు ఏర్పాట్లు, ఆసుపత్రి కోసం వెతుకులాడుతుండగానే మరో ఫోన్‌ వచ్చేది.. ఫలానా ఊళ్లో ఫలానా కుటుంబంలో కరోనా కాలుపెట్టిందనే విషయం తెలిసేది. వారి కోసం ఏర్పాట్లు పూర్తయ్యేలోపు మరొకరి బాధ్యత మీదపడేది. వీరందరికీ క్వారంటైన్‌ ఏర్పాట్లు.. చికిత్సకు ఖర్చుల కోసం వెతుకులాట.. సర్దుబాట్లు.. ఇంతమందికి ఆసుపత్రి ఖర్చులు దాదాపు కోటి రూపాయలపైనే కావడం గమనార్హం.
తీరని వేదన...
ఇంత చేసినా కొందరిని పోగొట్టుకుని తీరని వేదన. చిత్తనూరి పాండురంగయ్య, ఈశ్వరయ్య, శంకరయ్య, సుధాకర్‌ (రాధ), ప్రకాశ్‌, పరమేశ్వర్‌, అశోక్‌కుమార్‌, లక్ష్మి, మరో సోదరి కుటుంబాలు ఉద్యోగ, వ్యాపార బాధ్యతల రీత్యా హైదరాబాద్‌, కల్వకుర్తి, జడ్చర్ల ప్రాంతాల్లో నివసిస్తున్నాయి. వేర్వేరు ఊళ్లలో ఉంటున్నా తరచూ వారంతా ఏదో ఒక సందర్భంలో కలుసుకునేవారు.. అంతా తలాకాస్తా వేసుకుని 18 ఏళ్లపాటు ఓ అనాథాశ్రమాన్ని నిర్వహించారంటే ఆ కుటుంబాల మధ్య అనుబంధం అర్థమవుతుంది.
ఒకరి వెంట మరొకరు..