తెలిసి తెలియని వయసులో అన్నకు కట్టే రాఖీ విలువ ఎంత తక్కువైనా తను ఇచ్చే చిల్లర పైసల విలువ చెప్పలేనిది. చెల్లి జోలికి ఎవరైనా వస్తే సత్తా లేకపోయినా అడ్డుకోలిగే మొదటి వ్యక్తి తనే. చిన్న చిన్న విషయాల్లో ఏడిపిస్తూ సంతోషించే అల్ప సంతోషి. అమ్మనాన్నలని విసిగిస్తూ చేసే అల్లరిలో తనను కొట్టిన ఫర్వాలేదు చెల్లిని కొట్టింది అని ఆనంద పడే మొదటి వ్యక్తి. గల్లీ క్రికిట్ తెలియకపోయినా ఇంట్లో చెల్లెలికి నేర్పించే కోచ్. ఏదైనా కొత్త విషయాన్ని నేర్పించడంలో బిల్డప్ కొట్టే గురువు. చిన్నతనంలో మొదటిసారి స్కూలుకి వెళ్లాలంటే తను ఉన్నాడనే ధైర్యం ఇచ్చే భరోసా.
కొంత వయసొచ్చాక అదే బంధం ఒకరినొకరని అర్థం చేసుకునేలా చేస్తుంది. అమ్మ తిడుతుంటే సర్దిచెపుతుంది. పొరుగువారి నుంచి కాపాడుతుంది. అమ్మ, నాన్నల తర్వాత నా అనుకునే మొదటి బంధం అది. చదువు రీత్యా, ఉద్యోగ రీత్యా విడిపోయినా వారి అనురాగానికి విలువ తగ్గదు. రోజూ మాట్లాడుకోపోయినా మాట్లాడినరోజు ఏదో తెలియని సంతోషాన్ని ఇస్తుంది. ఏ కష్టం వచ్చిన అన్న/తమ్ముడు ఉన్నాడనే ధైర్యాన్నిస్తుంది.