இந்தியாவில் ஒவ்வொரு முறை ஒரு பிரச்னை விவாதமாய் எழும்போதும் மக்கள் அதுகுறித்தான தங்களது பார்வையையும், விமர்சனத்தையும் சமூக வலைதளங்கள் மூலமாக பதிவிட்டுக்கொண்டிருப்பார்கள். அப்படி தற்காலத்தில் விமர்சனத்துக்கும், விவாதத்துக்கும் பேச்சுப்பொருளான ஒன்று நெப்போடிஸம். பாலிவுட் நடிகர் சுஷாந்த் சிங் ராஜ்புட் தற்கொலையை அடுத்து அவரது மரணத்துக்கு முக்கிய காரணியாக இருப்பது பாலிவுட் நடிகர்களின் நெப்போட்டிஸம்தான் என மக்கள் கொந்தளித்துக்கொண்டிருந்தனர்.
அந்தப் பேச்சு வந்ததிலிருந்தே பாலிவுட்டின் பல முன்னணி நடிகர்கள் (கான்கள், கபூர்கள், பட்கள்) இதில் சிக்கியுள்ளனர்.
இந்த நெப்போட்டிஸம் விவாதம் தென்னிந்திய ரசிகர்களையும் விட்டுவைக்கவில்லை. பல முக்கிய நடிகர்களின் மகன்கள், மகள்கள் விவாதத்துக்கு உள்ளாகினர். அந்த விவாதத்தில் விஜய்யும் இடம்பெறுவார். நெப்போட்டிஸம் ஒருபுறம் இருந்தாலும் அதனால் துறையில் வந்து சாதித்தவர்களின் எண்ணிக்கை தமிழ் சினிமாவில் குறைவுதான்.
காரணம் ரசிகர்கள் திறமைமிக்க நடிகரை தேர்ந்தெடுக்க கற்றுக்கொண்டிருக்கின்றனர், திரைப்படங்கள் குறித்தான பார்வையை மாற்றிக்கொண்டிருக்கின்றனர். நடிகர் விஜய் மீது பெருவாரியாய் விழும் விமர்சனமும் நெப்போட்டிஸம்தான். ஆரம்பத்தில் தோற்றத்துக்காக விமர்சிக்கப்பட்டாலும், தன்னைத்தானே செதுக்கிக்கொண்டு சினிமாவில் சாதித்து ஸ்டார் அந்தஸ்து பெற்ற பெருமை விஜய்யையே சாரும். அதில் அவர் ரசிகர்களுக்கும் பங்குண்டு.
நெப்போட்டிஸம் காரணமாக பாலிவுட் சினிமாவில் நுழைந்தாலும், நடிக்க குறிப்பாக மெத்தட் ஆக்டிங் கற்றுக்கொண்டு சாதித்துகாட்டியவர்களில் ரன்பிர் கபூர் குறிப்பிடப்படவேண்டியவர். இங்கே அவரை குறிப்பிடுவதற்கு காரணம், நெப்போட்டிஸத்தால் மட்டுமே ஒருவருக்கு திறமை இல்லை என்று நாம் கூறிவிடமுடியாது. அதிலும் விஜய் போன்று உச்சத்தில் இருக்கும் நடிகர், தந்தையின் (எஸ். ஏ. சந்திரசேகர்) வழிகாட்டலில் துறைக்குள் நுழைந்தவர் என்று எளிதாய் கூறிவிடமுடியாது.
'நடிக்க ஆசைபடுகிறேன்' என்று தந்தையிடம் கூறிவிட்டு சினிமாவில் நுழைந்த விஜய்யின் வழி எளிமையாக அமைந்துவிடவில்லை. அவர் கடந்துவந்த பாதையில் பல விமர்சனங்களும், கேலிப்பேச்சுகளும் இருந்தன. இருந்தும் அதை 'Ignore Negativity' என கடந்துவிட்டு ரசிகர்களுக்கான படங்களை கொடுத்தார் விஜய். ஆரம்பத்தில் தோல்விகளை சந்தித்த விஜய்க்கு பெயர் எடுத்துக்கொடுத்தது 'பிரியமுடன்' திரைப்படம்தான்.
அதைத்தொடர்ந்து தனது 'சார்மிங்' புன்னகையால் 'குஷி', 'பிரியமானவளே', 'ப்ரண்ட்ஸ்', 'பத்ரி' போன்ற திரைப்படங்கள் மூலம் ரசிகர்களின் மனம் கவர்ந்தார் விஜய். சற்று ஃபில் குட் பாணியில் இருந்த இந்தத் திரைப்படங்களில் இருந்து தனது ட்ராக்கை மாற்றிக்கொண்டு 'திருமலை', 'கில்லி' போன்ற திரைப்படங்கள் மூலம் கமர்ஷியல் திரைப்படங்களுக்கு தனது பச்சைகொடியை காட்டினார்.
'திருமலை' படத்துக்குப் பிறகு விஜய் மாஸ் ஹீரோ பட்டியலுக்குள் நுழைந்து தன்னைத்தானே மெருகேற்றிக்கொண்டார். ஸ்டைலாக தம் அடிப்பது, ஒவ்வொரு படத்திலும் கடினமாக நடனமாடி ரசிகர்களை கவருவது என்று ரசிகர்களுக்காகவே படங்களை தேர்வு செய்தார் விஜய். இதுபோன்ற ஒரு பண்பினை நாம் சூப்பர் ஸ்டார் ரஜினியிடம் காணலாம். 'நான் இப்படி பண்ணா ரசிகர்களுக்குப் பிடிக்கும்' என்ற ரஜினியை போலவே, 'இது ரசிகர்களுக்கு பிடிக்குமா' என்று யோசித்தே காட்சிகளில் நடித்தார் விஜய்.
அந்த விஷயத்தில் ரஜினியை விஜய் ஃபாலோ செய்தாரா என்று தெரியவில்லை. அரசியல், மேடையில் 'குட்டி கதை' என விஜய்யின் ஒவ்வொரு சின்னச் சின்ன அசைவும் ரஜினியுடன் ஒப்பிடுவதாய் இருந்தது. அடுத்த சூப்பர் ஸ்டார் என்னும் அளவுக்கு விஜய் வளர்ந்திருந்தார். அதுவரை பாக்ஸ் ஆஃபிஸில் டாப்பில் இருந்த ரஜினியை 'கில்லி' போன்ற மாஸ் திரைப்படங்கள் வாயிலாக வசூலில் நெருங்கினார்.