“ਜਿਸ ਦਿਨ ਡਾਕਟਰ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਮੇਰੀ ਰਿਪੋਰਟ ਵਿੱਚ ਛਾਤੀ ਦੇ ਕੈਂਸਰ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਦੁਨੀਆਂ ਉੱਥੇ ਹੀ ਰੁਕ ਗਈ ਹੈ। ਬਿਮਾਰੀ ਤੋਂ ਠੀਕ ਹੋਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣਾ ਤਾਂ ਦੂਰ, ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਜੀਅ ਸਕਾਂਗੀ। ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਸੋਚਦਿਆਂ ਮੈਂ ਇੱਕ ਵੱਖਰੀ ਕਿਸਮ ਦੇ ਤਣਾਅ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਇਹ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਰਾਜਸਥਾਨ ਜੈਪੁਰ ਦੀ ਅਰੁਣਾ ਵਾਜਪਾਈ (ਮੌਜੂਦਾ ਉਮਰ 45) ਦਾ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਾਲ 2016 ਵਿੱਚ ਛਾਤੀ ਦਾ ਕੈਂਸਰ ਹੋਇਆ ਸੀ।(Breast Cancer Awareness Month 2022)
ਅਰੁਣਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਇਸ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਬੀਮਾਰੀ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਖਤਮ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਹੈ। ਜਿਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਇਲਾਜ ਬਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਦੀ ਕਮੀ ਅਤੇ ਕੈਂਸਰ ਬਾਰੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਫੈਲਿਆ ਡਰ ਹੈ। ਜਦਕਿ ਸੱਚਾਈ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸਹੀ ਸਮੇਂ ਤੇ ਸਹੀ ਇਲਾਜ ਨਾਲ ਛਾਤੀ ਦੇ ਕੈਂਸਰ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਛਾਤੀ ਕੈਂਸਰ ਮਹੀਨੇ ਦੇ ਮੌਕੇ 'ਤੇ ਇਸ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਲੇਖ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣੇ ਸਾਰੇ ਬਚੇ ਹੋਏ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਛਾਤੀ ਦੇ ਕੈਂਸਰ ਨਾਲ ਲੜਨ ਦੀ ਲੜਾਈ ਸਿਰਫ ਸਰੀਰਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹੀ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਇਲਾਜ ਲੰਬਾ ਅਤੇ ਦਰਦਨਾਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਬਿਮਾਰੀ ਨਾਲ ਜੁੜੀਆਂ ਉਲਝਣਾਂ, ਠੀਕ ਨਾ ਹੋਣ ਦਾ ਡਰ, ਸਰੀਰ 'ਤੇ ਦਵਾਈਆਂ ਦਾ ਅਸਰ ਅਤੇ ਵਾਲਾਂ, ਸੁੰਦਰਤਾ ਅਤੇ ਸਿਹਤ 'ਤੇ ਇਸ ਦਾ ਅਸਰ ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕੀਤਾ ਇਸ ਸੰਘਰਸ਼ ਨੇ: ਕੈਂਸਰ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਅਧਿਆਪਕਾ ਅਰੁਣਾ ਬਾਜਪਾਈ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕੈਂਸਰ ਬਾਰੇ ਦੂਜੇ ਪੜਾਅ ਵਿੱਚ ਪਤਾ ਲੱਗਾ। ਉਸ ਦੀ ਸੱਜੀ ਛਾਤੀ ਵਿਚ ਇਕ ਗੱਠ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਕੰਮ ਦੇ ਰੁਝੇਵਿਆਂ ਅਤੇ ਆਲਸ ਕਾਰਨ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਉਸ ਗਠੜੀ ਵਿਚ ਕੁਝ ਤਕਲੀਫ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਬੁਖਾਰ, ਉਲਟੀਆਂ ਆਉਣਾ, ਹਾਰਮੋਨਸ ਵਿਚ ਗੜਬੜੀ ਆਦਿ ਵਰਗੀਆਂ ਕੁਝ ਹੋਰ ਸਰੀਰਕ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਵੀ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਈਆਂ। ਛਾਤੀ ਦੇ ਆਕਾਰ ਵਿਚ ਫਰਕ ਨਜ਼ਰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਅਜਿਹੇ 'ਚ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਡਾਕਟਰ ਦੀ ਸਲਾਹ ਲਈ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਟੈਸਟ ਕਰਵਾਉਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ। ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕੈਂਸਰ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਹੋਈ ਸੀ।
ਉਸ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਕੈਂਸਰ ਦੇ ਇਲਾਜ ਦਾ ਸਫ਼ਰ ਆਸਾਨ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਛਾਤੀ ਦੀ ਸਰਜਰੀ ਅਤੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਥੈਰੇਪੀ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਦਰਦਨਾਕ ਸੀ। ਕਈ ਵਾਰ ਨਤੀਜੇ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਰਹੇ ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਸਥਿਤੀ ਵਿਗੜ ਗਈ। ਪਰ ਡਾਕਟਰ ਦੀ ਹੱਲਾਸ਼ੇਰੀ ਅਤੇ ਛਾਤੀ ਦੇ ਕੈਂਸਰ ਬਾਰੇ ਵਧੇਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਨਾਲ, ਪਹਿਲਾਂ ਉਮੀਦ ਵਧਦੀ ਰਹੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਿ ਮੈਂ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਸਕਦੀ ਹਾਂ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਅਫਸੋਸ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਡਾਕਟਰਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ 'ਚ ਦੇਰੀ ਕਿਉਂ ਕੀਤੀ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਇਲਾਜ ਦੌਰਾਨ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਘੱਟ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਸਨ। ਪਰ ਉਹ ਇਹ ਵੀ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਸਫ਼ਰ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਨਸਿਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਦਿੱਲੀ ਦੀ ਨੀਲਿਮਾ ਵਰਮਾ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ 2014 ਵਿੱਚ ਛਾਤੀ ਦੇ ਕੈਂਸਰ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗਿਆ ਸੀ। ਦਰਅਸਲ ਉਸ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿਚ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਛਾਤੀ ਦੇ ਕੈਂਸਰ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਇਹ ਬਿਮਾਰੀ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਦੀਆਂ ਛਾਤੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਿੱਚ ਕੈਂਸਰ ਸੈੱਲ ਪਾਏ ਗਏ ਸਨ। ਕੈਂਸਰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਫੈਲ ਗਿਆ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਦੀ ਇੱਕ ਛਾਤੀ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਲਈ ਸਰਜਰੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਪਰ ਕੀਮੋ ਅਤੇ ਹੋਰ ਥੈਰੇਪੀ ਦਾ ਅਸਰ ਉਸ ਦੇ ਸਰੀਰ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਲਾਜ ਅਤੇ ਸਹੀ ਦੇਖਭਾਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਠੀਕ ਸੀ। ਪਰ ਸਰਜਰੀ ਤੋਂ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ, ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਦੂਜੀ ਛਾਤੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕੈਂਸਰ ਹੋਣ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਹੋਈ। ਪਰ ਇਸ ਵਾਰ ਉਹ ਬਹੁਤੀ ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕੈਂਸਰ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗਾ, ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਛਾਤੀ ਦਾ ਕੈਂਸਰ ਤੀਜੇ ਪੜਾਅ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਦੂਜੀ ਸਰਜਰੀ 'ਚ ਦੂਜੀ ਬ੍ਰੈਸਟ ਕੱਢਣ, ਕੀਮੋਥੈਰੇਪੀ ਅਤੇ ਸਾਰੀਆਂ ਥੈਰੇਪੀਆਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਬਚਾਇਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਿਆ।
ਕਿਉਂਕਿ ਨੀਲਿਮਾ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਛਾਤੀ ਦੇ ਕੈਂਸਰ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਵੀ ਉਹ ਇਸ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸਾਰੀਆਂ ਸਾਵਧਾਨੀਆਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਨਿਯਮਤ ਅੰਤਰਾਲਾਂ 'ਤੇ ਆਪਣਾ ਚੈੱਕਅਪ ਕਰਵਾਇਆ। ਅਜਿਹੀ ਹੀ ਇੱਕ ਜਾਂਚ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਛਾਤੀ ਦਾ ਕੈਂਸਰ ਹੋਣ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਸਹੀ ਇਲਾਜ ਅਤੇ ਸਾਰੀਆਂ ਸਾਵਧਾਨੀਆਂ ਵਰਤਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਹੁਣ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੈਂਸਰ ਮੁਕਤ ਹੈ।