ਮਾਹਿਰਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਡਾਕਟਰਾਂ ਨੂੰ ਐਂਟੀਬਾਇਓਟਿਕਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਅਜਿਹੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਰਨ 'ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਨਵਜੰਮੇ ਬੱਚੇ ਦੇ ਮਾਈਕ੍ਰੋਬਾਇਓਮ ਨੂੰ ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨੁਕਸਾਨ ਹੋਵੇ। ਸਾਡੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਰੋਗਾਣੂਆਂ ਦਾ ਸਮੂਹ ਮੌਜੂਦਾ ਦਿਸ਼ਾ-ਨਿਰਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਤਹਿਤ ਐਂਟੀਬਾਇਓਟਿਕਸ ਦੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਜੋ ਕਿ ਵਿਆਪਕ-ਸਪੈਕਟ੍ਰਮ ਵਜੋਂ ਜਾਣੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।
ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਨਵਜੰਮੇ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਚਾਰ ਤੋਂ 10 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਵਿੱਚ ਸ਼ੱਕੀ ਲਾਗਾਂ ਲਈ ਤਜਵੀਜ਼ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਮਾਹਿਰਾਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਐਂਟੀਬਾਇਓਟਿਕਸ ਨੂੰ ਬੇਲੋੜਾ ਤਜਵੀਜ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਦਵਾਈਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਅਨੁਪਾਤ ਨੂੰ ਲਾਗ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਇਹ ਓਵਰਪ੍ਰਸਕ੍ਰਿਪਸ਼ਨ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਤੁਰੰਤ ਇਲਾਜ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਹੈ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਲਾਗ ਦਾ ਪਤਾ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਕੋਈ ਵੀ ਦੇਰੀ ਜਲਦੀ ਜਾਨਲੇਵਾ ਬਣ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਏਡਿਨਬਰਗ ਅਤੇ ਬਰਮਿੰਘਮ ਦੀਆਂ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਅਤੇ ਸਪਾਰਨ ਹਸਪਤਾਲ ਅਤੇ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਮੈਡੀਕਲ ਸੈਂਟਰ, ਨੀਦਰਲੈਂਡਜ਼ ਦੇ ਖੋਜਕਰਤਾਵਾਂ ਨੇ 227 ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਕਲੀਨਿਕਲ ਅਜ਼ਮਾਇਸ਼ ਦਾ ਆਯੋਜਨ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਐਂਟੀਬਾਇਓਟਿਕਸ ਇੱਕ ਨਵਜੰਮੇ ਬੱਚੇ ਦੇ ਮਾਈਕ੍ਰੋਬਾਇਓਮ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਸ਼ੱਕੀ ਸੇਪਸਿਸ ਵਾਲੇ ਲਗਭਗ 147 ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਤਿੰਨ ਮਿਆਰੀ ਐਂਟੀਬਾਇਓਟਿਕ ਇਲਾਜਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਉਹਨਾਂ 80 ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਜਿਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਸ਼ੱਕੀ ਲਾਗ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਐਂਟੀਬਾਇਓਟਿਕਸ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ। ਇੱਕ ਗੁਦਾ ਜਾਂ ਟੱਟੀ ਦਾ ਨਮੂਨਾ ਇਲਾਜ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਇੱਕ, ਚਾਰ ਅਤੇ 12 ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਨਮੂਨਿਆਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਉਹਨਾਂ ਰੋਗਾਣੂਆਂ ਲਈ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਵੇਂ ਬਣੇ ਮਾਈਕ੍ਰੋਬਾਇਓਮ ਨੂੰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਰੋਗਾਣੂਨਾਸ਼ਕ ਪ੍ਰਤੀਰੋਧ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਦੇ ਜੀਨਾਂ ਲਈ।
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਵਜੰਮੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਐਂਟੀਬਾਇਓਟਿਕਸ ਦੀ ਤਜਵੀਜ਼ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਐਂਟੀਬਾਇਓਟਿਕਸ ਨਾਲ ਇਲਾਜ ਨਾ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਵਿੱਚ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਬਿਫਿਡੋਬੈਕਟੀਰੀਅਮ ਸਪੀਸੀਜ਼ ਦੇ ਪੱਧਰਾਂ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਕਮੀ ਦਿਖਾਈ। ਇਹ ਰੋਗਾਣੂ ਮਨੁੱਖੀ ਛਾਤੀ ਦੇ ਦੁੱਧ ਦੇ ਪਾਚਨ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅੰਤੜੀਆਂ ਦੀ ਸਿਹਤ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਲਾਗ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਇਮਿਊਨ ਰੱਖਿਆ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦੇ ਹਨ।