ਹੈਦਰਾਬਾਦ: 6 ਅਗਸਤ, 1945 ਨੂੰ, ਯੂਐਸ ਦੀ ਹਵਾਈ ਫ਼ੌਜ ਨੇ ਜਾਪਾਨ ਦੇ ਹੀਰੋਸ਼ੀਮਾ 'ਤੇ ਪਰਮਾਣੂ ਬੰਬ ਸੁੱਟੇ ਸੀ। ਹੀਰੋਸ਼ੀਮਾ ਅਤੇ ਨਾਗਾਸਾਕੀ 'ਤੇ ਹੋਏ ਪਰਮਾਣੂ ਬੰਬ ਧਮਾਕਿਆਂ ਦੀ ਅੱਜ 75ਵੀਂ ਵਰ੍ਹੇਗੰਢ ਹੈ। ਇਸ ਹਮਲੇ ਵਿੱਚ ਲੱਖਾਂ ਲੋਕ ਮਾਰੇ ਗਏ ਅਤੇ ਲੱਖਾਂ ਲੋਕ ਇਸ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਏ ਸਨ। ਹਮਲੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸਿਹਤ 'ਤੇ ਵੀ ਅਸਰ ਪਿਆ।
ਬੱਚਿਆਂ ਤੇ ਪਰਮਾਣੂ ਬੰਬ ਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ
ਪਰਮਾਣੂ ਬੰਬ ਦੇ ਡਿੱਗਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਚੇ ਹੋਏ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਹੀਰੋਸ਼ੀਮਾ ਅਤੇ ਨਾਗਾਸਾਕੀ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 70 ਹਜ਼ਾਰ ਨਵਜੰਮੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ ਗਈ, ਨਾਗਾਸਾਕੀ ਵਿੱਚ 500 ਤੋਂ 800 ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ ਗਈ।
ਉਸ ਸਮੇਂ ਜੈਨੇਟਿਕ ਸੱਟਾਂ ਜਾਂ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਕੋਈ ਸੰਕੇਤ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਪਰ ਸਾਲ 2008 ਵਿੱਚ ਪਰਮਾਣੂ ਬੰਬ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਲੋਕਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਬਾਰੇ ਨਵੇਂ ਅਧਿਐਨਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਡੀਐਨਏ ਵਿੱਚ ਜੈਨੇਟਿਕ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਅਤੇ ਪੈਥੋਲੋਜੀਜ਼ ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਹ ਅਧਿਐਨ ਡੀਐਨਏ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਅਤੇ ਡੀਐਨਏ ਦੁਆਰਾ ਹੋਣ ਵਾਲੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦਗਾਰ ਸਾਬਤ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਸਰੀਰਕ ਸੱਟਾਂ ਅਤੇ ਰੇਡੀਏਸ਼ਨ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਪਰਮਾਣੂ ਬੰਬ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੀਰੋਸ਼ੀਮਾ ਅਤੇ ਨਾਗਾਸਾਕੀ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮਨਾਂ ਉੱਤੇ ਪਿਆ। ਲੋਕ ਪਰਮਾਣੂ ਹਮਲੇ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਸਨ। ਇਹ ਡਰ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮਨਾਂ ਅਤੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਘਰ ਕਰ ਗਿਆ।
ਹੀਰੋਸ਼ੀਮਾ ਅਤੇ ਨਾਗਾਸਾਕੀ ਦੀ ਦੁਖਾਂਤ ਸਿਰਫ਼ ਜਾਪਾਨ ਵਿੱਚ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਬਲਕਿ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਸਾਰੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰੀ ਬਣਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਪੀਹੜੀਆਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਭਲਾਈ ਕਿਸੇ ਵੀ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਪਰਮਾਣੂ ਹਮਲਾ ਨਾ ਹੋਵੇ ਤੇ ਹਮਲੇ ਨੂੰ ਰੋਕਿਆ ਜਾਵੇ।
ਲੰਮੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ
ਪਰਮਾਣੂ ਬੰਬ ਦੇ ਲੰਮੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਲੂਕੇਮੀਆ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਏ ਸੀ। ਲੂਕੇਮੀਆ (ਬਲੱਡ ਕੈਂਸਰ) ਦਾ ਅਸਰ ਹਮਲੇ ਤੋਂ ਲਗਭਗ ਦੋ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਲਗਭਗ ਚਾਰ ਤੋਂ ਛੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰਭਾਵ ਇਹ ਅਸਰ ਸਿਖਰ ਉੱਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ।
ਬੱਚੇ ਇਸ ਪਰਮਾਣੂ ਹਮਲੇ ਨਾਲ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਏ ਸਨ। ਪਰਮਾਣੂ ਬੰਬ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਆਬਾਦੀ ਅਤੇ ਕੁੱਝ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਦੇ ਅੰਤਰ ਨਾਲ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮਾਣੂ ਹਮਲੇ ਨੇ ਲੂਕੇਮੀਆ ਉੱਤੇ ਕਿੰਨਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਇਆ ਸੀ।
ਰੇਡੀਏਸ਼ਨ ਇਫੈਕਟਸ ਰਿਸਰਚ ਫਾਉਂਡੇਸ਼ਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਪਰਮਾਣੂ ਹਮਲੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਹੋਏ 46 ਫ਼ੀਸਦੀ ਲੋਕ ਲੂਕੇਮੀਆ ਦੇ ਸ਼ਿਕਾਰ ਸਨ।
ਹਮਲੇ ਦੇ ਲਗਭਗ 10 ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਕੈਂਸਰ ਦੇ ਕੇਸਾਂ ਅਤੇ ਕੈਂਸਰ ਦੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ। ਇਹ ਵਾਧਾ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ 1956 ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਫਿਰ ਹੀਰੋਸ਼ੀਮਾ ਅਤੇ ਨਾਗਾਸਾਕੀ ਵਿੱਚ ਪਰਮਾਣੂ ਬੰਬਾਂ ਦੁਆਰਾ ਫੈਲਣ ਵਾਲੇ ਰੇਡੀਏਸ਼ਨ ਨਾਲ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਕੈਂਸਰ ਦੇ ਜੋਖ਼ਮਾਂ ਬਾਰੇ ਅੰਕੜੇ ਇਕੱਠੇ ਕਰਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ।
ਸੋਲਡ ਕੈਂਸਰ (ਲੂਕੇਮੀਆ ਨਹੀਂ) ਦਾ ਅਧਿਐਨ ਹੀਰੋਜ਼ ਇੰਟਰਨੈਸ਼ਨਲ ਕਾਰਪੋਰੇਸ਼ਨ ਦੇ ਡੇਲ ਐਲ ਪ੍ਰੈਸਟਨ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਾਲੀ ਟੀਮ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਇਹ ਅਧਿਐਨ ਸਾਲ 2003 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਇਆ ਸੀ।
ਅਧਿਐਨ ਨੇ ਅਨੁਮਾਨ ਲਗਾਇਆ ਗਿਆ ਕਿ ਰੇਡੀਏਸ਼ਨ ਤੋਂ ਸੋੋਲਡ ਕੈਂਸਰਾਂ ਤੋਂ ਲੂਕਿਮੀਆ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਵਿੱਚ 10.7 ਫ਼ੀਸਦੀ ਘੱਟ ਹੈ।
ਪਰਮਾਣੂ ਬੰਬ ਧਮਾਕੇ ਤਕਰੀਬਨ 10 ਸਕਿੰਟਾਂ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਇਸਦਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦਹਾਕਿਆਂ ਤੱਕ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਈ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਝੱਲਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
ਪਰਮਾਣੂ ਹਮਲੇ ਦੇ ਪੰਜ ਤੋਂ ਛੇ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਲੂਕੇਮੀਆ ਵਧਦਾ ਗਿਆ। ਲਗਭਗ ਇੱਕ ਦਹਾਕੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲੋਕ ਥਾਇਰੇਡ, ਛਾਤੀ, ਫੇਫ਼ੜੇ ਤੇ ਹੋਰ ਕੈਂਸਰਾਂ ਤੋਂ ਪੀੜਤ ਹੋਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਏ ਜੋ ਆਮ ਦੂਰ ਤੋਂ ਕਾਫ਼ੀ ਜ਼ਿਆਦਾ
ਬੰਬ ਧਮਾਕਿਆਂ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਆਈ ਗਰਭਵਤੀ ਔਰਤਾਂ ਵਿੱਚ ਗਰਭਪਾਤ ਅਤੇ ਨਵਜੰਮੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਮੌਤ ਦਰ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਹੋਇਆ। ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਬੌਧਿਕ ਅਤੇ ਸਰੀਰਕ ਯੋਗਤਾ ਵੀ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਹੋਈ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਕੈਂਸਰ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ ਹੋਣ ਦੀ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਵੀ ਵਧੀਆਂ। 75 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਲੋਕ ਪਰਮਾਣੂ ਬੰਬ ਦੇ ਰੇਡੀਏਸ਼ਨ ਦੇ ਖ਼ਤਰੇ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਫੈਲਦੀਆਂ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਹਨ।
ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਪ੍ਰਭਾਵ
ਪਰਮਾਣੂ ਬੰਬ ਧਮਾਕੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੇਡੀਏਸ਼ਨ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਆਏ ਲੋਕ ਤਣਾਅ ਵਿੱਚ ਸਨ। ਹਮਲੇ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਸਰੀਰਕ, ਸਮਾਜਕ ਅਤੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਇਆ।
ਰੇਡੀਏਸ਼ਨ ਕਾਰਨ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਜਲਣਸ਼ੀਲ ਹੋਣ ਦੇ ਇਲਾਵਾ, ਹਮਲੇ ਵਿੱਚ ਮਿਲੇ ਜ਼ਖ਼ਮ, ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮੋਮ ਪਾਉਣ (ਵਾਲਾਂ ਦੇ ਝੜਨ), ਖੂਨ ਵਗਣਾ ਅਤੇ ਦਸਤ ਦੀ ਸਿ਼ਕਾਇਤਾਂ ਆਉਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈਆਂ। ਇਹ ਸ਼ਿਕਾਇਤਾਂ ਵੀ ਇਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਉਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈਆਂ ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਤੰਦਰੁਸਤ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਸਨ।
ਪਰਿਵਾਰਕ ਮੈਂਬਰਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਆਮ ਉਥਲ-ਪੁਥਲ ਦੇ ਨਾਲ, ਕੈਂਸਰ ਦੀ ਵੱਧ ਰਹੀ ਘਟਨਾ ਅਤੇ ਰੇਡੀਏਸ਼ਨ ਦੇ ਵੱਧ ਰਹੇ ਪ੍ਰਵਾਭ ਦੀਆਂ ਖ਼ਬਰਾਂ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਅਤੇ ਡਰ ਨੂੰ ਵਧਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਇਸ ਨਾਲ ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੋਇਆ ਕਿ ਪਰਮਾਣੂ ਹਮਲੇ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿਸ ਹੱਦ ਤੱਕ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਪਾਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਰੇਡੀਏਸ਼ਨ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਹਾਲਾਂਕਿ 1950 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਹੀਰੋਸ਼ੀਮਾ ਅਤੇ ਨਾਗਾਸਾਕੀ ਦੇ ਮਨੋਵਿਗਿਆਨਕਾਂ ਨੇ ਨਯੂਰੋਟਿਕ ਲੱਛਣਾਂ, ਆਮ ਥਕਾਵਟ, ਐਮਨੇਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਇਕਾਗਰਤਾ ਦੀ ਘਾਟ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਆਟੋਨੋਮਿਕ ਨਰਵ ਅਸੰਤੁਲਨ ਦੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਹੋਈ ।
ਆਰਈਆਰਐਫ਼ ਪ੍ਰਸ਼ਨਾਵਲੀ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੱਛਣਾਂ ਦਾ ਖ਼ੁਲਾਸਾ ਕੀਤਾ ਜੋ ਹੁਣ ਪੋਸਟ ਟਰਾਮੈਟਿਕ ਸਟਰੈਸ ਡਿਸਆਰਡਰ (ਪੀਟੀਐਸਡੀ) ਵਿੱਚ ਵਰਣਿਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹੜ੍ਹਾਂ, ਭੁਚਾਲਾਂ ਤੇ ਜਵਾਲਾਮੁਖੀ ਫਟਣ ਵਰਗੀਆਂ ਆਫ਼ਤਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਹਮਲੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਏ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸਰੀਰਕ ਲੱਛਣ ਜਿਵੇਂ ਚੱਕਰ ਆਉਣੇ, ਸਿਰ ਦਰਦ ਵਰਗੇ ਸਰੀਰਕ ਲੱਛਣਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਘਟਨਾ ਨੂੰ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਯਾਦ ਕਰਨਾ ਤੇੇ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋਣਾ, ਅਸ਼ਾਂਤੀ, ਅਚੱਲਤਾ ਦੀ ਵਧਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ, ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਆਦਿ ਸ਼ਾਮਲ ਸੀ।
