ਕਾਂਕਸਾ (ਪੱਛਮੀ ਬੰਗਾਲ): ਆਸਕਰ ਵਾਈਲਡ ਨੇ ਆਪਣੀ 'ਦ ਹੈਪੀ ਪ੍ਰਿੰਸ' ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਚਿੜੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਮੂਰਤੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇੱਕ ਬੇਮਿਸਾਲ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਦਰਸਾਇਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਤਾਰੇਦਾਰ ਪੰਛੀ ਨਾਲ ਪਿੰਡ ਦੀ ਕੁੜੀ ਦੇ ਅਜੀਬ ਅਤੇ ਮਨਮੋਹਕ ਮੋਹ ਪਿਆਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਕਿ ਪ੍ਰੇਮ ਕਹਾਣੀ ਕਦੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਪਰ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਪੱਛਮੀ ਬਰਦਵਾਨ ਦੇ ਕਾਂਕਸਾ ਦੇ ਸ਼ਿਵਪੁਰ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਸਕੂਲ ਦੀ ਤੀਜੀ ਜਮਾਤ ਦੀ ਵਿਦਿਆਰਥਣ ਅੰਕਿਤਾ ਬਾਗੜੀ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਇਹ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਪੰਛੀ ਵੀ ਨਾਲ ਹੁੰਦਾ ਸੀ।
ਮਿੱਠੂ -ਅੰਕਿਤਾ ਦੁਆਰਾ ਪੰਛੀ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਨਾਂ ਹੈ। ਇਸ ਛੋਟੀ ਕੁੜੀ ਲਈ ਇੱਕ ਸੁਹਜ ਅਤੇ ਬੇਦਾਗ ਪਿਆਰ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਵੀ। ਹਰ ਰੋਜ਼, ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਅੰਕਿਤਾ ਕਲਾਸ ਰੂਮ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਬੈਂਚ 'ਤੇ ਬੈਠਦੀ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸਿਰ 'ਤੇ ਖੰਭਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਕੋਮਲ ਲਹਿਰ ਵੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਮੀਠੂ ਤਾਰੇ ਵਾਲਾ ਪੰਛੀ, ਉਸਦੇ ਮੋਢੇ 'ਤੇ ਬੈਠਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਮਿੱਠੂ ਕੋਈ ਆਮ ਪੰਛੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਇਹ ਇੱਕ ਆਜਾਦ ਆਤਮਾ ਸੀ, ਜੋ ਉਦੋਂ ਉੱਡਦੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਦੋਂ ਘੰਟੀ ਵੱਜਦੀ ਸੀ ਜਾਂ ਬੱਚੇ ਕਲਾਸਰੂਮ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਣ ਲੱਗ ਪੈਂਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਦੀ ਥਾਂ ਇਹ ਉੱਥੇ ਹੀ ਰੁਕਦਾ ਅਤੇ ਅੰਕਿਤਾ ਦੇ ਸਿਰ 'ਤੇ ਜਾ ਬੈਠਦਾ। ਚੁੱਪ-ਚਾਪ ਪਾਠ ਸੁਣਦਾ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਵੱਲ ਝਾਕਦਾ ਰਹਿੰਦਾ।
ਸਾਰਿਆਂ ਨੂੰ ਮੋਹਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਮਿੱਠੂ :ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਦੁਪਿਹਰ ਦੇ ਖਾਣੇ ਦਾ ਸਮਾਂ ਨੇੜੇ ਆਉਂਦਾ। ਅੰਕਿਤਾ ਆਪਣਾ ਖਾਣਾ ਮਿੱਠੂ ਨਾਲ ਸਾਂਝਾ ਕਰਦੀ ਅਤੇ ਪੰਛੀ ਦੂਜੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਖੇਡਦਾ। ਇੱਕ ਹੱਥ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਟਪੂਸੀਆਂ ਮਾਰਦਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਹਥੇਲੀਆਂ ਤੋਂ ਕੇਕ ਅਤੇ ਬਿਸਕੁਟ ਲੈਂਦਾ। ਸਕੂਲ ਨੂੰ ਉਸ ਅਜੀਬ ਪੰਛੀ ਨੇ ਮੋਹਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਅੰਕਿਤਾ ਵਿਚ ਇਕ ਦੋਸਤ ਮਿਲਿਆ ਸੀ। ਅੰਕਿਤਾ ਨੇ ਈਟੀਵੀ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ, "ਮੈਂ ਪੰਛੀ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹਾਂ ਅਤੇ ਉਹ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਸਕੂਲ ਖ਼ਤਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਮਿੱਠੂ ਆਪਣੇ ਟ੍ਰੀ ਹਾਊਸ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਿੱਠੂ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਸਕੂਲ ਪਹੁੰਚਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਮਿੱਠੂ ਲੇਟ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਮੈਂ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹਾਂ"।