ਨਵੀਂ ਦਿੱਲੀ: ਅਠਾਰ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਮੱਧ ਵਿੱਚ ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਦੇ ਅੱਤਿਆਚਾਰ ਲਗਾਤਾਰ ਵਧਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ ਪਰ ਝਾਰਖੰਡ ਦੇ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਤੋਂ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਹਕੂਮਤ ਦੁਖੀ ਸੀ। ਤੋਪਾਂ ਅਤੇ ਬੰਦੂਕਾਂ ਨਾਲ ਲੈਸ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕੰਬਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਆਦਿਵਾਸੀ ਤੀਰ-ਕਮਾਨ ਵਰਗੇ ਰਵਾਇਤੀ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਾਹਰ ਸਨ, ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਝਾਰਖੰਡ ਦਾ ਭੂਗੋਲਿਕ ਢਾਂਚਾ ਵੀ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਦੂਜੇ ਹਿੱਸਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਵੱਖਰਾ ਹੈ, ਜਿਸਨੂੰ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਸਕੇ ਸਨ। ਅੰਗਰੇਜ਼, ਗੁਰਿੱਲਾ ਯੁੱਧ ਵਿੱਚ ਮਹਾਰਤ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਅੱਗੇ ਗੋਡੇ ਟੇਕਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਸਨ।
ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਲਈ, ਤੀਰ ਕਮਾਨ ਸਿਰਫ ਹਥਿਆਰ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਆਸਥਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਵੀ ਹਨ। ਉਹ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸ਼ਕਤੀ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਉਸ ਸਮੇਂ, ਆਦਿਵਾਸੀ ਆਪਣੇ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਤੀਰ-ਕਮਾਨ, ਭਾਲਾ, ਲਾਠੀ, ਬਰਛਾ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਰਵਾਇਤੀ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਨਾ ਸਿੱਖਦੇ ਸਨ। ਜੰਗਲਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਆਦਿਵਾਸੀ ਆਪਣੀ ਰੱਖਿਆ ਲਈ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਯੁੱਧ ਕਲਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਨਿਪੁੰਨ ਸਨ। ਕੋਈ ਤੀਰ ਚਲਾਉਣਾ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਤੇ ਕੋਈ ਭਾਲਾ ਸੁੱਟਣ 'ਚ ਮਾਹਰ ਸੀ।
ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹੋ: ਅਜਮੇਰ ਦੇ ਕਿਲ੍ਹੇ ਤੋਂ ਹੋਈ ਸੀ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਰਾਜ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ
ਆਪਣੇ ਹਥਿਆਰਾਂ ਨੂੰ ਘਾਤਕ ਬਣਾਉਣ ਲਈ, ਆਦਿਵਾਸੀ ਤੀਰ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕਿਸਮ ਦਾ ਲੇਪ ਲਗਾਉਂਦੇ ਸਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦਾ ਮਰਨਾ ਤੈਅ ਸੀ। ਇਹ ਪੇਸਟ ਜੜੀ ਬੂਟੀਆਂ ਤੋਂ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਕੁਝ ਲੇਪ ਅਜਿਹੇ ਵੀ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ ਜਿਸ ਨਾਲ ਦੁਸ਼ਮਣ ਤੁਰੰਤ ਨਾ ਮਰੇ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਤੜਪ-ਤੜਪ ਕੇ ਹੋਵੇ।