ਭਾਗਵਤ ਗੀਤਾ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼
ਭਾਗਵਤ ਗੀਤਾ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼
"ਇਹ ਤਿੰਨ ਕਿਸਮਾਂ ਦੀਆਂ ਤਪੱਸਿਆਵਾਂ ਮਨੁੱਖ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਭੌਤਿਕ ਲਾਭ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੇ ਅਤੇ ਕੇਵਲ ਪਰਮ ਭਗਤੀ ਨਾਲ ਪਰਮ ਪ੍ਰਭੂ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਨੂੰ ਸਾਤਵਿਕ ਤਪੱਸਿਆ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜੋ ਤਪੱਸਿਆ ਹੰਕਾਰ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਆਦਰ, ਪਰਾਹੁਣਚਾਰੀ ਅਤੇ ਪੂਜਾ-ਪਾਠ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਰਾਜਸੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਨਾ ਤਾਂ ਸਥਾਈ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਸਦੀਵੀ। ਜੋ ਤਪੱਸਿਆ ਮੂਰਖਤਾ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਤਸੀਹੇ ਦੇਣ ਜਾਂ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਤਾਮਸੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਤਗੁਣੀ ਲੋਕ ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਰਜੋਗੁਣੀ ਲੋਕ ਯਕਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਰਾਕਸ਼ਸ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਤਮੋਗੁਣੀ ਲੋਕ ਭੂਤਾਂ ਅਤੇ ਆਤਮਾਵਾਂ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਯੋਗੀ ਹਮੇਸ਼ਾ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਲਈ ਸ਼ਾਸਤਰੀ ਵਿਧੀ ਅਨੁਸਾਰ ਯੱਗ, ਦਾਨ ਅਤੇ ਤਪੱਸਿਆ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਓਮ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਜੋ ਦਾਨ ਕਰਤੱਵ ਵਜੋਂ, ਬਦਲੇ ਦੀ ਆਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਕਿਸੇ ਢੁਕਵੇਂ ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਸਥਾਨ ਤੇ ਅਤੇ ਯੋਗ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸਾਤਵਿਕ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਦਾਨ ਜੋ ਬਦਲੇ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਜਾਂ ਕਰਮ ਦੇ ਫਲ ਦੀ ਇੱਛਾ ਜਾਂ ਅਣਇੱਛਾ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਨੂੰ ਰਜੋਗੁਣੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।"