ਰਾਏਪੁਰ: ਹੁਣ ਤੱਕ ਤੁਸੀਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪੀਐਚਡੀ ਕਰ ਰਹੇ ਰਿਸਰਚ ਸਕਾਲਰਾਂ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ ਹੋਵੇਗਾ। ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪੀਐਚਡੀ ਧਾਰਕਾਂ ਦੀ ਖੋਜ ਪੜ੍ਹੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪੀਐਚਡੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੇ ਖੋਜ ਪੱਤਰਾਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ਿਆਂ ਦਾ ਵੀ ਪਤਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਤੁਸੀਂ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਇਹ ਸੁਣਿਆ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਕੋਈ ਪੁੱਤਰ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਜੀਵਨ 'ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਖੋਜ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਅੱਜ ਅਸੀਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਹੀ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਬਾਰੇ ਦੱਸਣ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ। ਜੋ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਤੋਂ ਪੀ.ਐਚ.ਡੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹਾਂ ਰਾਜਧਾਨੀ ਰਾਏਪੁਰ ਦੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਹੇਮਚੰਦਰ ਜਾਂਗੜੇ ਦੀ। ਹੇਮਚੰਦਰ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਸਵਰਗੀ ਰੇਸ਼ਮਲਾਲ ਜਾਂਗੜੇ ਦੇ ਆਧਾਰ 'ਤੇ ਪੀਐਚਡੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਰੇਸ਼ਮਲਾਲ ਜਾਂਗੜੇ ਆਜ਼ਾਦੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਸੰਸਦ ਵਿੱਚ ਸੰਸਦ ਮੈਂਬਰ ਚੁਣੇ ਗਏ ਸਨ।ਰੇਸ਼ਮਲਾਲ ਜਾਂਗੜੇ ਨੇ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸਰਗਰਮੀ ਨਾਲ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਹੇਮਚੰਦਰ ਜਾਂਗੜੇ ਰੇਸ਼ਮਲਾਲ ਜੀ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਪਹਿਲੂਆਂ ਵਿੱਚ ਪੀਐਚਡੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਹੇਮਚੰਦਰ ਨੇ ਇਸ ਪੀ.ਐੱਚ.ਡੀ. ਰਵੀ ਸ਼ੰਕਰ ਸ਼ੁਕਲਾ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਤੋਂ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਖੋਜ ਇਸੇ ਮਹੀਨੇ ਪੂਰੀ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜਲਦੀ ਹੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵੱਲੋਂ ਪੀ.ਐਚ.ਡੀ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇਗੀ। ਅਜਿਹੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਈਟੀਵੀ ਭਾਰਤ ਨੇ ਹੇਮਚੰਦਰ ਨਾਲ (Exclusive conversation with Hemchandra Jangde) ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਗੱਲਬਾਤ ਕੀਤੀ।
ਪੁੱਤਰ ਨੇ ਪਿਤਾ 'ਤੇ ਕੀਤੀ P.hD, ਜਲਦ ਹੀ ਮਿਲੇਗੀ ਡਿਗਰੀ ਸਵਾਲ: ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਦੇ ਜੀਵਨ 'ਤੇ ਪੀ.ਐੱਚ.ਡੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਇਸ ਵਿਸ਼ੇ ਨੂੰ ਚੁਣਨ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਤੁਹਾਡੇ ਦਿਮਾਗ 'ਚ ਕਿਵੇਂ ਆਇਆ?
ਜਵਾਬ: ਜਦੋਂ 2014 ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਬਾਬੂ ਜੀ ਦਾ ਦਿਹਾਂਤ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੇਰੇ ਮਨ ਵਿਚ ਉਥਲ-ਪੁਥਲ ਮੱਚ ਗਈ। ਫਿਰ ਮੇਰੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਕਿ ਜੋ ਕੰਮ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਨੇ ਸਮਾਜ ਲਈ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਰਾਜ ਲਈ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਜੋ ਕੰਮ ਗਰੀਬ, ਪਛੜੇ, ਦੱਬੇ-ਕੁਚਲੇ ਅਤੇ ਹੇਠਲੇ ਵਰਗ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।
ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਜਨਤਾ ਵਿੱਚ ਕਿਵੇਂ ਲਿਆਵਾਂ? ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੇਰੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਭਾਵਨਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਕਿਉਂ ਨਾ ਆਪਣੇ ਬਾਬੂਜੀ 'ਤੇ ਅਜਿਹਾ ਕੁਝ ਕਰਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਲੋਕਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾਵਾਂ, ਤਾਂ ਜੋ ਲੋਕ ਜਾਣ ਸਕਣ ਅਤੇ ਸਮਝ ਸਕਣ ਕਿ ਰੇਸ਼ਮਲਾਲ ਜਾਂਗੜੇ ਜੀ ਨੇ ਆਪਣਾ ਪੂਰਾ ਜੀਵਨ ਸਮਾਜ ਲਈ ਅਤੇ ਗਰੀਬ, ਦੱਬੇ-ਕੁਚਲੇ, ਸ਼ੋਸ਼ਿਤ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਕਿਵੇਂ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਇਹ ਵਿਸ਼ਾ ਚੁਣਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਂ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ 'ਤੇ ਪੀਐਚਡੀ ਜ਼ਰੂਰ ਕਰਾਂਗਾ।
ਸਵਾਲ: ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਪੀਐਚਡੀ ਕਿੰਨੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਤੁਹਾਡੀ ਪੀਐਚਡੀ ਕਦੋਂ ਪੂਰੀ ਹੋਵੇਗੀ?
ਜਵਾਬ: ਮੈਂ ਇਹ 2016 ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਇਸ ਵਿਚਕਾਰ ਮੈਂ ਰਾਜ ਅਨੁਸੂਚਿਤ ਜਨਜਾਤੀ ਕਮਿਸ਼ਨ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਸੀ। ਸਿਆਸੀ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਰੁਝੇਵਿਆਂ ਕਾਰਨ ਇਸ ਸਿਰਲੇਖ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਦੇਰੀ ਹੋਈ। ਬਾਬੂ ਜੀ ਦੀ ਸਟੇਸ਼ਨਰੀ ਵੀ ਦਿੱਲੀ ਦੀ ਸੰਸਦ ਦੀ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਅਤੇ ਰਾਜ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਸਕੱਤਰੇਤ ਤੋਂ ਲਿਆਂਦੀ ਜਾਣੀ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਸਮੇਂ ਕਰੋਨਾ ਕਾਲ ਦਾ ਵੀ ਸਮਾਂ ਸੀ। ਇਸ ਕਾਰਨ ਕਾਫੀ ਦੇਰੀ ਵੀ ਹੋਈ। ਅਸੀਂ ਦਿੱਲੀ ਚਲੇ ਗਏ। ਕੋਰੋਨਾ ਕਾਰਨ ਸੰਸਦ ਦੀ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ 'ਚ ਜਾਣ 'ਚ ਕਾਫੀ ਦਿੱਕਤ ਆਈ। ਫਿਰ ਵੀ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉੱਥੇ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਪਹੁੰਚ ਗਏ।
ਉਸਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ 1950 ਤੋਂ 1991 ਤੱਕ ਉਹ 4 ਵਾਰ ਸੰਸਦ ਮੈਂਬਰ ਰਹੇ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇੰਨੇ ਲੰਬੇ ਕਾਰਜਕਾਲ ਨੂੰ ਥੋੜ੍ਹੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਪੂਰਾ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਕੰਮ ਸੀ, ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਸਾਧਨ ਉਪਲਬਧ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਸੀਮਤ ਸਾਧਨਾਂ ਵਿੱਚ ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਭੰਡਾਰ ਇਕੱਠਾ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਲਿਖਤ ਅਤੇ ਉਹ ਕੰਮ ਪੀ.ਐਚ.ਡੀ. ਅਸੀਂ ਉਸ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ। ਫਿਲਹਾਲ ਮੇਰਾ ਅੰਤਿਮ ਜੀਵਨ 7 ਅਪ੍ਰੈਲ ਨੂੰ ਹੋਵੇਗਾ। ਕਿਉਂਕਿ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੁਆਰਾ ਅੰਤਿਮ ਵਿਵਾ ਦੇ 1 ਹਫ਼ਤੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਨੋਟੀਫਿਕੇਸ਼ਨ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਡਾਕਟਰੇਟ ਇੱਕ ਹਫ਼ਤੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇਗੀ।
ਸਵਾਲ: ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਬਾਰੇ ਖੋਜ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹੜੇ ਖੇਤਰਾਂ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ ਸੀ?
ਜਵਾਬ: ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਨੂੰ ਪੀ.ਐਚ.ਡੀ ਕਰਨ ਲਈ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਿਲਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਕਿ ਜੇਕਰ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਹਨ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ 'ਤੇ ਪੀ.ਐੱਚ.ਡੀ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਆਸਾਨ ਹੋਵੇਗਾ, ਪਰ ਇਹ ਇੰਨਾ ਆਸਾਨ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ 'ਤੇ ਲਿਖਣਾ, ਉਸ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣਾ ਅਤੇ ਸਮਝਣਾ ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਕੰਮ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਸਿਆਸੀ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਜੀਵਨ ਬਹੁਤ ਲੰਬਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਹ ਸਵੇਰੇ ਉੱਠ ਕੇ ਸੈਰ ਕਰਨ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਸਾਡਾ ਉਸ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸੰਪਰਕ ਵੀ ਹੋਇਆ।
ਅਜਿਹੀ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਮੈਂ ਕਈ ਕਿਤਾਬਾਂ ਅਤੇ ਰਸਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਸਾਧਨ ਬਣਾਇਆ। ਮੈਂ ਕਈ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਗਿਆ। ਕੁਝ ਹਫ਼ਤਾਵਾਰੀ ਰਸਾਲੇ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮੈਂ ਡੂੰਘਾਈ ਨਾਲ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਛੱਤੀਸਗੜ੍ਹ ਰਾਜ ਦੇ ਕਈ ਜ਼ਿਲ੍ਹਿਆਂ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕੀਤਾ। ਮੈਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਜ਼ਿਲ੍ਹਿਆਂ ਵਿੱਚ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਬਜ਼ੁਰਗਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ, ਜੋ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਕੋਲ ਜਾ ਕੇ ਜੰਗਡੇ ਜੀ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਿਆ। ਉਸ ਦੀ ਸ਼ਖ਼ਸੀਅਤ ਬਾਰੇ ਜਾਣਕਾਰੀ ਇਕੱਠੀ ਕੀਤੀ। ਸਾਰੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਇਕੱਠੀ ਕੀਤੀ। ਜਿਸ ਨੂੰ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਖੋਜ ਕਾਰਜ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਸਵਾਲ: ਤੁਹਾਡੀ ਖੋਜ ਆਪਣੇ ਆਖਰੀ ਪੜਾਅ 'ਤੇ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ 'ਚ ਕੀ ਕੁਝ ਨਵੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਆਈਆਂ ਹਨ?
ਜਵਾਬ: ਨਵੀਂ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਅੱਜ ਦੇ ਯੁੱਗ ਅਤੇ ਪਹਿਲੇ ਯੁੱਗ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਫਰਕ ਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਪਹਿਲੇ ਯੁੱਗ ਵਿਚ ਲੋਕ ਸੇਵਾ ਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਉੱਤਮ ਸਮਾਜਵਾਦ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਸਮਾਜ ਲਈ, ਰਾਜ ਲਈ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਲਈ ਇੱਕ ਲਾਲਸਾ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਲਈ ਕਿਵੇਂ ਕੰਮ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਤਾਂ ਜੋ ਸਾਡਾ ਸਮਾਜ ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬਰਾਬਰ ਦੀ ਕਤਾਰ ਵਿੱਚ ਖੜ੍ਹਾ ਹੋ ਸਕੇ। ਕੋਈ ਵੀ ਬੱਚਾ ਅਨਪੜ੍ਹ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਵਿਕਾਸ ਵੱਲ ਕਿਵੇਂ ਲਿਜਾ ਸਕਦੇ ਹਾਂ? ਇਸ ਦਾ ਮਾਧਿਅਮ ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ? ਉਸ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹੇ ਲੋਕ ਸਨ ਜੋ ਉਹ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਪਰ ਅੱਜ ਦੇ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਕੰਮ ਹੈ।
ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਸਵਾਰਥ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। ਸਮਾਜਿਕ ਕੰਮ ਤਾਂ ਦੂਰ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਲੋਕ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਧਰਮ ਦੀ ਕਮਾਈ ਦਾ ਸਾਧਨ ਸਮਝਦੇ ਹਨ। ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਸਿੱਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲਿਆ ਕਿ ਸਮਾਜਿਕ ਕਾਰਜਾਂ ਰਾਹੀਂ ਅਸੀਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਜੀਵਨ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿਚ ਕਿਵੇਂ ਲਿਆ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਮਾਜ ਦੀ ਬਰਾਬਰੀ ਵਿਚ ਲਿਆ ਸਕਦੇ ਹਾਂ। ਕੋਈ ਵੀ ਬੱਚਾ ਅਨਪੜ੍ਹ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਬੁਲੰਦੀਆਂ 'ਤੇ ਕਿਵੇਂ ਲੈ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹੋ?
ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਸਿੱਖਣਾ ਪਿਆ। ਜਦੋਂ ਲੋਕ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸਦੇ ਗਏ ਤਾਂ ਮੈਂ ਖੁਦ ਵੀ ਇੱਕ ਸਿੱਖਿਆ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਉਹ ਸੀਮਤ ਸਾਧਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪੈਦਲ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਦੇ ਰਹੇ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਇੱਕਜੁਟ ਕਰਕੇ ਅੱਗੇ ਲੈ ਗਏ। ਉਸ ਦੀ ਕੁਰਬਾਨੀ ਅਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਬਾਰੇ ਜਾਣੂ ਕਰਵਾਇਆ। ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਾਡੇ ਸਾਰਿਆਂ ਲਈ ਅਤੇ ਅੱਜ ਦੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਨਾਦਾਇਕ ਹੈ। ਮੈਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰੇਰਨਾ ਮਿਲੀ ਹੈ।
ਸਵਾਲ: ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਲੋਕ ਹਨ ਜੋ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ 'ਤੇ ਪੀਐਚਡੀ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਤੁਹਾਡੀ ਪੀਐਚਡੀ ਜਲਦੀ ਹੀ ਪੂਰੀ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਕਿਵੇਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ?
ਜਵਾਬ:ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤ ਸਮਝਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੇਰੇ ਪਿਤਾ ਜੀ ਬੇਬਾਕ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਦੇ ਅਮੀਰ ਸਨ। ਆਪਣੇ ਵਿਸ਼ੇ 'ਤੇ ਪੀ.ਐਚ.ਡੀ ਕਰਨਾ ਬੜੇ ਮਾਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਮੈਂ ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ 'ਤੇ ਪੀਐਚਡੀ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਿਆ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦਾ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਆਭਾ ਐਨਾ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸੀ ਕਿ ਮੇਰੇ ਲਈ ਇੰਨੇ ਥੋੜੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਇਸਨੂੰ ਕਵਰ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਕਈ ਵਿਸ਼ੇ ਮੇਰੀ ਪੀਐਚਡੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕੇ।
ਇਸ ਨੂੰ ਸਮੇਂ ਦੀ ਕਮੀ ਕਾਰਨ ਕਹੋ ਜਾਂ ਕੋਰੋਨਾ ਪੀਰੀਅਡ ਕਾਰਨ, ਸੀਮਤ ਸਾਧਨਾਂ ਅਤੇ ਕੁਝ ਵਿੱਤੀ ਰੁਕਾਵਟਾਂ ਕਾਰਨ, ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਕੰਪਾਇਲ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਿਆ। ਮੈਂ ਇਸ ਲਈ ਬਹੁਤ ਦੁਖੀ ਹੋਵਾਂਗਾ, ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਮੈਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਅਤੇ ਉਸ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਜਨਤਾ ਜਾਂ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਵੀ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਜੰਗਡੇ ਜੀ ਨੇ ਸੀਮਤ ਸਾਧਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸਮਾਜ ਲਈ ਬੇਮਿਸਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਇਹ ਮੇਰੇ ਲਈ ਮਾਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ।
ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹੋ:ਯੂਪੀ ਦਾ ਮਾਫੀਆ ਰਾਜ: ਪੂਰਵਾਂਚਲ ਦਾ ਖੂੰਖਾਰ ਮਾਫੀਆ ਜੋ 9 ਗੋਲੀਆਂ ਲੱਗਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਮੁਰਦਾਘਰ 'ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਿਆ ਜਿਉਂਦਾ
