ਰੁਦਰਪੁਰ: ਪੰਤਨਗਰ ਐਗਰੀਕਲਚਰਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਕਾਲਜ ਆਫ਼ ਟੈਕਨਾਲੋਜੀ ਦੇ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਨੇ ਝੋਨੇ ਦੇ ਛਿਲਕੇ ਤੋਂ ਪੋਲੀਥੀਨ ਵਰਗੀ ਫ਼ਿਲਮ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਇਸਦੀ ਖਾਸ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਸੰਪਰਕ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 3 ਤੋਂ 6 ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਨਸ਼ਟ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਖੇਤੀ ਨੂੰ ਕੋਈ ਨੁਕਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਟੀਮ ਨੇ ਇਸ ਖੋਜ ਕਾਰਜ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਲਾਏ ਹਨ।
ਜੀ.ਬੀ.ਪੰਤ ਐਗਰੀਕਲਚਰਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਨੇ ਵਾਤਾਵਰਨ ਦਾ ਦੁਸ਼ਮਣ ਕਹੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਪੋਲੀਥੀਨ ਦਾ ਬਦਲ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਤਿੰਨ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਅਤੇ ਖੋਜ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਸਫ਼ਲਤਾ ਮਿਲੀ ਹੈ। ਟੀਮ ਨੇ ਝੋਨੇ ਦੀ ਭੁੱਕੀ ਨੂੰ ਸੋਧ ਕੇ ਪੌਲੀਲੈਕਟਿਕ ਐਸਿਡ ਆਧਾਰਿਤ ਫਿਲਮ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਜਿਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਰੱਖਣ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਪੋਲੀਥੀਨ ਵਰਗੀ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਇਸ ਫਿਲਮ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹ 3 ਤੋਂ 6 ਮਹੀਨਿਆਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਨਸ਼ਟ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਫੂਡ ਇੰਜਨੀਅਰਿੰਗ ਵਿਭਾਗ ਦੇ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਮੁਤਾਬਕ ਇਹ ਪੋਲੀਥੀਨ ਦਾ ਵਧੀਆ ਹੱਲ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕਰਨ 'ਚ ਜ਼ਿਆਦਾ ਖਰਚ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ। ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਤਕਨੀਕ ਨੂੰ ਪੇਟੈਂਟ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।
ਪੜ੍ਹੋ-ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਕੁਰਾਨ ਪਾਕ: 140 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਉਰਦੂ-ਫਾਰਸੀ 'ਚ ਛਪਾਈ ਹੋਈ ਸੀ, ਅੱਜ ਵੀ ਸੁਰੱਖਿਅਤ
ਖੋਜਕਰਤਾ ਸ਼ੀਬਾ ਨੇ ਕੀ ਕਿਹਾ: ਜੀ.ਬੀ.ਪੰਤ ਐਗਰੀਕਲਚਰਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਕਾਲਜ ਆਫ ਟੈਕਨਾਲੋਜੀ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੋਸੈਸ ਐਂਡ ਫੂਡ ਇੰਜਨੀਅਰਿੰਗ ਵਿਭਾਗ ਦੇ ਮੁਖੀ ਪ੍ਰੋ. ਪੀ ਕੇ ਓਮਰੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਖੋਜ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਸ਼ੀਬਾ ਮਲਿਕ ਨੇ ਝੋਨੇ ਦੀ ਭੁੱਕੀ ਨੂੰ ਸੋਧ ਕੇ ਪੌਲੀਲੈਕਟਿਕ ਐਸਿਡ ਆਧਾਰਿਤ ਸ਼ੀਟ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਜਿਸ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਉਤਪਾਦਾਂ ਨੂੰ ਸਟੋਰ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਖੋਜਕਾਰ ਸ਼ੀਬਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਭਾਰਤ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਚੌਲ ਉਤਪਾਦਕ ਦੇਸ਼ ਹੈ। ਝੋਨੇ ਦੀ ਮਿਲਿੰਗ ਦੌਰਾਨ ਲਗਭਗ 24 ਮਿਲੀਅਨ ਟਨ ਚੌਲਾਂ ਦੀ ਬਰੇਨ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਬੁਆਇਲਰ, ਬਿਜਲੀ ਉਤਪਾਦਨ ਆਦਿ ਲਈ ਬਾਲਣ ਵਜੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਮਾਤਰਾ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਭੁੱਕੀ ਜਾਂ ਤਾਂ ਸਾੜ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਾਂ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਕੂੜੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸਦੇ ਘੱਟ ਵਪਾਰਕ ਮੁੱਲ ਅਤੇ ਉੱਚ ਉਪਲਬਧਤਾ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਇਸਦੀ ਵਰਤੋਂ ਬਾਇਓਕੰਪੋਜ਼ਿਟ ਪੈਕੇਜਿੰਗ ਸਮੱਗਰੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਫਿਲਰ ਵਜੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਸੈਲੂਲੋਜ਼ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਉਪਲਬਧ ਸਰੋਤ ਵੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਪੋਲੀਥੀਨ ਦਾ ਬਦਲ ਬਣੇਗੀ ਬਾਇਓਡੀਗ੍ਰੇਡੇਬਲ ਪੈਕੇਜਿੰਗ ਸ਼ੀਟ:- ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਚੌਲਾਂ ਦੇ ਛਾਲੇ ਤੋਂ ਸੈਲੂਲੋਜ਼ ਕੱਢ ਕੇ ਅਤੇ ਪੌਲੀਲੈਟਿਕ ਐਸਿਡ ਵਿੱਚ ਚੌਲਾਂ ਦੇ ਛਾਲੇ ਤੋਂ ਕੱਢੇ ਗਏ ਸੈਲੂਲੋਜ਼ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਕੇ ਬਾਇਓਡੀਗਰੇਡੇਬਲ ਪੈਕੇਜਿੰਗ ਸ਼ੀਟਾਂ ਬਣਾਈਆਂ ਹਨ, ਜੋ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਪੌਲੀਥੀਨ ਪੈਕਿੰਗ ਦੀ ਥਾਂ ਲੈ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਸ਼ੀਟ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਚਾਹ ਦੇ ਬੀਜ ਦਾ ਤੇਲ ਵੀ ਪਾਇਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਵਧੀਆ ਐਂਟੀਆਕਸੀਡੈਂਟ ਅਤੇ ਐਂਟੀਮਾਈਕ੍ਰੋਬਾਇਲ ਗੁਣ ਹਨ।
ਸ਼ੈਲਫ ਲਾਈਫ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਦੇ ਨਾਲ, ਇਹ ਭੋਜਨ ਉਤਪਾਦਾਂ ਦੀ ਗੁਣਵੱਤਾ ਨੂੰ ਵੀ ਵਧਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਵਿਕਸਤ ਪੈਕੇਜਿੰਗ ਸ਼ੀਟ ਵਿੱਚ ਪੋਲੀਥੀਨ ਨਾਲੋਂ ਬਿਹਤਰ ਮਕੈਨੀਕਲ ਤਾਕਤ ਹੈ। ਨਾਨ-ਬਾਇਓਡੀਗਰੇਡੇਬਲ ਪੋਲੀਥੀਨ ਪੈਕੇਜਿੰਗ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੁਆਰਾ ਵਿਕਸਤ ਪੈਕੇਜਿੰਗ ਸ਼ੀਟਾਂ ਇੱਕ ਬਿਹਤਰ ਵਿਕਲਪ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ।
ਬਾਇਓਡੀਗ੍ਰੇਡੇਬਲ ਸ਼ੀਟ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਣਾਈ ਗਈ ਹੈ:-ਪਹਿਲਾਂ, ਸੈਲੂਲੋਜ਼ ਨੂੰ ਰਸਾਇਣਕ ਇਲਾਜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਤਾਂ ਜੋ ਇਹ ਪੋਲੀਲੈਟਿਕ ਐਸਿਡ ਵਿੱਚ ਬਰਾਬਰ ਘੁਲ ਜਾਵੇ। ਪੈਕੇਜਿੰਗ ਸ਼ੀਟਾਂ ਬਣਾਉਣ ਲਈ, ਪੌਲੀਲੈਕਟਿਕ ਐਸਿਡ ਨੂੰ ਕਲੋਰੋਫਾਰਮ ਵਿੱਚ ਘੁਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਇਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭੰਗ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਚਾਵਲ ਦੇ ਬਰਨ ਅਤੇ ਚਾਹ ਦੇ ਬੀਜ ਦੇ ਤੇਲ ਤੋਂ ਕੱਢੇ ਗਏ ਸੈਲੂਲੋਜ਼ ਨੂੰ 50 ਡਿਗਰੀ ਤਾਪਮਾਨ 'ਤੇ ਚੁੰਬਕੀ ਸਟਿਰਰਰ ਨਾਲ ਇਕ ਸਮਾਨ ਘੋਲ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਅਨੁਪਾਤ ਵਿਚ ਮਿਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਇਸ ਘੋਲ ਨੂੰ ਪੈਟਰੀ ਡਿਸ਼ ਵਿੱਚ ਡੋਲ੍ਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਕਮਰੇ ਦੇ ਤਾਪਮਾਨ 'ਤੇ ਸੁੱਕਣ ਲਈ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪੈਟਰੀ ਡਿਸ਼ ਤੋਂ ਸ਼ੀਟ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਇਸਨੂੰ 40 ਡਿਗਰੀ ਤਾਪਮਾਨ 'ਤੇ ਓਵਨ ਵਿੱਚ ਸੁਕਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸ਼ੀਟ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬਾਇਓਡੀਗ੍ਰੇਡੇਬਲ ਸ਼ੀਟ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ।
