ਪੰਜਾਬ

punjab

ETV Bharat / bharat

ਕੀ ਚੋਣ ਬਾਂਡ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਫੰਡਿਂਗ ਵਿੱਚ ਪਾਰਦਰਸ਼ਤਾ ਲਿਆਉਣ ਵਿੱਚ ਸਹਾਈ ਹੋਏ ਹਨ? - political funding

ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ, ਵਿੱਤ ਰਾਜ ਮੰਤਰੀ ਅਨੁਰਾਗ ਠਾਕੁਰ ਨੇ ਇੱਕ ਲਿਖਤੀ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ ਸਦਨ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਭਾਰਤ ਦਾ ਚੋਣ ਕਮਿਸ਼ਨ ਚੋਣਾਂ ਲਈ ਸਰਕਾਰੀ ਫੰਡਾਂ ਦੇ ਮੁਹੱਈਆ ਕਰਵਾਏ ਜਾਣ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਫ਼ੋਟੋ
ਫ਼ੋਟੋ

By

Published : Mar 12, 2020, 2:37 PM IST

ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ, ਵਿੱਤ ਰਾਜ ਮੰਤਰੀ ਅਨੁਰਾਗ ਠਾਕੁਰ ਨੇ ਇੱਕ ਲਿਖਤੀ ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ ਸਦਨ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਭਾਰਤ ਦਾ ਚੋਣ ਕਮਿਸ਼ਨ ਚੋਣਾਂ ਲਈ ਸਰਕਾਰੀ ਫੰਡਾਂ ਦੇ ਮੁਹੱਈਆ ਕਰਵਾਏ ਜਾਣ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ, “ਚੋਣ ਕਮਿਸ਼ਨ ਨੇ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਸੂਚਿਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਸਟੇਟ ਫੰਡਿੰਗ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਵੱਲੋਂ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਆਪਣੇ ਖਰਚਿਆਂ ਜਾਂ ਹੋਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉਹਨਾਂ ਉੱਤੇ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਖਰਚਿਆਂ ਨੂੰ, ਰਾਜ ਦੁਆਰਾ ਮੁਹੱਈਆ ਕਰਵਾਏ ਜਾਂਦੇ ਖਰਚਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਜਾਂਚ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕੇਗਾ।”

ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਕਮਿਸ਼ਨ ਦਾ ਨਜ਼ਰੀਆ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਦਰਪੇਸ਼ ਅਸਲ ਮੁੱਦਿਆਂ ਨੂੰ ਹੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਫੰਡਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਫੰਡਾਂ ਦਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੁਆਰਾ ਖਰਚ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦੇ ਢੰਗ ਸੰਬੰਧਤ ਪ੍ਰਬੰਧਾਂ ਵਿੱਚ ਬੁਨਿਆਦੀ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਹੋਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਦੇ ਵਿਚ ਪੂਰੀ ਪਾਰਦਰਸ਼ਤਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕੇ।

ਚੋਣ ਕਮਿਸ਼ਨ ਨੇ ਇੱਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀਆਂ ਦੇ ਚੋਣਾਂ ਦੇ ਸਟੇਟ ਫੰਡਿੰਗ ਦੇ ਸੁਝਾਅ ਨੂੰ ਠੁਕਰਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਾਲ 2016 ਵਿੱਚ ਨੋਟਬੰਦੀ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਲੋਕ ਸਭਾ ਅਤੇ ਰਾਜ ਅਸੈਂਬਲੀਆਂ ਇੱਕੋ ਸਮੇਂ ਚੋਣਾਂ ਕਰਵਾਏ ਜਾਣ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਕੀਤੀ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਨੂੰ ਘਟਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰ ਅਤੇ ਚੋਣ ਮਸ਼ੀਨਰੀ ਦਾ ਸਮਾਂ ਬਚਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ।

ਹਾਲਾਂਕਿ ਚੋਣ ਕਮਿਸ਼ਨ ਨੇ ਚੋਣਾਂ ਦੀ ਸਟੇਟ ਫੰਡਿਂਗ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਆਪਣਾ ਵਿਚਾਰ ਜ਼ਾਹਰ ਕੀਤਾ ਹੈ, ਪਰ ਮੰਤਰੀ ਜੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸਰਕਾਰ ਭਾਰਤੀ ਚੋਣਾਂ ਵਿਚ ਪੈਸੇ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਫੰਡਾਂ ਵਿਚ ਪਾਰਦਰਸ਼ਤਾ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਵਚਨਬੱਧ ਹੈ।

ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਨਕਦੀ ਦੇ ਲੈਣ-ਦੇਣ ਨੂੰ ਹਤੋ-ਉਤਸ਼ਾਹਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਫੰਡਾਂ ਦੇ ਸਰੋਤਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਰਦਰਸ਼ਤਾ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਆਮਦਨ ਟੈਕਸ ਐਕਟ ਵਿੱਚ ਸੋਧ ਕੀਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਬੇਨਾਮੀ ਜਾਂ ਗੁੱਪਤ ਨਕਦ ਦਾਨ ਨੂੰ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ 2000 ਰੁਪਏ ਤੱਕ ਸੀਮਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਵੀ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਕਿ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਸਾਲ 2018 ਵਿਚ ਚੋਣ ਬਾਂਡ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਸਨ ਤਾਂ ਜੋ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਥਾਪਤ ਆਡਿਟ ਟਰੇਲਾਂ ਨਾਲ ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਫੰਡਾਂ ਵਿਚਲੀ ਪਾਰਦਰਸ਼ਤਾ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕੇ।

ਪਰ ਸਵਾਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਕੀਤੇ ਗਏ ਬਦਲਾਵਾਂ ਨਾ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਚੋਣ ਬਾਂਡਾਂ ਨੇ, ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਫੰਡਾਂ ਵਿਚ ਪਾਰਦਰਸ਼ਤਾ ਲਿਆਉਣ ਵਿਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ ਹੈ? ਇਸ ਗੱਲ 'ਤੇ ਇੱਕ ਨੇੜਿਓਂ ਝਾਤ ਮਾਰਨ ਤੋਂ ਕਿ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀਆਂ ਚੋਣ ਬਾਂਡਾਂ ਰਾਹੀਂ ਕਿਵੇਂ ਫੰਡ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ, ਇਹ ਸੰਕੇਤ ਮਿਲਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਇਸ ਕਦਮ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵੱਜੋਂ ਰਾਜਨੀਤਕ ਫ਼ੰਡਿਂਗ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਪਾਰਦਰਸ਼ਤਾ ਆਉਣ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਫੰਡਾਂ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਥਾਪਤ ਵੱਡੀਆਂ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀਆਂ ਲਈ ਹੋਰ ਵੀ ਗੁਪਤ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਲਾਭਕਾਰੀ ਬਣਾਇਆ ਹੈ। ਨਵੀਆਂ ਸਥਾਪਿਤ ਹੋਈਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਖੇਤਰੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੂੰ ਇਸ ਦੇ ਸਿੱਟੇ ਵਜੋਂ ਨੁਕਸਾਨ ਉਠਾਉਣੇ ਪੈ ਰਹੇ ਹਨ।

ਜਨਵਰੀ 2018 ਵਿੱਚ ਲਾਗੂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਇਸ ਚੋਣ ਬਾਂਡ ਵਿਵਸਥਾ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੂੰ ਫੰਡ ਦੇਣ ਦੀ ਨਵੀਂ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਹੋਂਦ ਵਿੱਚ ਆਈ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੇ ਅਧੀਨ ਕੋਈ ਵੀ ਭਾਰਤੀ ਨਾਗਰਿਕ ਜਾਂ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਕੋਈ ਕੰਪਨੀ ਇੱਕ ਹਜ਼ਾਰ, ਦਸ ਹਜ਼ਾਰ, ਇੱਕ ਲੱਖ ਦਸ ਲੱਖ ਅਤੇ ਇਕ ਕਰੋੜ ਰੁਪਏ ਦੀਆਂ ਖੇਪਾਂ ਵਿੱਚ ਸਟੇਟ ਬੈਂਕ ਆਫ਼ ਇੰਡੀਆ ਦੀਆਂ ਚੋਣਵੀਂ ਸ਼ਾਖਾਵਾਂ ਤੋਂ ਚੋਣ ਬਾਂਡ ਖਰੀਦ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਰਜ਼ੀ ਦੀਆਂ ਪਸੰਦੀਦਾ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੂੰ ਪੰਦਰਾਂ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਦਾਨ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਇਸ ਦੇ ਦਾਇਰ ’ਚ ਸਿਰਫ਼ ਉਹੋ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀਆਂ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਰਾਜ ਦੀਆਂ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਚੋਣਾਂ ਜਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਤਾਜ਼ਾ ਆਮ ਚੋਣਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕੁੱਲ ਭੁਗਤੀਆਂ ਵੋਟਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਇੱਕ ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਵੋਟਾਂ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀਆਂ ਹੋਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇਹ ਨਵੀਆਂ ਰਜਿਸਟਰਡ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇ ਲਈ ਇਕ ਗੰਭੀਰ ਚੁਣੌਤੀ ਖੜ੍ਹੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਕੁੱਲ ਭੁਗਤੀਆਂ ਵੋਟਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਾ ਕੋਈ ਸੌਖਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਇਹ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਸਥਾਪਤ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਖਾਸ ਤੇ ਉਚੇਚਾ ਫ਼ਾਇਦਾ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦੀ ਹੈ।

ਚੋਣ ਬਾਂਡ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਫੰਡਾਂ ਵਿਚ ਪਾਰਦਰਸ਼ਤਾ ਲਿਆਉਣ ਵਿਚ ਵੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਇਸ ਕਾਨੂੰਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀਆਂ ਵਾਸਤੇ ਬਾਂਡ ਦਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਗੁਪਤ ਰੱਖੀ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਦਾਨੀਆਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਦਾ ਗੁਪਤ ਰੱਖਿਆ ਜਾਣਾ, ਰਾਜਨੀਤੀ ਦੇ ਵਿਚ ਕਾਲੇ ਧਨ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਅਤੇ ਕੰਪਨੀਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਾਲੇ ਧਨ ਨੂੰ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਦਾਨ ਲਈ ਮੁੜ ਨਿਵੇਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਤ ਕਰੇਗੀ।

ਪਿਛਲੇ ਕੁਝ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ, ਚੋਣ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਦਰੁੱਸਤ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਅਸੀਂ ਸਿਰਫ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਧੁੰਦਲਾ ਅਤੇ ਗੰਦਲਾ ਹੀ ਬਣਾਇਆ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਹੋਰ ਸੌੜਾ ਕਰ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਅਸਲ ਸੁਧਾਰਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਹੀ ਘੱਟ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਯੋਗਦਾਨ (ਰੈਗੂਲੇਸ਼ਨ) ਐਕਟ (ਐਫ.ਸੀ.ਆਰ.ਏ.) ਵਿੱਚ ਸੋਧ ਜੋ ਕਿ ਭਾਰਤੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇ ਵਾਸਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਫੰਡਾਂ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਇੱਕ ਖਤਰਨਾਕ ਰੁਝਾਨ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਸਰੋਤਾਂ ਤੋਂ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਯੋਗਦਾਨ ਸੁਭਾਵਕ ਹੀ ਸ਼ੱਕੀ ਕਿਸਮ ਦੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਫੰਡ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨੂੰ ਲੁਕਾ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਦੀਰਘ ਕਾਲ ਵਿੱਚ, ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਵਿਦੇਸਾਂ ਤੋਂ ਇਉਂ ਵਹਿਣ ਵਾਲਾ ਪੈਸਾ ਅਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ’ਤੇ ਸਾਡੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨੂੰ ਬੁਰੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਚੋਣ ਪ੍ਰਕ੍ਰਿਆ ਵਿਚ ਸੁਧਾਰ ਦੀ ਉਮੀਦ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਚੋਣ ਬਾਂਡਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੀਆਂ ਕਮੀਆਂ ਅਤੇ ਚੋਰ – ਮੋਰੀਆਂ ਸਿਰਫ ਭਾਰਤੀ ਚੋਣਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਪੈਸੇ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀਆਂ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਚੋਣ ਬਾਂਡਾਂ ਨੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੀ ਸਟੇਟ ਫੰਡਿਂਗ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਵਿਮਰਸ਼ਾਂ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਪੁਰਾਣੀ ਬਹਿਸ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸੁਰਜੀਤ ਕਰਨ ਵਿਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ ਹੈ।

ਸਾਨੂੰ ਇਸ ਯਾਦਗਾਰੀ ਅਵਸਰ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਅਜਾਂਈਂ ਗੁਆਏ ਇਸ ਨੂੰ ਭੁਣਾ ਲੈਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਇਸ ਮੌਕੇ ਨੂੰ ਭਾਰਤੀ ਚੋਣ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਵਿਆਪਕ ਸੁਧਾਰ ਲਿਆਉਣ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਮੋੜਿਆ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ। ਬਾਰ ਬਾਰ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੇ ਚੋਣ ਸੁਧਾਰਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਆਪਣੀ ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਨੂੰ ਦੁਹਰਾਇਆ ਹੈ, ਪਰ ਫ਼ਿਰ ਵੀ, ਇਹਨਾਂ ਸੁਧਾਰਾਂ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਵਚਨਬੱਧਤਾ ਬਹੁਤ ਹੀ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਮੌਜੂਦਾ ਪ੍ਰਣਾਲੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਿ ਸੁਧਾਰਨ ਦੀ ਅਤੇ ਬਦਲਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਲਾਭ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਵੋਟਰਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਤਮਾਮ ਰਾਜਨੀਕਤ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੂੰ ਮਿਲਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਫੰਡਾਂ ਦੇ ਸਰੋਤਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣ ਸਕਣ, ਕਿਉਂਕਿ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਇਨ੍ਹਾਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਕੋਈ ਇੱਕ ਪਾਰਟੀ ਹੀ ਸਰਕਾਰ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਤ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਨੀਤੀਆਂ ਘੜਦੀ ਹੈ।

ਅਜਿਹੀ ਪਾਰਦਰਸ਼ੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਫੰਡਿੰਗ ਦੀ ਅਣਹੋਂਦ ਵਿੱਚ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਉੱਤੇ ਅਕਸਰ ਕੁਝ ਵੱਡੇ ਕਾਰੋਬਾਰੀ ਘਰਾਂ ਦੇ ਹਿੱਤ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦਾ ਇਲਜ਼ਾਮ ਲਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਲੋਕ ਇਸ ਗੱਲ 'ਤੇ ਸਹਿਜੇ ਹੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਵੀ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਕਿ ਵਪਾਰਕ ਘਰ ਨੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੂੰ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਫੰਡ ਦਿੱਤੇ ਹੋਣਗੇ। ਪਿਛਲੀ ਯੂਪੀਏ ਸਰਕਾਰ 'ਤੇ ਉਦਯੋਗਿਕ ਘਰਾਣਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਸਹਾਇਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਸਰਕਾਰ ਹੋਣ ਦਾ ਦੋਸ਼ ਲਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਪਰ ਛੇ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਕੁਝ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬਦਲੀਆਂ ਨਹੀਂ ਜਾਪਦੀਆਂ।

ਸੈਂਟਰ ਫਾਰ ਮੀਡੀਆ ਸਟੱਡੀਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਅਧਿਐਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪਾਰਟੀਆਂ ਅਤੇ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਨੇ 2019 ਦੀਆਂ ਲੋਕ ਸਭਾ ਦੌਰਾਨ ਲਗਭਗ 60 ਹਜ਼ਾਰ ਕਰੋੜ ਰੁਪਏ ਖਰਚ ਕੀਤੇ, ਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਹ ਚੋਣ ਭਾਰਤ ਦੀ ਹੁਣ ਤੱਕ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਿੰਗੀ ਚੋਣ ਸਾਬਿਤ ਹੋਈ ਹੈ।

ਇਸ ਕੁੱਲ ਖਰਚੇ ਦਾ ਲਗਭਗ 45 ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਹਿੱਸਾ ਮੌਜੂਦਾ ਸੱਤਾਧਾਰੀ ਪਾਰਟੀ, ਭਾਰਤੀ ਜਨਤਾ ਪਾਰਟੀ ਦਾ ਇਕੱਲੇ ਦਾ ਚੋਣ ਖਰਚਾ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ, ਚੋਣਾਂ ਲੜਨ ਦੇ ਸਾਧਨ ਵਜੋਂ ਪੈਸੇ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਹੁਣ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੋ ਗਈ ਹੈ। ਇੱਕ ਉਮੀਦਵਾਰ ਲਈ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਪ੍ਰਚਾਰ ਦੇ ਉੱਤੇ ਖਰਚਾ ਕੀਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਸੀਮਾ ਅੱਸੀ ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਕਿ ਚੋਣ ਲੜ ਰਹੇ ਲਗਭਗ ਸਾਰੇ ਗੰਭੀਰ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਉਲੰਘਣਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਮੌਜੂਦਾ ਸਮੇਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਦਾ ਸਾਰਾ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਖਾੜਾ ਕਰੋੜਪਤੀਆਂ ਲਈ ਪੈਸੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਪੈਸਾ ਝੋਕ ਕੇ ਸੱਤੇ ਹੱਥਿਆਉਣ ਦਾ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਜ਼ੋਨ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ। ਮੌਜੂਦਾ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਅਤੇ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਕਰਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮੁਲਾਂਕਣ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਇਸ ਸਭ ਦੇ ਲਈ ਜਵਾਬਦੇਹੀ ਬਣਾਏ ਰੱਖਣ ਵਿਚ ਅਸਫਲ ਰਹੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਚੋਣ ਬਾਂਡਾਂ ਨੇ ਇਸ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ।

ਹੁਣ ਵਿਆਪਕ ਚੋਣ ਸੁਧਾਰਾਂ ਦੀ ਸਖਤ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ, ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਫੰਡਾਂ ਵਿਚ ਪਾਰਦਰਸ਼ਤਾ ਲੈ ਕੇ ਆਉਣਾ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇਕ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਜਵਾਬਦੇਹੀ ਅਤੇ ਪਾਰਦਰਸ਼ਤਾ ਇੱਕ ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦੇ ਦੋ ਸਦਗੁਣ ਹਨ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਫੰਡਿਂਗ ਨੂੰ ਇਸ ਤੋਂ ਪਰ੍ਹੇ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਇਸ ਨੂੰ ਨਿਯਮਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਜਿਹੇ ਸੰਗਠਨ ਜਿਸ ਕੋਲ ਇਹਨਾਂ ਨਿਯਮਾਂ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਸਜਾਵਾਂ ਦੇਣ ਦੇ ਢੁੱਕਵੇਂ ਅਧਿਕਾਰ ਤੇ ਸ਼ਕਤੀ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ, ਇਹ ਟੀਚਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਅਣਹੋਂਦ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ ਚੋਣਾਂ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਅਜਿਹਾ ਮੈਦਾਨ ਬਣੇ ਰਹਿਣਗੀਆਂ ਜਿਥੇ ਸਿਰਫ ਪੈਸੇ ਦੀ ਤਾਕਤ ਵਾਲੇ ਹੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਖੇਡ ਖੇਡ ਸਕਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਘੱਟ ਪੈਸੇ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਹਾਸ਼ੀਏ ’ਤੇ ਧੱਕ ਦਰਕਿਨਾਰ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਰਹਿਣਗੇ।

*ਸੰਜੇ ਕੁਮਾਰ, ਸੈਂਟਰ ਫ਼ੌਰ ਦ ਸਟੱਡੀ ਔਫ਼ ਡਿਵੈਲੇਪਿੰਗ ਸੁਸਾਇਟੀਜ਼ (ਸੀ ਐਸ ਡੀ ਐਸ), ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਹਨ। ਉਹ ਇੱਕ ਰਾਜਨੀਤਕ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਕ ਵੀ ਹਨ ਅਤੇ ਇਕ ਮੰਨੇ ਪ੍ਰਮੰਨੇ ਸੀਫਲੋਜਿਸਟ ਵੀ। ਇਸ ਲੇਖ ਵਿੱਚ ਜ਼ਾਹਰ ਕੀਤੇ ਵਿਚਾਰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਨਿੱਜੀ ਹਨ।

**ਨੀਲ ਮਾਧਵ ਦਿੱਲੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਹਨ। ਉਹ ਸੀਐਸਡੀਐਸ ਦੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਰਿਸਰਚ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ‘ਲੋਕਨੀਤੀ’ ਨਾਲ ਵੀ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਹਨ।

ABOUT THE AUTHOR

...view details