ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਡੈਸਕ: ਭਾਰਤ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾਂ ਦਾ ਘਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇੱਥੋਂ ਦੇ ਲੇਖਕਾਂ, ਕਲਾਕਾਰਾਂ, ਕਵੀਆਂ, ਮੂਰਤੀਕਾਰਾਂ, ਗੀਤਕਾਰਾਂ ਆਦਿ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਰਾਹੀਂ ਇੱਥੋਂ ਦੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਅੱਜ ਤੱਕ ਜਿਉਂਦਾ ਰੱਖਿਆ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਗੱਲ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਰਬਿੰਦਰਨਾਥ ਟੈਗੋਰ, ਸੁਮਿਤਰਾਨੰਦਨ ਪੰਤ ਵਰਗੇ ਮਹਾਨ ਕਵੀਆਂ ਦੇ ਨਾਂ ਤੁਰੰਤ ਸਾਡੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿਚ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਅਸੀਂ ਭਾਰਤੀ ਕਵੀਆਂ ਦੇ ਨਾਂ ਲੈਣ ਵਿੱਚ ਅਕਸਰ ਉਲਝ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ।
ਭਾਰਤ ਦੇ ਖ਼ਜ਼ਾਨੇ ਵਿੱਚ ਕਈ ਸਮਰੱਥ ਅਤੇ ਮਹਾਨ ਕਵੀ ਵੀ ਹੋਏ ਹਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਨੇ ਪਾਠਕਾਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਵਿੱਚ ਥਾਂ ਬਣਾਈ ਹੈ, ਮਾਰਦੇ ਹਾਂ 8 ਅਜਿਹੀਆਂ ਭਾਰਤੀ ਕਵੀਤਰੀਆਂ 'ਤੇ ਨਜ਼ਰ।
ਕਮਲਾ ਸੁਰੱਈਆ: ਕਮਲਾ ਸੁਰੱਈਆ (Kamala Suraiya) ਨੂੰ ਮਾਧਵੀ ਦਾਸ ਅਤੇ ਕਮਲਾ ਦਾਸ ਦੇ ਨਾਂ ਨਾਲ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਮਲਿਆਲਮ ਲੇਖਿਕਾ ਸੀ ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਲਿਖਦੀ ਸੀ। ਕਮਲਾ ਸੁਰੱਈਆ ਦਾ ਜਨਮ 1934 ਵਿੱਚ ਕੇਰਲ ਦੇ ਪੁੰਨਯੂਰਕੁਲਮ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਲਿੰਗਕਤਾ ਪ੍ਰਤੀ ਉਸਦੀ ਪਹੁੰਚ ਦੀ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਚਰਚਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਔਰਤਾਂ ਇਸ ਮੁੱਦੇ 'ਤੇ ਖੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ਬੋਲ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। "ਸਮਰ ਇਨ ਕਲਕੱਤਾ" ਅਤੇ "ਦਿ ਡੈਸੈਂਡੈਂਟਸ" ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਾਵਿ ਸੰਗ੍ਰਹਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹਨ।
ਸਰੋਜਨੀ ਨਾਇਡੂ: ਨਾਈਟਿੰਗੇਲ ਆਫ਼ ਇੰਡੀਆ- ਸਰੋਜਨੀ ਨਾਇਡੂ (Kamala Suraiya) ਇੱਕ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਸੈਨਾਨੀ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਇੱਕ ਉੱਘੀ ਕਵੀ ਵੀ ਸੀ। ਸਰੋਜਨੀ ਭਾਰਤ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਮਹਿਲਾ ਗਵਰਨਰ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜਨਮ 1879 ਵਿੱਚ ਹੈਦਰਾਬਾਦ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਲੈਅ ਨਾਲ ਸ਼ਿੰਗਾਰੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਹਨ। "ਏ ਗੋਲਡਨ ਥ੍ਰੈਸ਼ਹੋਲਡ" ਅਤੇ "ਦ ਫੇਦਰ ਆਫ਼ ਡਾਨ" ਉਸਦੀਆਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹਨ।
ਮਹਾਦੇਵੀ ਵਰਮਾ: ਮਹਾਦੇਵੀ ਵਰਮਾ (Mahadevi Varma) ਇੱਕ ਸੁਤੰਤਰਤਾ ਸੈਨਾਨੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਨਿਪੁੰਨ ਕਵਿਤਰੀ ਸੀ। ਉਹ ਛਾਇਆਵਾਦੀ ਯੁੱਗ ਦੀਆਂ ਚਾਰ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਕਵੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ। ਮਹਾਦੇਵੀ ਦਾ ਜਨਮ 1907 'ਚ ਫਾਰੂਖਾਬਾਦ 'ਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਯੋਗਦਾਨ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਦਮ ਵਿਭੂਸ਼ਣ, ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਫੈਲੋਸ਼ਿਪ ਸਮੇਤ ਕਈ ਸਨਮਾਨਾਂ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖਾਂ ਅਤੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਲਈ ਪਿਆਰ ਝਲਕਦਾ ਹੈ।
ਬਾਲਮਣੀ ਅੰਮਾ: (Balmani Amma) ਬਾਲਮਣੀ ਅੰਮਾ ਇੱਕ ਉੱਘੀ ਭਾਰਤੀ ਕਵਿਤਰੀ ਹੈ। ਅੰਮਾ ਮਲਿਆਲਮ ਵਿੱਚ ਲਿਖਦੀ ਸੀ। ਲੋਕ ਉਸ ਨੂੰ "ਮਾਂ ਦੇ ਕਵੀਆਂ" ਯਾਨੀ "ਮਾਂ ਦੇ ਕਵੀਆਂ" ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਅੰਮਾ ਦਾ ਜਨਮ 1909 ਵਿੱਚ ਪੁੰਨਯੂਰਕੁਲਮ, ਕੇਰਲ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਅੰਮਾ ਨੇ ਰਸਮੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਨਹੀਂ ਲਈ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਮਾਮੇ ਦੀਆਂ ਪੁਸਤਕਾਂ ਦੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਵੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਫੈਲੋਸ਼ਿਪ ਸਮੇਤ ਕਈ ਪੁਰਸਕਾਰ ਜਿੱਤੇ ਸਨ। ਉਸਦੀਆਂ ਦੋ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਰਚਨਾਵਾਂ "ਅੰਮਾ ਮੁਥਾਸੀ" ਅਤੇ "ਮਜ਼ੂਵਿਂਤੇ ਕਥਾ" ਹਨ।
ਮੀਰਾਬਾਈ: ਮੀਰਾਬਾਈ (Mirabai) ਸੋਲ੍ਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀ ਇੱਕ ਹਿੰਦੂ ਕਵੀ ਸੀ। ਮੀਰਾ ਸ਼੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੀ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਭਗਤ ਸੀ। ਉਹ ਭਗਤੀ ਕਾਲ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕਵਿਤਰੀ ਹੈ। ਮੀਰਾ ਦੀਆਂ ਪੋਸਟਾਂ ਵਿੱਚ ਕੇਵਲ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਭਗਤੀ ਝਲਕਦੀ ਸੀ। ਉਹ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਪਤੀ ਮੰਨਦੀ ਸੀ। ਮੀਰਾਬਾਈ ਦਾ ਜਨਮ ਪਾਲੀ, ਰਾਜਸਥਾਨ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਹ ਸਮਾਜ ਦੀਆਂ ਰੂੜ੍ਹੀਵਾਦੀ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਦੀ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਵਿਰੋਧੀ ਸੀ।
ਨੰਦਿਨੀ ਸਾਹੂ: ਨੰਦਿਨੀ ਸਾਹੂ (Nandini Sahu) ਭਾਰਤ ਦੀ ਇੱਕ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕਵੀ, ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਆਲੋਚਕ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਅਤੇ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਲਿਖੀਆਂ ਹਨ। ਨੰਦਿਨੀ ਇੰਦਰਾ ਗਾਂਧੀ ਓਪਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਦੀ ਐਸੋਸੀਏਟ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਦੋ ਗੋਲਡ ਮੈਡਲ ਅਤੇ ਸਿੱਖਿਆ ਰਤਨ ਅਵਾਰਡ ਵੀ ਜਿੱਤੇ ਹਨ। ਨੰਦਿਨੀ ਦਾ ਜਨਮ 1973 ਵਿੱਚ ਉੜੀਸਾ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। "ਦ ਅਦਰ ਵਾਇਸ" ਅਤੇ "ਦ ਸਾਈਲੈਂਸ" ਉਸ ਦੀਆਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹਨ।
ਸੁਭਦਰਾ ਕੁਮਾਰੀ ਚੌਹਾਨ: ਸੁਭਦਰਾ ਕੁਮਾਰੀ ਚੌਹਾਨ (Nandini Sahu) ਭਾਰਤ ਦੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਵੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਕਵਿਤਾ "ਝਾਂਸੀ ਕੀ ਰਾਣੀ" ਹਰ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ। ਸੁਭਦਰਾ ਕੁਮਾਰੀ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸ਼ਾਸਨ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਆਪਣੀ ਆਵਾਜ਼ ਬੁਲੰਦ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਵੀ ਵੀਰ ਰਸ ਦੀਆਂ ਹਨ। ਅੰਗਰੇਜ਼ਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਅੰਦੋਲਨ ਵਿੱਚ ਉਹ ਕਈ ਵਾਰ ਜੇਲ੍ਹ ਵੀ ਗਈ। ਸੁਭਦਰਾ ਕੁਮਾਰੀ ਚੌਹਾਨ ਦਾ ਜਨਮ 1904 ਵਿੱਚ ਪਿੰਡ ਨਿਹਾਲਪੁਰ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। "ਹੀਰੋ ਕਾ ਕੈਸਾ ਹੋ ਬਸੰਤ” ਉਸਦੀਆਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ।
ਸਿੰਘਾਸਣ ਨੂੰ ਹਿਲਾ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਖ਼ਾਨਦਾਨਾਂ ਨੇ ਭਰਵੱਟੇ ਉਠਾਏ ਸੀ,
ਪੁਰਾਣੇ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਫੇਰ ਨਵੀਂ ਜਵਾਨੀ ਆਈ ਸੀ,