जाणून घ्या तिळाचे फायदे :पोषण आणि वनस्पती प्रथिनांचे स्त्रोत तिळाचे पौष्टिक मूल्य खूप जास्त आहे, म्हणून ते आरोग्यासाठी खूप चांगले मानले जाते. नियमित सेवन केल्याने जळजळ कमी होऊ शकते. हाडे मजबूत होण्यास मदत होते. तसेच रोगप्रतिकारशक्ती वाढवण्यास मदत होते. तणाव आणि नैराश्याशी लढण्यासाठी उपयुक्त आहे. हृदयाशी संबंधित आजारांवरही हे खूप (Benefits of sesame seeds in winter) फायदेशीर आहे.
जगातील पहिले तेलबिया : तीळ (Sesamum indicum) ही फुलांची वनस्पती आहे. भारतात हजारो वर्षांपासून त्याची लागवड आणि बियाण्यांसाठी वापर केला जात आहे. जगभरातील उष्णकटिबंधीय प्रदेशांमध्ये याची मोठ्या प्रमाणावर लागवड केली जाते. तिळापासून खाद्यतेल काढले जाते. तीळ हे जगातील पहिले तेलबिया मानले जाते आणि त्याची लागवड 5000 वर्षांपूर्वी सुरू झाली. तीळ दरवर्षी 50 ते 100 सेमी पर्यंत वाढते. फुले 3 ते 5 सेमी आणि पांढर्‍या ते जांभळ्या रंगात आढळतात. तीळ बहुतेक पांढर्‍या रंगाचे असतात. ते काळे, पिवळे, निळे किंवा जांभळे देखील असू शकतात.
काळ्या आणि पांढर्‍या तिळात काय फरक आहे? (difference between black and white sesame seeds) :दोन्ही तुमच्या आरोग्यासाठी खूप फायदेशीर आहेत. पण आयुर्वेदानुसार काळ्या तिळाचे सेवन करणे तुमच्यासाठी अधिक फायदेशीर मानले जाते. पांढर्‍या तिळापेक्षा काळे तीळ हे लोहाचा उत्तम स्रोत आहे. यामध्ये फायबरचे प्रमाणही जास्त असते, त्यामुळे त्याचे सेवन अधिक फायदेशीर ठरते.
सर्व उष्णकटिबंधीय देशांमध्ये तेलासाठी लागवड केली जाते (Cultivated for oil in all tropical countries) : तीळ ही एक मीटर उंचीची वनस्पती आहे, जी दरवर्षी पेरली जाते. त्याची लागवड जगातील जवळजवळ सर्वउष्णदेशांमध्ये तेलासाठी केली जाते. त्याची पाने आठ ते दहा बोटे लांब आणि तीन ते चार बोटे रुंद असतात. ते तळाशी अगदी समोरासमोर भेटतात असे दिसते, परंतु थोडेसे वर गेल्यावर ते काही फरकाने आहेत. पानांच्या कडा सरळ नसतात, वाकड्या असतात. काचेच्या आकारापेक्षा वरती फुले चार गटात विभागली जातात. ही फुले पांढर्‍या रंगाची असतात. तोंडाच्या आतील बाजूस फक्त जांभळे डाग दिसतात. बोंडे लांबलचक असतात ज्यात तीळ भरलेले असतात. या बिया सपाट आणि लांबलचक असतात.
भारतात तिळाचे दोन प्रकार आहेत (two types of sesame seeds in India) : पांढरे आणि काळे. तिळाला दोन पिके आहेत - ज्वारी, बाजरी, भात इत्यादींसह पिके बहुतेक पावसाळ्यात पेरली जातात. तुरीचे पीक कार्तिकमध्ये पेरले तर ते पूस-माघपर्यंत तयार होते. वनस्पतिशास्त्रज्ञांचा असा अंदाज आहे की, तिळाचे मूळ आफ्रिका खंड आहे. जंगली तिळाच्या आठ-नऊ प्रजाती तेथे आढळतात. पण 'तीळ' या शब्दाचा वापर संस्कृतमध्ये प्राचीन आहे, जेव्हा तेल इतर कोणत्याही बियापासून काढले जात नव्हते, तेव्हा ते तिळापासून काढले जात होते. अथर्ववेदापर्यंत तीळ आणि भाताने तर्पण केल्याचा उल्लेख आहे. आजही पितरांच्या नैवेद्यात तीळ वापरतात. वैद्यकशास्त्रात तीळ जड, स्निग्ध, उष्ण, कफ-पित्त-कारक, बलवर्धक, केसांसाठी हितकारक, स्तनांत दूध उत्पन्न करणारे, विष्ठा-विरोधी आणि वातनाशक मानले जाते. तिळाचे तेल जास्त प्रमाणात सेवन केल्यास ते रेचक आहे.
