ਭਾਗਵਤ ਗੀਤਾ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼
" ਅਗਿਆਨੀ ਅਤੇ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਅਤੇ ਸ਼ੱਕੀ ਵਿਅਕਤੀ ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਸ਼ੱਕੀ ਵਿਅਕਤੀ ਲਈ ਨਾ ਤਾਂ ਇਹ ਸੰਸਾਰ ਹੈ ਨਾ ਹੀ ਪਰਲੋਕ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਸੁੱਖ। ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਚਾਹੇ ਉਹ ਬਣ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੇਕਰ ਉਹ ਨਿਰੰਤਰ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਾਲ ਲੋੜੀਂਦੀ ਚੀਜ਼ 'ਤੇ ਚਿੰਤਨ ਕਰੇ। ਹਰ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਉਸ ਦੇ ਸੁਭਾਅ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਸੰਪੂਰਨ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕਰਨ ਨਾਲੋਂ ਆਪਣਾ ਕਰਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ ਭਾਵੇਂ ਇਸਨੂੰ ਅਧੂਰਾ ਹੀ ਕਰਨਾ ਪਵੇ। ਕਰਮ ਯੋਗ ਸੱਚਮੁੱਚ ਇੱਕ ਅੰਤਮ ਰਹੱਸ ਹੈ। ਉਹ ਕਰਮ ਜੋ ਨਿਯਮਤ ਹੈ ਅਤੇ ਜੋ ਕਰਮ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਦੀ ਕਿਸੇ ਇੱਛਾ ਦੇ ਬਗੈਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਭਲੇ ਹੀ ਮੋਹ, ਲਗਾਵ ਜਾਂ ਘਿਰਣਾ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਸਾਤਵਿਕ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜੋ ਇਸ ਲੋਕ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਦੀ ਸਫ਼ਲਤਾ ਦੀ ਕਾਮਨਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। "