ਭਾਗਵਤ ਗੀਤਾ ਦਾ ਸੰਦੇਸ਼
" ਇੱਥੇ ਦੋ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਮਨੁੱਖ ਹਨ ਜੋ ਸਵੈ-ਬੋਧ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਕੁੱਝ ਇਸ ਨੂੰ ਗਿਆਨ-ਯੋਗ ਰਾਹੀਂ ਸਮਝਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਕੁੱਝ ਭਗਤੀ ਸੇਵਾ ਰਾਹੀਂ। ਮਨੁੱਖ ਨਾ ਤਾਂ ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ ਬਿਨਾਂ ਸਵੈ-ਕਰਮ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਨਾਂ ਹੀ ਕਾਰਜਾਂ ਦੇ ਤਿਆਗ ਰਾਹੀਂ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਕੋਈ ਵੀ ਮਨੁੱਖ ਇੱਕ ਪਲ ਲਈ ਵੀ ਕਿਰਿਆ ਕੀਤੇ ਬਗੈਰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਮੁਤਾਬਕ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਜਿਹੜਾ ਸਾਰੀਆਂ ਇੰਦਰੀਆਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਗਿਆਨ ਇੰਦਰੀਆਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਨਿਸ਼ਚਤ ਤੌਰ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਝੂਠਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਜੋ ਮਨ ਨਾਲ ਇੰਦਰੀਆਂ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਲਗਾਵ ਦੇ, ਮੋਹ ਤੋਂ ਬਗੈਰ, ਸਾਰੀਆਂ ਇੰਦਰੀਆਂ ਨਾਲ ਕਰਮ ਯੋਗ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਤਮ ਹੈ। "