ભાવનગર-ભાવનગર શહેર રાજ્યમાં કોરોના પ્રભાવિત રેડઝોન વિસ્તારમાં છે. એકતરફ કોરોનાનો ભય અને બીજીતરફ લૉક ડાઉનની સખ્તાઈભર્યો અમલ. ઘરમાં બેસી રહેવાની મજબૂરી આ તમામના ચહેરા ઉપર સાફ વંયાય છે.તેઓ ખુલીને પોતાની આપદા વ્યકત કરી શકે તેમ પણ નથી. મધ્યમવર્ગના પરિવારોમાં બંધબારણે લગભગ બધે જ આ સ્થિતિ છે. હાલ તો જેમ તેમ દિવસો નીકળી રહ્યાં છે. પણ આગલા દિવસે શું કરીશું તે મહાપ્રશ્ન સતાવે છે. ગરીબ વર્ગ હાથ લંબાવીને માગી લે છે એવું આ વર્ગ કરી શકતો નથી.અમે ભાવનગરમાં ફ્રીઝ રીપેરીંગ કરતાં અને સિલાઈ કામ સાથે સંકળાયેલા બે પરિવારની ગ્રાઉન્ડ રિયાલિટી જાણવાની કોશિશ કરી હતી.
સરકારશ્રીને જત જણાવવાનું કેઃ મધ્યમવર્ગના આ પરિવારની વ્યથાનું શું કરશો? નાના મોટાં કામ કરીને ગુજરાન ચલાવતાં ભાવનગરના અલ્પેશભાઈ ગુંદીગરા છૂટક ફ્રીઝ રિપેરીંગનું કામ કરી રહ્યાં છે. અલ્પેશભાઈ પાસે બચત હતી તેમાં એક મહિનો વીતી ગયો પણ હવે પરિસ્થિતિ તંગ બની છે. મધ્યમ વર્ગના અલ્પેશભાઈને નાછૂટકે હાથ લાંબો કરીને પોતાના અહમને નેવે મૂકી સરકારી કીટ મેળવવી પડી છે. કારણ એટલું છે કે ઘરમાં વૃદ્ધ માતાપિતા, પત્ની અને નાના બાળકો છે. જેમના પેટીયા માટે અહમ ઘવાવા છતાં આપનારની સામે ઝૂકવું પડ્યું છે.આ છે એવો જ બીજો પરિવાર.ભાવનગરના વોરા બજારમાં દુકાન ધરાવતા નીલેશભાઈ વાઘેલાને એક પુત્ર અને પુત્રી છે મધ્યમવર્ગના નીલેશભાઈ કપડાંં સિલાઈ કરવાનું કામ કરે છે. લોકડાઉનથી તેમની દુકાન બંધ છે અને બેન્ક બેલેન્સ ખાલી હવે એક મહિનો થતાં ખાલી થયું છે. નીલેશભાઈએ પણ હમણાં સુધી સ્વમાનભેર જિંદગી જીવી છે અને લોકો સામે હાથ લાંબો કરવો શરમજનક લાગે છે. ત્યારે નીલેશભાઈના શબ્દોમાંજ તેમના મનની વાત રજૂ થઈ હતી.આ બે પરિવારની જેમ જ અનેક નાનોમોટો વ્યવસાય કરનાર લોકો આર્થિક ભીંસમાં આવી રહ્યાં છે. એક મહિનાથી વ્યવસાય કે ધંધામાં કોઈ આવક નથી. બધી રાહતો ગરીબ વર્ગ સુધી સીમિત છે અને મધ્યમ- નિમ્ન વર્ગ ગરીબી રેખામાં આવતાં જાય છે જેની નોંધ સરકારે જરૂર લેવી જોઈએ.
