மதுரை: இங்கிலாந்திலுள்ள வெஸ்ட்மின்ஸ்டர் (University of Westminister) பல்கலைக்கழகத்தில் தமிழ்நாடு நீர்நிலைகளின் அமைப்பு முறை, சட்டம், தொழில்நுட்பம், முரண்பாடுகள் (Law, Technology and Water Conflicts in Developing Societies, A Case Study of Tank Systems in Tamil Nadu) குறித்து இரா. சீனிவாசன் ஆய்வுசெய்து முனைவர் பட்டம் பெற்றுள்ளார்.
குஜராத் ஆனந்திலுள்ள கிராமிய மேலாண்மை கல்வி நிறுவனத்திலும் (Institute of Rural Management Anand) பயின்றவர். டெல்லியைத் தலைமையிடமாகக் கொண்டு இயங்கும் பிரதான் (PRADAN) என்ற நிறுவனத்தில் தற்போது பணியாற்றிவருகிறார்.
இவர் ஈடிவி பாரத் தமிழ்நாடு ஊடகத்திற்கு வழங்கிய சிறப்பு நேர்காணலில், "ஐபிசிசி (IPCC) என்ற பன்னாட்டு அரசுகளுக்கான காலநிலை மாற்ற ஆய்வறிஞர் குழு அண்மையில் தங்களின் 6ஆவது அறிக்கையை கடந்த மாதம் வெளியிட்டுள்ளது. அந்த அறிக்கையில் உலக காலநிலை மாற்றம் குறித்து, செயல்படுவதற்கான 'காலம் கடந்துவிட்டது' எனக் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
உலக நாடுகளின் அரசுகள் செய்வதற்கான வேலைகள் நிறைய உள்ளன என்பதை முக்கிய குறிப்பாகக் கொண்டு அதனை வெளியிட்டுள்ளனர். குறிப்பாக இந்தியாவைப் போன்ற நாடுகளுக்கு உள்ள பாதிப்புகள் குறித்தும், வேளாண்மை, குடிநீர் ஆகியவற்றைப் பற்றியும் விரிவாக அந்த அறிக்கை கூறுகிறது.
மழை, காற்று, வெப்பம், கடல்நீர் மட்டம் ஆகியவற்றின் மூலமாக இந்தியாவும் குறிப்பாக தமிழ்நாடும் பாதிக்கப்படவிருப்பதை நாம் அறிந்துகொள்ளலாம். அதில், மழைப்பொழிவு குறித்து கூறும்போது, மொத்த மழை அளவு மாறுபடாவிட்டாலும், பொழியும் நேரம், வறண்ட நாள்கள் அதிகமாகும், இடைவெளியில் மாற்றம் ஏற்படும் எனவும், பெய்ய வேண்டிய நேரத்தில் பொய்த்தும், எதிர்பாராத நேரத்தில் பெருமழையும் என நிச்சயமற்ற நிலையை உருவாக்கும் என்றும் குறிப்பிட்டுள்ளது.
மத்திய அரசின் காலநிலை அளவீட்டுத் துறை (INDIA METEOROLOGICAL DEPARTMENT) பெய்யும் மழைப்பொழிவு மாற்றம், அளவு வேறுபாடு குறித்து ஒரு விரிவான அறிக்கையை ஒவ்வொரு மாநிலத்திற்கும் வெளியிட்டுள்ளது. தமிழ்நாடு குறித்த அறிக்கையும் அதில் ஒன்று. அந்த அறிக்கையின் அடிப்படையில் தமிழ்நாட்டிற்கு குறிப்பாக மதுரைக்கும் மழைப்பொழிவில் பாதிப்பு உண்டு என்பது தெளிவாகியுள்ளது.
ஆனால் மதுரையை மட்டும் தனிப்பட்ட வகையில் அச்சுறுத்தும் அளவிற்கு ஏதும் இல்லை. காரணம், தமிழ்நாட்டின் பிற மாவட்டங்களில் என்ன மாதிரியான விளைவுகள் ஏற்படுமோ அதேபோன்ற பருவநிலை மாற்றத்திற்கான விளைவுகளே ஏற்படும். இதன் காரணமாக உழவர்களுக்குப் பெரும் இழப்பு ஏற்படுவதற்கான சூழல் உருவாகும்.
மதுரையைப் பொறுத்தவரை வனப்பகுதிகள் மிகவும் குறைவு. மொத்த மதுரையின் 3,741 ச.கி. மீட்டரில் வனப்பகுதி 13 விழுக்காடுதான். இருப்பதை தக்கவைக்கலாமே ஒழிய புதிய வனங்களை உருவாக்குவதற்கான சாத்தியக்கூறுகள் குறைவு அல்லது இயலாது என்பதே உண்மை.
அடுத்ததாக இந்த மழைப்பொழிவின் மாறுபட்டை சரிசெய்வதற்கு நீண்ட கால செயல்பாட்டில் இறங்க வேண்டும். ஏராளமான எண்ணிக்கையில் மரங்கள் நடுவது மட்டுமில்லாமல், சுற்றுச்சூழல் மேம்பாட்டில் புதிய அணுகுமுறைகளைக் கையாள வேண்டும். இவையெல்லாம் இப்போதைக்கு உடனடியாக நடைபெறும் என்பது சாத்தியமில்லை.
ஆனால் குறைந்தபட்சம் பெய்யக்கூடிய மழையைப் பிடித்து தேக்கிவைப்பதற்கான பணிகளை உடனடியாகத் தொடங்க வேண்டும். அதிலும் உள்ள சிக்கல் என்னவென்றால், ஒட்டுமொத்த தமிழ்நாட்டில் 1950-60ஆம் ஆண்டுகளில் இருந்த ஏரி, கண்மாய்ப் பாசனத்தைவிட தற்போது பாதியாகக் குறைந்துள்ளது. காலநிலை மாற்றத்தால் ஏற்படும் நிச்சயமற்ற மழைப்பொழிவை ஈடுசெய்யக்கூடியவை நீர்நிலைகளே.
மதுரை மாவட்டத்தில் உள்ள நிலங்களில் 23 முதல் 36 விழுக்காடு வரை மட்டுமே பயிர் செய்யக்கூடிய நிலங்களாக உள்ளன. காடுகள், ஊர்கள், சாலைகள், குன்றுகள், இவை போக எஞ்சியுள்ளவை தரிசுகளாக வீணாகக் கிடக்கின்றன என்பதுதான் இதன் பொருள்.
பாசனம் பெறும் நிலங்களின் பரப்பு கடந்த பத்து ஆண்டு புள்ளிவிவரப்படி அதிகபட்சமாக ஒரு லட்சத்து 43 ஆயிரம் ஹெக்டேராகவும் குறைந்தபட்சமாக 86 ஆயிரம் ஹெக்டேராகவும் உள்ளன.
எனவே, குறைந்தபட்சம் தற்போது சாகுபடியில் உள்ள நிலங்களைத் தக்கவைப்பதற்கான கொள்கைத் திட்டங்களையாவது அரசு தயாரித்து முன்வைக்க வேண்டும். அவற்றைத் தக்கவைக்க வேண்டுமானால் ஏரி, குளங்களைச் சரியான வகையில் சீரமைத்து அவற்றைப் பாதுகாப்பதுதான் முதன்மைச் செயல்திட்டமாக இருக்க முடியும். இதுவும் மதுரைக்கு மட்டுமே உரிய பிரச்சினை அல்ல; தமிழ்நாடு முழுமைக்குமானது.