''From 1929hrs consider me as Retired''
இந்த இன்ஸ்டாகிராம் பதிவிற்கு பின் இந்திய கிரிக்கெட்டில் முடிசூடா மன்னனாக பயணித்தவரின் சகாப்தம் முடிவுக்கு வந்ததாக பத்திரிகைகள் செய்திகள் வெளியிட தொடங்கின. கடந்த 2019ஆம் ஆண்டு ஜூலை 10ஆம் தேதி அந்த வீரர் ஆட்டமிழந்தபோது, பலரின் மூளையிலும் எழுந்த கேள்விக்கு நேற்றிரவு பதில் கிடைத்துவிட்டது.
ஆம், இந்திய கிரிக்கெட் அணியின் விக்கெட் கீப்பர் தோனி தனது 39ஆவது வயதில் ஓய்வை அறிவித்துவிட்டார். அவரது ரசிகர்கள் ட்விட்டரிலும், ஃபேஸ்புக்கிலும், வாட்ஸ்அப்பிலும் சோக கீதங்கள் பாடத் தொடங்கிவிட்டனர். தனது ஆட்டத்தின் ஒவ்வொரு கட்டத்திலும் ஆச்சரியத்தை விதைத்த தோனியின் ஓய்வு அறிவிப்பும் ஆச்சரியமாகவே இருந்தது. அவரின் பயணம் குறித்த விமர்சனங்கள், புகழ் மாலைகள், குற்றச்சாட்டுகள் என அனைத்தும் தற்போது ஆய்வு செய்யப்பட்டுவருகிறது.
சச்சினுக்கு பிறகு இந்திய கிரிக்கெட்டின் முகமாக அறியப்பட்டவர், கிட்டத்தட்ட இரண்டு தசாப்தங்களாக இந்திய ரசிகர்களின் ப்ரஷரை தோளில் சுமந்தவர். ஜார்க்கண்ட்டின் ராஞ்சியில் தொடங்கிய இவரது பயணம், 16 ஆண்டுகள் கழித்து முடிவுக்கு வந்துவிட்டது.
'BATMAN' திரைப்படத்தில், 'You either Die a hero, or live long enough to see yourself become a villain' என்ற வசனம் வரும். இதுதான் பெரும்பாலான ஜாம்பவான்களுக்கு ஏற்படும் நிலை. பாண்டிங், கங்குலி, கபில் தேவ், மியாந்தத், ஏன் சச்சினுக்குகூட இந்த நிலை ஏற்பட்டது. ஆனால், இதனை நன்கு உணர்ந்த வீரர் தோனி மட்டும்தான்.
அதனால் ரசிகர்களின் ஆதரவும், ஃபார்மும் தன்னுடன் இருக்கும்போதுமே ஓய்வை அறிவித்துவிட்டார். இந்திய கிரிக்கெட்டைப் பொறுத்தவரையில் வெற்றிடம் என்ற பேச்சுக்கே இடமில்லை. யார் ஓய்வு பெற்றாலும் அந்த வெற்றிடம் சில நாள்களில் நிரப்பப்பட்டுவிடும். ஆனால், தோனியின் கதையில் அப்படியல்ல. அதுதான் இந்திய கிரிக்கெட்டிலும், சர்வதேச கிரிக்கெட்டிலும் தோனி ஏற்படுத்தியிருக்கும் தாக்கம்.
சமீபத்தில் ஆஸ்திரேலிய அணியின் பயிற்சியாளர் ஜஸ்டின் லாங்கர், தோனி போன்ற ஒரு ஃபினிஷரை ஆஸ்திரேலிய அணிக்காக தேடிக் கொண்டிருக்கிறோம் என்றார். ஆஸ்திரேலிய வீரர்களைப் போன்று இந்தியாவுக்கு ஒரு வீரர் கிடைக்க மாட்டாரா என்ற நிலையை மொத்தமாக மாற்றிக் காட்டியுள்ளார் தோனி.
ஏன் இவரை அனைவருக்கும் பிடிக்கிறது? ஏன் சச்சினுக்கு பிறகு இவர் அனைவராலும் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டார்? ஏன் இவருக்கு இந்தியா கடந்தும் ரசிகர்கள் உள்ளார்கள்? ஏன் இவர் சிறந்த கேப்டன்? ஏன் இவர் சிறந்த விக்கெட் கீப்பர்? என பல கேள்விகளை மீண்டும் கேட்டு தோனியின் பயணத்தை மீண்டும் பார்ப்போம்.
ஒவ்வொரு மண்ணில் பிறந்தவர்களுக்கும் ஒரு குணம் இருக்கும். இப்போதும் 'கேப்டன் கூல்' என்று தோனியை ஒவ்வொரு ரசிகரும் அழைக்கும்போதும் ஒரு கேள்வியும் கூடவே எழும். ஏனென்றால் ஜார்க்கண்ட் போன்ற கந்தக பூமியிலிருந்து வந்தவர், எப்படி அந்த மண்ணின் குணம் இல்லாமல் இவ்வளவு அமைதியாக உள்ளார் என்பதுதான் ஆச்சரியம்.
தோனிக்கு முன்னதாக இந்திய அணிக்காக அறிமுகமாகிய விக்கெட் கீப்பர்களின் எண்ணிக்கை 24. அவர்கள் அனைவரும் மொத்தமாக 640 போட்டிகளில் ஆடி, 7,822 ரன்கள் எடுத்துள்ளனர். மற்ற அணிகளில் விக்கெட் கீப்பர்கள், பேட்ஸ்மேன்களாக நின்று வெளுத்து வாங்கிக் கொண்டிருந்த நேரத்தில், இந்திய விக்கெட் கீப்பர்களின் நிலை பரிதாபமாக இருந்தது.
சொந்த நாட்டில் ரோல் மாடல் இல்லாமல் சுயமாக வெல்வது என்பது கடினமான ஒன்று. அந்த வகையில் தோனி தான் இந்தியாவின் முழுமையான விக்கெட் கீப்பர்/பேட்ஸ்மேன். நேற்று ஓய்வை அறிவிக்கும் போது அவர் 347 போட்டிகளில் ஆடி 10,599 ரன்களை எடுத்துள்ளார்.
விக்கெட் கீப்பர் என்பவன் கிரிக்கெட்டைப் பொறுத்தவரையில் கேப்டனுக்கு நிகரான அனைத்து வேலைகளையும் செய்ய வேண்டும். பேட்ஸ்மேன்கள் என்ன மனநிலையில் இருக்கிறார்கள், எந்த பந்துகளை சந்திக்க கஷ்டப்படுகிறார்கள், எந்த பக்கம் அடிக்க முயல்கிறார்கள், எந்த பேட்ஸ்மேனுக்கு எந்த ஃபீல்ட் செட் செய்ய வேண்டும் என அனைத்தையும் கணக்கிட்டு கேப்டனுக்கு கூற வேண்டும்.
இதனிடையே பந்து வீச்சாளர்களுக்கும் எந்த மாதிரியான பந்துகளை வீச வேண்டும் என்று ஆலோசனை வழங்க வேண்டும். அந்த வகையில் தோனி என்றுமே கில்லாடி தான்.
ஸ்டம்பிற்கு பின் தோனி நின்றால், நிச்சயம் பந்துவீச்சாளர்களுக்கு சாதகம் தான். அது குல்தீப், அஸ்வின், இஷாந்த் ஷர்மா என யாராக இருந்தாலும் சரி.
கேப்டன் தோனி:
சதுரங்கப் போட்டியில் ஒருவர் காய்களை எதற்காக நகர்த்துவோம் என்பது கடைசி வரை எதிராளிக்கு உள்ளவருக்கு தெரியக்கூடாது. அதுபோல் கிரிக்கெட்டில் கேப்டனின் செயல்களும் இருக்க வேண்டும். எந்த வீரருக்கு எந்த ஃபீல்ட் செட் செய்ய வேண்டும், எந்த பந்து வீச்சாளரை பயன்படுத்த வேண்டும், எந்த மாதிரியான பந்தை வீச வேண்டும் என அனைத்தையும் தோனியே முடிவு செய்வார்.
2007ஆம் ஆண்டு உலகக்கோப்பைத் தொடரில் பாகிஸ்தானுக்கு எதிரான வாழ்வா, சாவா போட்டியில் ஆட்டம் டிரா ஆனது. அப்போது பவுல் - அவுட் முறையில் வெற்றி நிர்ணயிக்கப்பட்டது. அப்போது பந்துவீச சேவாக், உத்தப்பா, ஹர்பஜன் உள்ளிட்டோரை தோனி தேர்வு செய்தது பலருக்கும் ஆச்சரியமளித்தது.
ஏனென்றால் உத்தப்பா பந்துவீசி யாருமே பார்த்ததே இல்லை. ஆனால் வெற்றியை உத்தப்பா பெற்றுக் கொடுத்தார். ஒரு கேப்டன் என்பவன் தனது அணியை முழுமையாக நம்ப வேண்டும் என்பதோடு, எதிரணியின் பலம், பலவீனத்தையும் முழுமையாக அறிந்து வைத்திருக்க வேண்டும்.