தமிழ் சினிமாவின் கிளாசிக் காம்போவாகத் திகழும் ‘இசைஞானி’ இளையராஜா, இயக்குநர் மணிரத்னம் ஆகிய இருவரும் திரையில் ஏற்படுத்திய தாக்கத்தை சினிமா ரசிகர்களால் எளிதாக மறந்துவிட முடியாது. ஏனெனில், இருவருமே ஒருவொருக்கொருவர் சளைத்தவர்கள் இல்லை. ஒருவர் இசையை மொழியாக்குவதிலும், மற்றொருவர் வசனமில்லாத மொழியை உருவாக்குவதிலும் கில்லாடிகள்.
உதாரணமாக ரஜினியின் நடிப்பில் 90களின் தொடக்கத்தில் வெளியான ‘தளபதி’ படத்தில், மகனை அனாதையாக்கிய குற்ற உணர்ச்சியுடன் அன்னையும், அன்னையால் அனாதையாக்கப்பட்ட ஏக்கத்துடன் மகனும், இருவருக்கும் இணைப்புப் புள்ளியான கூட்ஸ் வண்டியை பார்த்தபடி நிற்பார்கள். அப்போது காட்சிக்கு தேவையான வசனத்தை தன் மெல்லிய புல்லாங்குழல் இசையால் கடத்தியிருப்பார் இசைஞானி இளையராஜா. இங்கு அந்த காட்சிக்கு ஒளி கொடுத்த சந்தோஷ் சிவனையும் நாம் எளிதில் கடந்துவிட முடியாது. இப்படி இசைக்கு இளையராஜாவையும், ஒளிப்பதிவுக்கு சந்தோஷ் சிவனையும் ஆயுதமாகக் கொண்டு தளபதி படத்தை ஃபிரேம் பை ஃபிரேமாக செதுக்கியிருப்பார் மணிரத்னம்.
குறிப்பாக, மாவட்ட ஆட்சியரான தன் தம்பி அரவிந்த் சாமி வீட்டிற்கு ரஜினி சென்று தன் முன்னாள் காதலி ஷோபனாவை பார்க்கும்போதும் சரி, ஷோபனைவை போ... என ரஜினி அதட்டும்போதும் சரி, சற்று நேரம் அங்கு நிலவும் அமைதியை ராஜாவின் இசை நிரப்பியிருக்கும். மணிரத்னம் கடத்த விரும்பிய உணர்வையும் அந்த இசை வலுப்படுத்தியிருக்கும்.