காஞ்சிபுரம் நடராஜன் அண்ணாதுரை. இதுதான் மெட்ராஸ் மாநிலத்தின் கடைசி முதலமைச்சரும், திமுக நிறுவனரும், தமிழ்நாடு என பெயரிடப்பட்ட மாநிலத்தின் முதல் முதலமைச்சருமான சி.என். அண்ணாத்துரையின் இயற்பெயர்.
இவரை மக்களும் திமுகவினரும் அன்போடு பேரறிஞர் அண்ணா என்றே அழைத்தனர். இவருக்கு மாநில அரசியல் மட்டுமின்றி, மத்திய அரசியலும் அத்துப்படி. இவர் டெல்லியில் தனது முதல் உரையை 1962ஆம் ஆண்டு மே1ஆம் தேதி ஆற்றினார். அந்தக் கன்னி உரை மிகவும் சிறப்பு வாய்ந்தது.
அது, குடியரசுத் தலைவராக பாபு ராஜேந்திர பிரசாத் அவையை அலங்கரித்த காலம். அப்போது குடியரசுத் தலைவரின் உரைக்கு நன்றி தெரிவிக்கும் விதமாக பேசிய சி.என். அண்ணாத்துரை, “அவையில் தனது கருத்துகளை எடுத்துவைக்க வாய்ப்பளித்தமைக்கு நன்றி. இந்த அவையில் பங்கேற்ற எனக்கு முதலில் தயக்கம் இருந்தது. ஆனாலும் அவையில் கற்றுக் கொள்ளவே வந்தேன், பேசி பிரச்னையை கிளர அல்ல.
இருப்பினும் அவையின் சூழ்நிலை பாபு ராஜேந்திர பிரசாத்தை வாழ்த்த வைத்துள்ளது. அவரின் பண்புகளை போற்றுகிறேன். இருப்பினும் அவர் சார்ந்துள்ள கட்சியில் எனக்கு உடன்பாடு கிடையாது. காங்கிரஸ் பலமிக்க கட்சி கிடையாது, எதிர்க்கட்சிகளின் பலவீனமே காங்கிரஸின் பலமாக உள்ளது” என்றார். இந்த உரை அப்போது மிகவும் பிரபலமாக பேசப்பட்டது.
இது மட்டுமா, ஜனநாயகம், தேசியம், சோசலிசம் குறித்தும் சி.என். அண்ணாத்துரை நாடாளுமன்றத்தில் பேசியுள்ளார். அந்த உரையில், “அரசின் செயலுக்கு பொதுமக்களின் ஆதரவு உண்டா? இல்லையா? என்பதை அறிந்து கொள்ளும் வாக்கெடுப்பு முறை இல்லாதவரை ஜனநாயகத்துக்கான எவ்வித பலனையும் எதிர்பார்க்க முடியாது.
சோசலிசம் என்பது எல்லோரையும் ஒரே மாதிரியாக நடத்துவது அல்ல. சம வாய்ப்பு வழங்குவது. ஆனால் சோசலிசம் குறித்து நாட்டில் முரண்பட்ட கருத்துகள் நிலவுகிறது. ஒரே கட்சிக்குள்ளே இருவேறு கருத்துகள் நிலவுகின்றன.
பட்டியலின மக்களுக்கு இடஒதுக்கீடு, தனித்தொகுதி என்று ஒருவர் பேசுவார். மற்றொருவர் அனைவருக்கும் சம வாய்ப்பு என்பார். சோசலிசம் என்பது நல்ல குறிக்கோள் என்றாலும், நாம் அதனை நோக்கி செல்லவில்லை.
சுதந்திரம் அடைந்து 15 ஆண்டுகள் ஒரே தேசியக் கட்சி ஆட்சி செலுத்த போதிலும், நாம் தேசிய ஒருமைப்பாடு குறித்து பேசிவருகிறோம். அப்படியானால் நாம் தேசிய ஒருமைப்பாட்டை அடையவில்லை என்று தானே அர்த்தம்.
இங்கு சிலர் ஹிந்தியை கற்றுக் கொள்வதே தேசிய ஒருமைப்பாடு என்கிறார்கள். ஹிந்தியை கற்று கொள்வது மட்டும்தான் தேசிய ஒருமைப்பாடா? நான் ஒரு திராவிடன், என்னை திராவிடன் என அழைத்துக் கொள்வதில் பெருமைப்படுகிறேன்.
ஆனால் நான் மராத்தியனுக்கோ, வங்காளிக்கோ, குஜராத்திக்கோ எதிரானவன் அல்ல. உங்களோடு ஒரே நாடாக இருப்பது எனக்கும் ஆசைதான். ஆனாலும் ஆசை வேறு, எதார்த்தம் வேறு” எனக் கூறினார்.
திராவிட நாடு பிரிவினை குறித்து பேசுகையில், “நாங்கள் மனதில் குரோதத்துடன் பிரிவினை கோரவில்லை. எங்களது பிரிவினை கோரிக்கை, வட இந்தியர்கள் மனதில் பாகிஸ்தானை நினைவுருத்தலாம்.
எனது எண்ணம் அதுவல்ல. பிரிவின் வேதனையை உணர்ந்தவன் நான். எங்களது லட்சியம் கவனிக்கப்பட்டு, கனிவோடு வரவேற்கப்பட்டால் குரோதம் என்பதே வராது. பொதுவாக, தென்னகம் ஒரு தனித்த அடையாளம் கொண்டது.
ஆகவே மக்கள் பிரிவின் வலியை உணர மாட்டார்கள்” என்றார். திராவிட இயக்கத்திலிருந்து பிரிந்து திமுக என்ற கட்சியை தொடங்கிய சி.என். அண்ணாத்துரை, அவருக்கு பின்னர் வந்த திராவிட தலைவர்களின் வாழ்க்கையிலும் அரசியல் திருப்பு முனையை ஏற்படுத்தியது ஹிந்தி எதிர்ப்பு போராட்டம்.